Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θέτουν απλώς ποιοτικούς κανόνες παιχνιδιού και σε γενικές γραμμές οι διαγωνισμοί για τους παρόχους περιεχομένου που είναι τα κανάλια, διεξάγονται από ανεξάρτητες αρχές.

Η αδειοδότηση γίνεται μέσω συγκριτικής διαδικασίας, ενώ τα τέλη που επιβάλλονται είναι μάλλον ασήμαντα.

Ενδεικτικά, η Γαλλία έχει 36 εθνικά κανάλια και 49 περιφερειακά, η Ισπανία 15 εθνικά και 400 περιφερειακά, η Ιταλία 61 εθνικά, η Κύπρος 10, η Ρουμανία 94 εθνικά και η Σουηδία 29.

Η Πορτογαλία για την οποία έχει γίνει πολύς λόγος έχει 5 εθνικά κανάλια, και η Τσεχία 25.

Στην Γερμανία υπάρχουν τρεις μεγάλες πλατφόρμες-εταιρίες που διαθέτουν συνολικά περισσότερα από 360 κανάλια.

Στη Μεγάλη Βρετανία υπάρχουν 14 εθνικής εμβέλειας κανάλια, ενώ στο Βέλγιο η κάθε κοινότητα έχει δικά της ιδιωτικά κανάλια, έτσι οι Γαλλόφωνοι έχουν 6 ιδιωτικά και 2 κρατικά, ενώ οι Φλαμανδοί 7 ιδιωτικά και 3 κρατικά.