Τα κράτη όπου ομιλείται η σλαβική γλώσσα αποτελούν σήμερα σχεδόν το 50% του εδάφους της Ευρώπης. Κι αυτό γιατί σε αυτούς συγκαταλέγονται οι Ρώσοι, οι Πολωνοί, οι Σέρβοι, οι Τσέχοι, οι Ουκρανοί κ.α. Χωρίζονται σε Βόρειους και Νότιους Σλάβους, με τους τελευταίους να κατοικούν στα Βαλκάνια και να γειτνιάζουν με την χώρα μας.

Η προέλευσή τους δεν μπορεί να είναι ακριβής. Η πρώτη αναφορά σε αυτούς έγινε στα Βυζαντινά χρόνια και συγκεκριμένα στον 6ο αιώνα μ.Χ. Λέγεται πως το 517 μ.Χ. εμφανίστηκαν ως πολεμική απειλή, όταν εισέβαλλαν στα Βαλκάνια. Η επικρατέστερη άποψη λέει πως οι Σλάβοι προέρχονται από την περιοχή των Καρπάθιων Όρεων, του Κάτω Δούναβη και του Εύξεινου Πόντου. Οι Βυζαντινοί τους χαρακτήριζαν ως βάρβαρους και αποτελούνταν κυρίως από φυλές νομάδων.

Η προέλευση της ονομασίας τους από την άλλη, έχει αρκετές εξηγήσεις. Μια από αυτές είναι πως συνδέεται με την λέξη (s)lawos, που στα ελληνικά σημαίνει λαός, ενώ μια άλλη αναφέρει πως προέρχεται από την λέξη slava, που σημαίνει δόξα και φήμη, αν και η δεύτερη είναι περισσότερο ένας σλαβικός μύθος. Η δυτική οπτική, η οποία δεν στηρίζεται κάπου συγκεκριμένα, λέει πως προέρχεται από την λατινική λέξη Sclavus, η οποία σημαίνει δούλος.

Μεταξύ του 6ου και του 8ου αιώνα, οι Σλάβοι διεκδικούν τον ανατολικό ευρωπαϊκό χώρο, προκαλώντας προβλήματα στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Αν και εισέβαλλαν στα εδάφη της, οι περισσότεροι δέχθηκαν να γίνουν πολίτες της και να επηρεαστούν από την κουλτούρα, τα ήθη και τα έθιμά της. Οι Σκλαβηνοί, όπως αναφέρονται εκείνη την εποχή, έλαβαν μέρος σε εκστρατείες του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, μαζί με μια άλλη σλαβική φυλή, τους Άντες. Οι Σκλαβηνοί και οι Άντες, πολέμησαν μεταξύ τους για πολλά χρόνια, μέχρι που οι τελευτάιοι νκαταστράφηκαν από τους Αβάρους.

Από το 545 μ.Χ., οι Σλάβοι θα αρχίσουν να λεηλατούν την Μοισία και την Θράκη. Το 586 μ.Χ. κατάφεραν να φτάσουν μέχρι και την Κόρινθο. Στις αρχές του 7ου αιώνα, θα συμμαχήσουν με τους Άβαρες και θα φτάσουν μέχρι τα «Μακρά Τείχη» της Κωνσταντινούπολης. Το 677 μ.Χ. συμμετείχαν στην πολιορκία της Θεσσαλονίκης, ενώ αρκετές δεκαετίες αργότερα θα εισβάλλουν και στην Γερμανία. Ακόμα και σήμερα, στο έδαφος της Γερμανίας κατοικούν πολλοί Σλάβοι, κοντά στα σύνορα με την Πολωνία.

Μέχρι το 1878, υπήρχαν μόνο τρία σλαβικά κράτη. Η Ρωσική Αυτοκρατορία, η Σερβία και το Μαυροβούνιο. Τα περισσότερα σημερινά σλαβικά κράτη ιδρύθηκαν μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως αυτά της Τσεχίας, της Πολωνίας καθώς και ο προάγγελος της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας («Κράτος των Σλοβένων, Κροατών και Σέρβων»).

Το σίγουρο είναι πως οι σημερινοί νότιοι Σλάβοι, που κατοικούν στα Βαλκάνια, αναμείχθηκαν με τις φυλές που υπήρχαν στα εδάφη στα οποία μετακινήθηκαν, δηλαδή τις Θρακικές, τις Ελληνικές, τις Ιλλυρικές, τις Κέλτικές αλλά και τις Ρωμαϊκές κ.α. Σήμερα, τα έθνη που αποτελούνται από σλαβικές φυλές, διαφέρουν θρησκευτικά, πολιτισμικά και γενετικά. Έχουν πολλές φορές αναπτύξει σφοδρές εχθρότητες μεταξύ τους, οι οποίες κορυφώθηκαν με την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και τον πόλεμο της Βοσνίας, στο πρόσφατο παρελθόν.