Ήταν και τότε Σεπτέμβριος, 19 του μηνός εν έτει 1985. Ένας τρομακτικός σεισμός, 8,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σαρώνει το Μεξικό. Το επίκεντρο του σεισμού εντοπίζεται στον Ειρηνικό Ωκεανό. Οι περισσότερες καταστροφές, στο κέντρο της πρωτεύουσας.

Κατέρρευσαν τα μεγάλα κτίρια, οι τηλεφωνικές γραμμές κόπηκαν, το αεροδρόμιο έκλεισε. Όλοι μιλούν για σκηνικά πολέμου και ο Πρόεδρος της χώρας Μιγκέλ ντε λα Μαδρίδ, κηρύσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Για να προλάβει τις λεηλασίες και τα πλιάτσικα ζητά από το στρατό να βγει στην πόλη.  

50.000 στρατιώτες και πολίτες επανδρώνουν τα συνεργεία διάσωσης, που αγωνίζονται να ανασύρουν τους δεκάδες χιλιάδες τραυματίες και νεκρούς κάτω από τα ερείπια. Δεύτερος σεισμός, το επόμενο 24ωρο και άλλα κτίρια καταρρέουν, ανάμεσά τους και νοσοκομεία. Με 30.000 τραυματίες και 7.000 νεκρούς, 20.000 κτίρια γκρεμισμένα και 100.000 άστεγους, το Μεξικό υποφέρει βαθιά.

Σύμφωνα με την εκτίμηση της Οικονομικής Επιτροπής του ΟΗΕ για τη Λατινική Αμερική, οι υλικές ζημιές ανήλθαν σε 3,7 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Το Νοέμβρη εκείνης της χρονιάς συκροτήθηκε το Ενωμένο Μέτωπο Σεισμοπλήκτων, που συσπειρώνει 100.000 μέλη, ξεκινώντας κινητοποιήσεις καταγγέλοντας την αδυναμία της κυβέρνησης να βοηθήσει το λαό και να ανακουφίσει τους χιλιάδες άστεγους, τους τραυματίες και όλα τα θύματα που έμειναν πίσω...