E-Daily

Η απαγωγή και η δολοφονία που συντάραξε την πολιτική ζωή της Ευρώπης

Βρέθηκε στο πορτ μπαγκαζ με 11 σφαίρες

Από το NEWSROOM

10/5/2021 | 00:46

@wikipedia.org

Η δεκαετία του ’70 ήταν μια περίεργη πολιτική περίοδος για την Ιταλία. Και κοινωνική. Τα «μολυβένια χρόνια», οι μαζικές διαδηλώσεις, άνοδος της μαφίας, άμεση εμπλοκή της CIA στο εσωτερικό, απεργίες, εκτεταμένο φεμινιστικό κίνημα, ποδόσφαιρο και ένοπλες ενέργειες από τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες».

Ίδρυση της οργάνωσης

Οι τελευταίες ιδρύθηκαν τον Αύγουστο 1970, από τον Ρενάτο Κούρτσο και τη Μαρτζερίτα Καγκόλ (που αργότερα παντρεύτηκαν και τον Αλμπέρτο Φραντσεσίνι. Η «Brigate Rosse» όπως λεγόταν στα ιταλικά, αρχικά έδρασε στο Ρέτζο νελλ’ Εμίλια, στα εργοστάσια του Μιλάνου και του Τορίνο. Η πρώτη της ενέργεια, το κάψιμο του αυτοκινήτου ενός εργοστασιάρχη έγινε έναν μήνα μετά. Το 1972 επεκτάθηκε περισσότερο στο Τορίνο και έφτασε και στη Γένοβα. Δυο χρόνια αργότερα γίνεται και η πρώτη δολοφονία. Τα μέλη της οργάνωσης θα σκοτώσουν δυο μέλη του ιταλικού νεοφασιστικού κόμματος «Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα».

Από το 1974 και μετά τη σύλληψη των ιδρυτών, είχαν ξεκινήσει τις απαγωγές πολιτικών και βιομηχάνων. Από το 1977 έκανε σχεδόν καθημερινές επιθέσεις σε διαφορετικούς στόχους. Μέχρι που στις 16 Μαρτίου του 1978, έκανε πράξη το πιο φιλόδοξο σχέδιό της.

Ο Άλντο Μόρο

Ο Άλντο Μόρο γεννήθηκε στην πόλη Μάγκλι της επαρχίας του Λέτσε το 1916. Άρχισε να ασχολείται με την πολίτική από τα 25 του χρόνια. Έκανε μια λαμπρή καριέρα Ακαδημαϊκού στα νομικά και το 1946, βοήθησε στη σύνταξη του νέου Ιταλικού Συντάγματος. Δυο χρόνια αργότερα θα εκλεγεί βουλευτής με το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών και έφτασε να εκλεγεί πρωθυπουργός, αξίωμα που κράτησε για συνολικά 7 χρόνια, από το 1963 έως το 1968 και από το 1974 μέχρι το 1976.

Η απαγωγή του πρώην πρωθυπουργού και οι διαπραγματεύσεις

Στις 16 Μαρτίου του 1978, οι «Ερυθρές Ταξιαρχίες» σκοτώνουν πέντε σωματοφύλακες του Άλντο Μόρο αφού σταμάτησαν το αυτοκίνητό του στον δρόμο και τον απαγάγουν. Τον θεωρούν έναν από τους μεγαλύτερους εχθρούς τους, αφού ήταν πρωτεργάτης στον ιστορικό συμβιβασμό με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας. Ο Άλντο Μόρο κατευθυνόταν με την πενταμελή του συνοδεία στη Βουλή, όπου η κυβέρνηση Αντρεότι θα λάμβανε ψήφο εμπιστοσύνης από το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Δεν άφησαν κανένα μάρτυρα. Με επικεφαλής τον Μάριο Μορέττι, τα 12 μέλη των «Ερυθρών Ταξιαρχιών» που φορούσαν στολές της Alitalia, μετέφεραν σε μυστικό μέρος τον Άλντο Μόρο και ζήτησαν την απελευθέρωση συγκεκριμένων μελών τους με αντάλλαγμα την ασφαλή απελευθέρωση του Άλντο Μόρο.

Η κυβέρνηση αρνήθηκε να διαπραγματευτεί. Δέκα μέρες μετά την απαγωγή του, τα μέλη της οργάνωσης δημοσιοποίησαν επιστολή του Μόρο, με την οποία ζητούσε από τον υπουργό Εσωτερικών να προχωρήσει στην ανταλλαγή του με τα μέλη των «Ερυθρών ταξιαρχιών» που κρατούνταν στο Τορίνο.

Η άρνηση για διαπραγματεύσεις και η εκτέλεση του Άλντο Μόρο

Παρά της εκκλήσεις του ίδιου και της οικογένειάς του, η κυβέρνηση Αντρεότι δεν διαπραγματεύτηκε ποτέ την αποφυλάκιση των 14 μελών της οργάνωσης. Ο Μόρο κρατήθηκε όμηρος για 54 μέρες. Όταν τα μέλη της οργάνωσης είδαν πως η κυβέρνηση δεν είχε καμία απολύτως πρόθεση να διαπραγματευθεί, αποφάσισε να εκτελέσει τον Μόρο, φοβούμενοι ότι θα τους ανακάλυπταν.

