Έχουμε περίπλοκη σχέση με τα ξυπνητήρια μας. Είναι απαραίτητα για την τήρηση των ραντεβού και στη διατήρηση της δουλειάς, αλλά δεν θα βρείτε πολλούς ανθρώπους που πραγματικά απολαμβάνουν να σηκώνονται από το κρεβάτι με τον ίδιο τόνο κάθε πρωί.
Ανεξάρτητα από το πόσο έχετε μεγαλώσει και έχετε μάθει να περιφρονείτε το αδιάκοπο μπιπ του ξυπνητηριού σας, να ξέρετε ότι το ξύπνημα δεν ήταν λιγότερο δύσκολο για τις προηγούμενες γενιές. Εξάλλου, δεν υπήρχαν κουμπιά αναβολής για καμπάνες εκκλησιών ή σφυρίχτρες εργοστασίων. Παρακάτω θα δείτε 5 τρόπους που οι άνθρωποι ξυπνούσαν πριν τα ξυπνητήρια.
Πολύ νερό
Παλαιότερα οι άνθρωποι έπιναν τόνους νερού αν χρειαζόταν να ξυπνήσουν πριν βγει ο ήλιος. Εάν είστε άνω των 30 ετών, πιθανότατα ξέρετε τι σημαίνει να σηκώνεστε στη μέση της νύχτας για να κατουρήσετε. Το έθιμο της «υπερβολικής κατανάλωσης» νερού πριν τον ύπνο φέρεται να χρησιμοποιήθηκε από τις ιθαγενείς φυλές της Αμερικής ώστε να μπορούν να ξυπνήσουν νωρίς για επιδρομές.
Καμπάνες ναών
Σε πολλές πρώιμες χριστιανικές κοινωνίες, οι καμπάνες καλούσαν τους εκκλησιαζόμενους να προσευχηθούν το πρωί. Οι θρησκευτικές καμπάνες χρησίμευαν επίσης για να σηματοδοτήσουν το πέρασμα του χρόνου καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας προτού οι άνθρωποι φορέσουν ρολόγια. Στις περισσότερες ισλαμικές παραδόσεις, οι ήχοι και οι προσευχές σηματοδοτούσαν την έναρξη της ημέρας (όπως ακριβώς κάνουν σήμερα). Το Fajr («αυγή») είναι η πρώτη από τις πέντε καθημερινές προσευχές που γίνονται. Τέσσερις ακόμη προσευχές ακολουθούν τον ήλιο και βοηθούν να σηματοδοτηθεί το πέρασμα του χρόνου κάθε μέρα.
Οι Knocker – Up
O Knocker-Up (ή Knocker-Upper) ήταν ένα άτομο που χρησιμοποιούσε ένα μακρύ ραβδί με σύρμα ή ένα πόμολο στερεωμένο στο ραβδί για να ξυπνήσει τους πελάτες την επιθυμητή στιγμή. Οι πελάτες συμφωνούσαν προφορικά εκ των προτέρων ή απλώς ανέβαζαν την προτιμώμενη ώρα στις πόρτες ή τα παράθυρα τους. Για μερικές πένες την εβδομάδα, οι πελάτες μπορούσαν να είναι σίγουροι γνωρίζοντας ότι ο Knocker-Up τους δεν θα έφευγε μέχρι να βεβαιωθεί θα ήταν ξύπνιοι. Ο ρόλος κέρδισε εξέχουσα θέση κατά τη διάρκεια της Βιομηχανικής Επανάστασης. Τα μεγαλύτερα εργοστάσια και τα ελαιοτριβεία συχνά χρησιμοποιούσαν τους δικούς τους Knocker-Ups για να εξασφαλίσουν ότι οι εργάτες θα έφταναν στην εργασία τους στην ώρα τους.
Η σφυρίχτρα του εργοστασίου
Επίσης, κατά τη διάρκεια της Βιομηχανικής Επανάστασης, όταν οι εργάτες ζούσαν γύρω από το εργοστάσιο όπου δούλευαν, ξυπνούσαν με τον ήχο του σφυρίσματος του εργοστασίου. Τα χαλυβουργεία και τα υφαντουργεία προσέλκυσαν αγρότες από την ύπαιθρο. Ο χρόνος ήταν χρήμα, αλλά στους μύλους και στα εργοστάσια ο χρόνος μπορούσε επίσης να ρυθμιστεί πιο εύκολα. Η δουλειά δεν καθοδηγούνταν πλέον από την εποχή, χωριζόταν σε μονάδες χρόνου. Ήταν το σφύριγμα του εργοστασίου, και όχι ο ήλιος που ανέττειλε ή τα πουλιά που κελαηδούσαν, που καλούσε τους ανθρώπους να δουλέψουν.
Το ρολόι του Levi Hutchins
Το 1787, ο Levi Hutchins από το Concord του New Hampshire, εφηύρε ένα άλλο πρώιμο ξυπνητήρι. Χτισμένο σαν ένα απλό κουτί από πεύκο, ένας μηχανισμός με γρανάζια πυροδοτούσε ένα κουδούνι. Ωστόσο, το κουδούνι στο ρολόι του μπορούσε να χτυπήσει μόνο στις 4 π.μ. Ήταν η ώρα που ο Hutchins έπρεπε να σηκωθεί για δουλειά.
