Το γuμνό σώμα, λένε οι γuμνιστές, δεν είναι ανήθικο και δεν θα έπρεπε κανείς να ντρέπεται να κυκλοφορήσει χωρίς ρούχα, μιας και έτσι ήρθαμε στη ζωή.

Η πρώτη οργανωμένη λέσχη γuμνιστών ιδρύθηκε το 1903 κοντά στο Αμβούργο της Γερμανίας. Το κίνημα εξαπλώθηκε έπειτα το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και περίπου το 1920 γνώρισε ιδιαίτερη άνθιση, κυρίως στη Γερμανία και αργότερα σε Αγγλία, Καναδά και Αμερική.

Στην Αμερική μάλιστα δημιουργήθηκαν και οι πρώτες κατασκηνώσεις για γuμνιστές, αλλά εκεί επίσης έγινε και η πρώτη αποικία, το 1930. Οι νέοι (χίπηδες κ.ά.) είδαν στον γuμνισμό μια εκδήλωση κατά της κοινωνικής τάξης και γι' αυτό τον ενίσχυσαν. Έπειτα έφτασε στη Γαλλία, όπου οργανώνονταν και εκδρομές για γuμνιστές.

Γυρνώντας στην Ελλάδα, κάποια πρώτη κίνηση έγινε στον Μεσοπόλεμο, όμως δεν συνεχίστηκε. Οι γuμνιστές της εποχής είχαν μάλιστα κυκλοφορήσει και ένα περιοδικό που λεγόταν «ΦΛΕΡΤ» (Φυσιολατρική Λογοτεχνική Επιθεώρηση Ριζοσπαστικών Τάσεων).

Ερχόμενοι στο σήμερα, μπορούμε να πούμε πως δεν υπάρχουν νόμιμες παραλίες για τους γuμνιστές, όμως πλέον έχουν καθιερωθεί συγκεκριμένα σημεία, τα οποία έχουν γίνει στέκια.

Στην Εύβοια στην παραλία Χιλιαδού, στη Σκιάθο στη Μικρή Μπανάνα, στη Μυρτιώτισσα της Κέρκυρας, στην παραλία Πλακιάς στην Κρήτη, στο Σούνιο, στη Ραφήνα, στην Τσαμαδού της Σάμου.

Αν σας βγάλει ο δρόμος, κάντε μια γuμνή βουτιά στη Valarta στην Κροατία, στην Playa de Maspalomas στα Κανάρια Νησιά, στην Euronat στη Γαλλία, αλλά και στην παραλία Haulover στη Florida των ΗΠΑ.