Πρόκειται για μια ιδέα που προήλθε από τη Δανία και ξεκίνησε το 2000. Υπάρχουν λοιπόν βιβλιοθήκες όπου αντί για βιβλία, «δανείζεσαι» ανθρώπους. Η ιδέα είναι να «δημοσιεύεις ανθρώπους σαν ανοιχτά βιβλία», ώστε αυτός ο άνθρωπος να κάνει ερωτήσεις για τη ζωή κάποιου και σύμφωνα με τις απαντήσεις να κατανοεί καλύτερα κάποια θέματα.
Σήμερα, τέτοιες βιβλιοθήκες υπάρχουν σε 70 χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Ένα από τα «βιβλία» της ελληνικής αυτής βιβλιοθήκης ήταν και ο Ζακ Κωστόπουλος.
H έννοια είναι απλή. Τα στερεότυπα μπορούν να καμφθούν αν ακούσεις ιστορίες από αληθινούς ανθρώπους. Ο μη κεδροσκοπικός οργανισμός ονομάζεται The Human Library και διοργανώνει εκδηλώσεις όπου «οι αναγνώστες μποροόυν να “δανειστούν” ανθρώπους που θα παίξουν τον ρόλο του ανοικτού βιβλίου και θα κάνουν συζητήσεις που συνήθως δεν έχουν πρόσβαση. Κάθε ανθρώπινο βιβλίο από τα ράφια, αναπαριστά μια κοινωνική ομάδα η οποία συνήθως είναι θύμα της προκατάληψης, του κοινωνικού στιγματισμού και των διακρίσεων, λόγω του τρόπου ζωής τους, των πιστεύω τους, των ειδικών αναγκών τους, τη καταγωγής τους κλπ.».
Μπορεί να καθίσεις στο ίδιο τραπέζι με κάποιον αλκοολικό, με κάποιον διπολικό, με έναν μουσουλμάνο, με έναν κακοποιημένο άνθρωπο κ.α. και να κάνεις ερωτήσεις, ακούγοντας τις ιστορίες τους. Το σύνθημα είναι «αναιρέστε την καταδίκη για κάποιον».
Εκτός από την κοινωνική της χροιά, η ανθρώπινη βιβλιοθήκη έχει και πρακτικές λειτουργίες. Σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, 300 φοιτητές της Ιατρικής ενθαρρύνονται να γίνουν αναγνώστες της The Human Library, ώστε να μάθουν ευκολότερα πράγματα που θα τους βοηθήσουν στο μέλλον.
Πληροφορίες: forbes.com, humanlibrary.org
