1944 – Απελευθέρωση της Αθήνας και του Πειραιά από τους Γερμανούς κατακτητές

Στις 12 Οκτωβρίου του 1944, οι Γερμανοί ξεκίνησαν την αποχώρηση από την ελληνική πρωτεύουσα, σηματοδοτώντας την ημερομηνία αυτή ως την αρχή της «Απελευθέρωσης».

Η αρχή είχε γίνει από τις 6 Ιουνίου, με την απόβαση των συμμάχων στην Νορμανδία και την προέλαση του Στάλιν και των Σοβιετικών από τα ανατολικά. Οι μέρες του Χίτλςερ και των ναζί ήταν μετρημένες.

Στις 8 το πρωί της 12ης Οκτωβρίου, ο Αθηναϊκός λαός παρακολούθησε την κατάθεση στεφάνου από τους Γερμανούς, στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Τους Γερμανούς συνόδευσε ο κατοχικός δήμαρχος Αθηναίων, Άγγελος Γεωργάτος. Όταν οι Γερμανοί αποχώρησαν, το πλήθος ποδοπάτησε το στεφάνι και ξέσπασε σε κραυγές χαράς και πανηγυρισμούς.

Μια ώρα περίπου7 αργότερα, η ναζιστική σημαία κατέβηκε και από την Ακρόπολη. Καμπάνες ηχούσαν σε ολόκληρη την πρωτεύουσα και η χαρά των Αθηναίων και των Πειραιωτών, ξεχύθηκε στους δρόμος, με τις ελληνικές σημαίες να κυματίζουν στα χέρια των Ελλήνων.

Η αποχώρηση ήταν σε γενικά πλαίσια ήρεμη, με εξαίρεση τα επεισόδια στο Κερατσίνι, μεταξύ Ελλήνων εργατών και του ΕΛΑΣ με τους Γερμανούς, που προσπάθησαν να καταστρέψουν το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.

Η χαρά των κατοίκων της Αθήνας και του Πειραιά ήταν απερίγραπτη, αφού ύστερα από 3,5 χρόνια κατοχής (1.624 ημέρες) η Αθήνα ήταν και πάλι ελεύθερη. Η χαρά αυτή, δυστυχώς, κράτησε μόλις για 53 ημέρες, αφού τα Δεκεμβριανά, έφεραν πάλι τα όπλα στους δρόμους της πρωτεύουσας

1967 – Συντριβή αεροσκάφους της BEA ανοιχτά του Καστελόριζου, μετά από έκρηξη βόμβας. 65 νεκροί, 41 Έλληνες και Κύπριοι και 24 Βρετανοί.

Τα ξημερώματα της 12ης Οκτωβρίου, ένα αεροσκάφος τύπου «Comet 4B», κάνει το δρομολόγιο Λονδίνο-Αθήνα-Λευκωσία. Στις 2.15 τα ξημερώματα φτάνει στην Αθήνα και αφού παραλαμβάνει 27 επιβάτες, ξεκινά για την Κύπρο στις 3.31.

Στις 4.17 εισήλθε στην περιοχή ελέγχου πτήσεων της Λευκωσίας. Ο κυβερνήτης άλλαξε συχνότητα και επικοινώνησε με τον πύργο ελέγχου αλλά η επικοινωνία δεν ολοκληρώθηκε. Σήμανε αμέσως συναγερμός.

Στις 8.40 το πρωί ένα αεροσκάφος της ΡΑΦ, ανακάλυψε το αεροπλάνο στην θάλασσα νοτιοανατολικά του Καστελόριζου. Οι 59 επιβάτες και το 6μελές πλήρωμα ήταν νεκροί. Μεταξύ αυτών και 41 Έλληνες και Κύπριοι.

24 ώρες μετά το δυστύχημα τα πτώματα περισυνελέγησαν όλα, εκτός τριών αγνοουμένων. Οδηγήθηκαν στην Ρόδο. Στην επιχείρηση μετείχαν και τουρκικά σκάφη που παρέλαβαν 19 πτώματα και τα μετέφεραν στην Τουρκία.