Τον έβαλαν σε ένα αυτοκίνητο και του είπαν να καλυφθεί με μια κουβέρτα. Ίσως τον έκαναν να πιστέψει ότι θα τον επιστρέψουν στην οικογένεια του. Ο Μορέττι τον πυροβόλησε 11 φορές.

Η σορός του βρέθηκε στις 9 Μαΐου στο πορτ μπαγκαζ ενός αυτοκινήτου στη Βια Καετάνι. Ο τόπος ήταν συμβολικός, αφού ήταν περίπου στη μέση της απόστασης από τα γραφεία των Χριστιανοδημοκρατών και του Κομμουνιστικού Κόμματος.

«Aldo Moro Vivere» φώναζε ολόκληρος ο κόσμος. Η «Ερυθρές Ταξιαρχίες» έγιναν γνωστές παγκοσμίως, αλλά έχασαν την ενότητά τους, αφού έχασαν την υποστήριξη από πολλά μέλη τους αλλά και από το μέρος της κοινωνίας που τους θεωρούσε επαναστάτες.

Από εκείνο το σημείο άρχισε η παρακμή της οργάνωσης που διαλύθηκε τελικά επίσημα το 1988, μετά από τις εκατοντάδες συλλήψεις μελών της οργάνωσης το 1982. Ο Άλντο Μόρο δολοφονήθηκε βίαια, ενώ ήταν πρωτεργάτης για τη συνεννόηση μεταξύ των κομμάτων που θα έβαζε τέλος στην αβεβαιότητα στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας. Ο πρώην πρωθυπουργός άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 62 ετών.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

Γιατί ο Τραμπ έγινε έξαλλος με την επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ;

Stories 20.06.2025
Είναι η Τούλσι Γκάμπαρντ με το ένα πόδο εκτός Λευκού Οίκου;

Όσα δεν βλέπεις πίσω από έναν «υπερ‑γάμο» ‑ Ο γάμος του Μπέζος ανεβάζει τον πήχη

Stories 20.06.2025
Ξεχάστε ό,τι ξέρατε για τους ακριβούς γάμους.

ΗΠΑ: Κράτησαν στη ζωή εγκεφαλικά νεκρή 30χρονη για να γεννήσει – Ο νόμος της Τζόρτζια στο μικροσκόπιο

Stories 20.06.2025
Ο νόμος LIFE στην Αμερική: Όταν το σώμα μιας γυναίκας μετατρέπεται σε νομικό πεδίο μάχης

Ποιες χώρες έχουν πυρηνικά και πόσα; Ο παγκόσμιος «χάρτης καταστροφής» είναι πιο γεμάτος απ’ όσο νομίζεις

Νέα Εποχή 20.06.2025
Η λίστα με τις 9 χώρες που μπορούν – αν το θελήσουν – να αλλάξουν τον πλανήτη για πάντα

Αυτό είναι το αρχαιότερο τυρί του κόσμου και η απόδειξη κρύβεται ... στον Όμηρο

Ιστορικά Χτες
Όταν ο Όμηρος μιλούσε για πρόβατα και γάλα, στην ουσία έγραφε την πρώτη ιστορία τυριού

Η γυναίκα που πέθανε βλέποντας TV και έμεινε στην πολυθρόνα της για 42 χρόνια – χωρίς κανείς να την ψάξει!

Stories Χτες
Η ανατριχιαστική ιστορία της Hedviga Golik που μουμιοποιήθηκε φυσικά, επειδή κανείς δεν νοιάστηκε

Kim Woodburn: H κυρία με τα γάντια που άφησε εποχή, είχε μια σκοτεινή ιστορία

Πρόσωπα Χτες
Ήταν επιβλητική, ήταν εκρηκτική, ήταν αληθινή.

Πως βγήκε η φράση «πήγε η ψυχή μου στην Κούλουρη» – και τι σχέση έχει με πειρατές και αρχαίους Αθηναίους!

Νέα Εποχή Χτες
Μια έκφραση που όλοι λέμε, αλλά λίγοι ξέρουν πως πίσω της κρύβεται... μια μαζική εκκένωση, μια πειρατική επιδρομή και μια ψυχή που έτρεχε γρηγορότερα απ’ τον ιδιοκτήτη της!

Πώς το AI αλλάζει τα πάντα: Ποιες νέες ευκαιρίες εργασίας εμφανίστηκαν και στην Ελλάδα

Νέα Εποχή Χτες
Με έναν περισσότερο έμμεσο, παρά άμεσο τρόπο

Η ευρωπαϊκή χώρα που έδωσε οριστική λύση στην αστεγία

Νέα Εποχή Προχτές
Από τους δρόμους στα διαμερίσματα χωρίς «προϋποθέσεις» – Το Housing First αλλάζει το παιχνίδι της κοινωνικής πολιτικής και αποδεικνύει πως η ανθρωπιά είναι και οικονομικά συμφέρουσα