«Το 2010, το Παγκόσμιο Κύπελλο δόθηκε από τη FIFA με έναν απαράδεκτο τρόπο και απαράδεκτες συνέπειες. Ανθρώπινα δικαιώματα, ισότητα, δημοκρατία. Τα κεντρικά ενδιαφέροντα του ποδοσφαίρου δεν βρίσκονταν «στην αρχική ενδεκάδα», ξεκίνησε την ομιλία της.

Και συνέχισε. «Αυτά τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, μπήκαν στο γήπεδο «ως αλλαγή» λόγω εξωτερικών φωνών. Η FIFA τα έχει θέσει στο τραπέζι αλλά υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα. Δεν υπάρχει χώρος για αφεντικά που δεν διασφαλίζουν την ελευθερία των εργατών στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Κανένας χώρος για ηγέτες που δεν μπορούν να διεξάγουν έναν αγώνα γυναικών. Κανένας χώρος για διοργανωτές που δεν μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια των LGBTQ+ φιλάθλων».

Ο λόγος της Klaveness έριξε φως σε δυο ερωτήματα που προκάλεσαν τα περισσότερα σχόλια κατά την προετοιμασία για το Μουντιάλ του Κατάρ. Τον θάνατο των μεταναστών εργατών από το Μπαγκλαντές, το Νεπάλ και την Ινδία, οι οποίοι έχτιζαν τα στάδια σε απάνθρωπες συνθήκες εργασίας αλλά και εκείνο του ξεπλύματος απολυταρχικών πολιτευμάτων και κρατών μέσω του ποδοσφαίρου.

Τον Αύγουστο η Διεθνής Αμνηστία κατηγόρησε το Κατάρ για τον θάνατο χιλιάδων μεταναστών εργατών την τελευταία δεκαετία, ενώ μια περσινή έρευνα του The Guardian, έλεγε πως περίπου 6.500 εργάτες πέθαναν, την τελευταία δεκαετία. Είναι το Μουντιάλ του Κατάρ το πιο θανατηφόρο όλων των εποχών προτού καν αρχίσει;