Ο Ντάνι Τρέχο δεν είναι απλώς ένας σκληροτράχηλος κινηματογραφικός ήρωας. Είναι ένας άνθρωπος που έχει ζήσει καταστάσεις που δύσκολα χωράνε σε μία ζωή.

 Γεννημένος το 1944 στο Echo Park του Λος Άντζελες, μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου οι συμμορίες και τα ναρκωτικά ήταν καθημερινότητα. Πολύ πριν φτάσει στις μεγάλες οθόνες, ο Τρέχο είχε ήδη δοκιμάσει την αληθινή σκληρότητα: αυτή της φυλακής.

Καλεσμένος στο θρυλικό podcast του Μαρκ Μάρον, WTF, που ολοκλήρωσε πρόσφατα την πορεία του μετά από 16 χρόνια, ο ηθοποιός μίλησε ανοιχτά για το παρελθόν του.

Οι ιστορίες του δεν είχαν σχέση με το Χόλιγουντ — αλλά με τις εμπειρίες που τον διαμόρφωσαν πίσω από τα σίδερα. Στα εφηβικά του χρόνια, όπως περιγράφει, είχε ήδη μπει στον κόσμο των συμμοριών και έκανε χρήση μαριχουάνας.

Συνελήφθη για διαρρήξεις και βρέθηκε σε αναμορφωτήρια και φυλακές. Οι σχέσεις με την οικογένειά του ήταν περίπλοκες, όμως κρατά ζωντανή την εικόνα της μητέρας του στα επισκεπτήρια — μια φιγούρα που, όπως λέει, έμοιαζε πολύ περισσότερο με τον ίδιο απ’ όσο θα ήθελε, ειδικά «σε ένα περιβάλλον όπως τα ντους της φυλακής», όπως σχολίασε με το γνωστό του χιούμορ.

Ο Τρέχο καταρρίπτει και στερεότυπα γύρω από τους Μεξικανούς, επιμένοντας πως η γενίκευση ότι «δεν αγαπούν τις μητέρες τους» είναι εντελώς λανθασμένη και προσβλητική. Όπως λέει, «είναι το πιο τοξικό στερεότυπο που έχω ακούσει». Οι άγραφοι νόμοι της φυλακής Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της αφήγησής του αφορά τους κανόνες επιβίωσης. Και ο πρώτος κανόνας, όπως τονίζει, είναι σαφής: Μην απαντήσεις ποτέ όταν σε ρωτήσουν “από πού είσαι”. Αν ήθελαν στ’ αλήθεια να ξέρουν, λέει, δεν θα χρειάζονταν να ρωτήσουν.

Η ερώτηση είναι παγίδα. Αναφέρει επίσης ότι δεν πρέπει να μασάς τσίχλα όταν κάποιος σου μιλάει στο προαύλιο — θεωρείται ασέβεια και μπορεί να δημιουργήσει ένταση. Στη φυλακή, όπως και έξω, οι συμμορίες κυριαρχούν. Όταν μπαίνεις, «ξαναβρίσκεις τα αδέλφια σου», όπως λέει χαρακτηριστικά. Κι εκεί υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: κυνηγοί και θηράματα. Το πώς σε βλέπουν οι άλλοι είναι κρίσιμο. Μπορεί να είσαι «κυνηγός», αλλά αν σε περάσουν για «θήραμα», πρέπει να το αποδείξεις — ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να καταφύγεις σε ακραίες πράξεις.

Η αλήθεια για τους celebrity φυλακισμένους

Ο Τρέχο δεν χαρίζεται: θεωρεί ότι οι περισσότεροι διάσημοι που υποστηρίζουν πως «έκαναν φυλακή» υπερβάλλουν. «Στις περισσότερες περιπτώσεις απλώς πληρώνουν για να τους προσέχουν. Αυτό δεν είναι φυλακή», τονίζει. Όταν τον ρωτούν πώς θα επιβιώσει κάποιος πίσω από τα κάγκελα, απαντά μόνο: «Αν έχεις υπάρξει φυλακισμένος μικρός, θα τα καταφέρεις. Αλλά θα χρειαστείς και τη βοήθεια του Θεού». Μιλά με ευγνωμοσύνη για τον θείο του, Γκίλμπερτ, που τον βοήθησε να καθαρίσει από τα ναρκωτικά, να βρει δουλειά και να χτίσει μια νέα ζωή. Αφού πέρασε μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 1960 σε φυλακές, στα ’70s βγήκε καθαρός και προσπάθησε να ξαναστήσει την καθημερινότητά του. Εργάστηκε σε διάφορες δουλειές και ως σύμβουλος εξαρτήσεων, μέχρι που τυχαία βρέθηκε στα γυρίσματα της ταινίας Runaway Train. Η παραγωγή τον πρόσεξε — και έτσι, το 1985, ξεκίνησε μια καριέρα που κανείς δεν θα είχε φανταστεί για ένα παιδί που μεγάλωσε μέσα στη βία.