Τα αίτια της συντριβής του αεροπλάνου, αν και δεν έχει ποτέ επιβεβαιωθεί, ήταν η έκρηξη βόμβας που βρισκόταν κάτω από θέση επιβάτη. Αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως η βόμβα είχε στόχο τον Κύπριο στρατιωτικό αρχηγό της ΕΟΚΑ, Γεώργιο Γρίβα, που είχε προγραμματίσει να ταξιδέψει με την συγκεκριμένη πτήση αλλά τελικά ανέβαλλε το ταξίδι.
Δυο χρόνια αργότερα δυο Βρετανοί γιατροί έγραψαν στο πόρισμά τους πως «υπάρχει ιατρική μαρτυρία που επιβεβαιώνει τη μηχανολογική μαρτυρία ότι η βασική αιτία του δυστυχήματος ήταν η έκρηξη πλαστικής βόμβας στην καμπίνα των επιβατών». Η Κυπριακή κυβέρνηση απέρριψε την βομβιστική ενέργεια. Έτσι, η έκρηξη της βόμβας ως αίτιο του δυστυχήματος δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ.

Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για μια αεροπορική τραγωδία, που στοίχισε την ζωή σε 65 ανθρώπους και βύθισε την Ελλάδα και την Κύπρο στο πένθος.

1990 – Δολοφονική απόπειρα κατά του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Μια από τις τρείς σφαίρες τον πετυχαίνει στην σπονδυλική στήλη και τον αφήνει παράλυτο

Τον Δεκέμβριο του 1990, θα διεξάγονταν στην Γερμανία οι πρώτες εκλογές μετά την ένωση. Ο αρχιτέκτονας της ένωσης, Χέλμουτ Κολ, ήλπιζε σε μια θριαμβευτική επικράτηση της κεντροδεξιάς κυβερνητικής συμμαχίας.

Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Κολ, ήταν τότε ο πασίγνωστος και στην Ελλάδα σήμερα, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Στα 48 του, πρώην εφοριακός, ήταν ένας φιλόδοξος πολιτικός, που εκλεγόταν βουλευτής από το 1972, δηλαδή σε ηλικία 30 ετών.
Πριν τις εκλογές, πραγματοποίησε μια περιοδεία στην εκλογική του περιφέρεια στο κρατίδιο Βάδης-Βυτεμβέργης. Στις 12 Οκτωβρίου, μίλησε σε μια μπυραρία σε ένα μεγάλο χωριό, το Όπεναου. Στην συγκέντρωση βρέθηκαν περίπου 300 άτομα. Μαζί και ο παρολίγον δολοφόνος του.

Μετά από την ομιλία, γύρω στις 10 το βράδυ, ο Σόιμπλε άνοιξε διάλογο με τους ψηφοφόρους του. Ο 31χρονος Ντίτερ Κάουφμαν, έβγαλε ένα περίστροφο και πυροβόλησε τρείς φορές προς την μεριά του Σόιμπλε. Μια τον χτύπησε στο δεξί μάγουλο και η άλλη στην σπονδυλική στήλη. Η τρίτη χτύπησε έναν από του σωματοφύλακές του. Ο Σόιμπλε φώναξε: «δεν αισθάνομαι το πόδι μου».

Μεταφέρθηκε αμέσως σε νοσοκομείο όπου οι γιατροί έδωσαν αγώνα για να τον κρατήσουν στην ζωή. Τα κατάφεραν όμως η σφαίρα στην σπονδυλική στήλη είχε κάνει ανεπανόρθωτη ζημιά, με αποτέλεσμα ο Σόιμπλε να μείνει παράλυτος για το υπόλοιπο της ζωής του.

Ο δράστης της επίθεση ήταν γιος δημάρχου της περιοχής που παλαιότερα είχε μπλέξει με τα ναρκωτικά και αντιμετώπιζε ψυχικές διαταραχές. Στους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν δήλωσε ότι ήθελε να εκδικηθεί το γερμανικό κράτος για τον «ψυχολογικό και σωματικό τρόμο», που του ασκούσε. Την επόμενη χρονιά έγινε η δίκη του, αλλά κρίθηκε ανίκανος για τον καταλογισμό της πράξης του, λόγω της βαριάς μορφής σχιζοφρένεια από την οποία έπασχε. Έμεινε σε ψυχιατρικό ίδρυμα μέχρι το 2004, όταν και αφέθηκε ελεύθερος υπό όρους.

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε εξελέγη με άνεση βουλευτής τον Δεκέμβρη, με την δημοτικότητά του να ανεβαίνει στα ύψη όταν στην 5η επέτειο από την απόπειρα δολοφονίας του, συγχωρέσε δημόσια τον δράστη.

Σήμερα, ο Σόιμπλε είναι υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας και ασχολείται ενεργά με τα κινήματα και της οργανώσεις αναπήρων. Είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Παραπληγικών Γερμανίας (DSQ) και του Διεθνούς Ερευνητικού Ινστιτούτου για τις παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, που εδρεύει στη Ζυρίχη.