Ίσως έχετε ακούσει την έκφραση «Βρε τον σαρδανάπαλο», κάποια στιγμή στη ζωή σας. Στις παλιές ελληνικές ταινίες, αν κάποιος άνδρας ήταν ύποπτος για απιστία, η γυναίκα του τον αποκαλούσε ακριβώς έτσι. Σαρδανάπαλο. Αλλά από που προέκυψε ο χαρακτηρισμός;

Αρχικά να πούμε ότι έχει την έννοια του ασώτου, του φιλήδονου του ασταθούς συναισθηματικά ανθρώπου. Προήλθε από τον βασιλιά των Ασσυρίων, Ασσουρμπανιπάλ (στα ελληνικά Σαρδανάπαλος), ο οποίος έζησε έναν ακόλαστο και έκλυτο βίο. Ο Σαρδανάπαλος προέβλεψε τον θάνατό του και κάηκε με τη θέληση του, μαζί με τις γυναίκες του, τις παλλακίδες του και τους θησαυρούς του.

Βέβαια, πιο σύγχρονοι ιστορικοί έχουν αμφισβητήσει αυτά που λέγονται παλιότερα για τη ζωή του. Ακόμα και ο Αριστοτέλης, παρόλο που τον αναφέρει στα «Πολιτικά» σαν παράδειγμα άνδρα με ακόλαστο βίο, στο τέλος γράφει «ει αληθή ταύτα οι μυθολογούντες λέγουσιν», αφήνοντας μια χαραμάδα μήπως και αυτά που λέγονται δεν ήταν αλήθεια.

Πάντως, ο Σαρδανάπαλος ήταν ιστορικό πρόσωπο που έζησε τον 7ο π.Χ αιώνα και ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Ασσυρίας.