Την εποχή που οι Ναζί κατέκτησαν το Παρίσι, η jazz ήταν η πιο δημοφιλής μουσική. Για τους Ναζί, η jazz αντιπροσώπευε τους μαύρους και τους Εβραίους, δηλαδή τους εχθρούς της ακραίας ιδεολογίας τους.

Οι Ρομά δεν εξαιρούνταν από την μανία των ναζί. Ο Django Reinhardt ήταν ο πιο διάσημος μουσικός της jazz και ήταν Ρομά. Υπήρχαν λοιπόν δυο λόγοι για να κινδυνεύει η ζωή του όταν οι Ναζί μπήκαν στο Παρίσι. Η jazz και η καταγωγή του.

Όμως το Παρίσι για τους ναζί ήταν το μέρος όπου χαλάρωναν. Με ποτό, μουσική και γυναίκες. Και πολλοί από τους αξιωματικούς λάτρευαν την jazz και την μουσική του Django Reinhardt. Έτσι χωρίς να κρύβεται και μάλιστα παίζοντας αρκετές φορές ζωντανά κατά την διάρκεια της κατοχής, o Django επέζησε.

Φυσικά, η προστασία που είχε από κάποιος υψηλόβαθμους δεν έφτανε. Έπαιξε ρόλο και η τύχη. Γιατί οποιοσδήποτε Ναζί στρατιώτης θα μπορούσε να είχε σκοτώσει τον Django βλέποντας τον να τριγυρίζει στους δρόμους της γαλλικής πρωτεύουσας. Αυτό όμως δεν συνέβη. Και μπορούμε να πούμε ότι τον έσωσε η μουσική του.

Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Django Reinhardt ένιωθε καλά με την κατάσταση. Η μεγαλύτερη απόδειξη ήταν η φυγή του προς την Ελβετία μαζί με την μητέρα του και την έγκυο γυναίκα του. Στα σύνορα όμως του αρνήθηκαν την είσοδο μόνο και μόνο επειδή ήταν Ρομά.

Κατάφερε όμως να επιβιώσει συνεχίζοντας να παίζει την μουσική του ασταμάτητα. Μετά τον πόλεμο έκανε περιοδεία στις ΗΠΑ, όπου εμφανίστηκε δίπλα σε θρύλους της jazz. Πέθανε το 1953, μόλις στα 43 του από αιμορραγία στον εγκέφαλο. Η μουσική του συνεχίζει να είναι πρωτοπόρα μέχρι και σήμερα.