Σε ένα άλλο άρθρο είχα αναρωτηθεί αν αυτό θα είναι ένα Μουντιάλ εκπλήξεων και είχα αναφέρει και τους λόγους για τους οποίους το πιστεύω. Και εν μέρει δικαιώθηκα, γιατί και στις δυο περιπτώσεις εκπλήξεων που έχουν φτάσει πολύ μακριά στην διοργάνωση, ο τρόπος με τον οποίον αγωνίστηκαν ή απέκλεισαν τα φαβορί ήταν παρόμοιος με την συλλογιστική σκοπιά που είχα αναπτύξει.

Στους ημιτελικούς λοιπόν έχουμε μια έκπληξη και μια τεράστια έκπληξη. Η δεύτερη δεν είναι άλλη από το Μαρόκο, το οποίο κατάφερε να γράψει ιστορία, όντας η πρώτη αφρικανική ομάδα που έφτασε στα ημιτελικά ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου. Λίγο νωρίτερα είχε γίνει η 4η αφρικάνική ομάδα που έφτανε σερ προημιτελικά, αλλά καμία από τις προηγούμενες τρεις δεν είχε καταφέρει να κάνει το παραπάνω βήμα.

Το Μαρόκο λοιπόν ξεπέρασε το εμπόδιο μια υπεροπτικής Ισπανίας, που μάλιστα φαίνεται να το επέλεξε κιόλας για αντίπαλο στη φάση των «16». Οι Ισπανοί μπήκαν στο ματς με χαλαρότητα, ενώ οι Μαροκινοί με το μαχαίρι στα δόντια. Οι γραμμές τους λειτουργούσαν τόσο φυσικά και τόσο άρτια, που δεν μπορούσαν να προσπελαστούν από μια Ισπανία που νόμιζε ότι δεν χρειάζεται να καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια γι’ αυτό. Ωστόσο, η θέληση μιας ομάδας χωρίς ιδιαίτερες επιδόσεις, όχι μόνο σε Μουντιάλ αλλά και εκτός αυτού, με τους παίκτες να μην ενδιαφέρονται για τη σεζόν που θα συνεχιστεί σύντομα, έκοψαν τα όνειρα των φλύαρων και ανούσιων Ισπανών.

Περίπου το ίδιος έγινε και με τους Πορτογάλους, μόνο που οι τελευταίοι ήταν πιο υποψιασμένοι, αλλά όχι λιγότερο επιπόλαιοι. Οι γραμμές των Μαροκινών και πάλι δούλεψαν άρτια και έστειλαν και τη δεύτερη χώρα της ιβηρικής χερσονήσου, πίσω στην πατρίδα της. Έτσι τώρα, στο πιο δύσκολο τεστ της μέχρι τώρα, θα κληθεί να αντιμετωπίσει την παγκόσμια πρωταθλήτρια Γαλλία, η οποία μάλλον θα κερδίσει, αλλά θα δυσκολευτεί να σκοράρει απέναντι στο μαχητικό Μαρόκο, που απ’ ότι φαίνεται δεν τρώει γκολ ούτε στην διαδικασία των πέναλτι.

Από την άλλη πλευρά είχαμε την Κροατία. Η φιναλίστ του Μουντιάλ του 2018, ήρθε σχεδόν με τον ίδιο κορμό, με λιγότερους πρωτοκλασάτους παίκτες και χωρίς σταρ στην επίθεση. Το κέντρο της παραμένει world class, αλλά είναι τέσσερα χρόνια γηραιότερο, κάτι που έκανε πιο δύσκολη την αποστολή του.

Κι όμως έχει πάρει δυο προκρίσεις μετά από 120 λεπτά και διαδικασίες πέναλτι με την ομάδα να τρέχει πάνω κάτω και να ακολουθεί το πλάνο σαν να μην υπάρχει αύριο. Πρώτα κατάφερε να αποκλείσει τους αξιόμαχους Ιάπωνες, που τους έβαλαν πολύ δύσκολα. Και μετά τους Βραζιλιάνους, που κι αυτοί μετά τις εύκολες νίκες τους, πίστεψαν ότι θα μπουν και θα κάνουν περίπατο απέναντι σε μια γερασμένη ομάδα. Ωστόσο ακόμα και αν προηγήθηκαν στην παράταση, οι Κροάτες απέδειξαν πόσο κυνικοί είναι, μετατρέποντας σε γκολ το μοναδικό σουτ στον στόχο που είχαν σε 120 λεπτά.

Τώρα η Κροατία θα βρεθεί αντιμέτωπη με την Αργεντινή. Δεν ξέρουμε αν οι Κροάτες θα αντέξουν και τρίτο ματς για παράταση και πέναλτι. Αν καταφέρουν να φτάσουν το παιχνίδι μέχρι εκεί, τότε θα έχουν ξανά μεγάλη πιθανότητα. Η Αργεντινή έχει τον πρώτο λόγο και αν και αγχωμένη, φαίνεται πως όλοι θέλουν να κάνουν ένα δώρο αποχαιρετισμού στον Μέσι. Και στον Ντιέγκο.

Φαντάζεστε να γίνουν δυο εκπλήξεις και να δούμε τελικό Μουντιάλ Κροατία - Μαρόκο; Ο ένας θα δίνει την μπάλα στον άλλο. «Μα πάρτε τη, δεν την θέλουμε», «Ω παρακαλώ μετά από εσάς». Η αλήθεια είναι πως όσο και φαν τον εκπλήξεων και να είμαστε, ο τελικός που θα θέλαμε να δούμε θα ήταν Αργεντινή – Γαλλία, με τον πρώην καλύτερο παίκτη στον κόσμο απέναντι στον νυν, στους δυο συμπαίκτες δηλαδή στην Παρι Σεν Ζερμέν, Μέσι και Εμπαπέ.

Εκεί πάλι οι Γάλλοι θα είναι ελαφρώς φαβορί, αλλά σε έναν τελικό τα πάντα μπορούν αν συμβούν και δεν μπορείς να αποκλείσεις τίποτα. Είναι 90 λεπτά που όλοι οι παίκτες που σέβονται τον εαυτό τους δίνουν τα πάντα, υπερβάλλον για να κατακτήσουν αυτό το βαρύτιμο τρόπαιο. Κυριακή κοντή γιορτή λοιπόν, για να δούμε ποιο θα είναι το φινάλε αυτού του Παγκοσμίου Κυπέλλου…