Οι Apurimac συναντούν την Έλλη Πασπαλά σε ένα μοντέρνο tango με αργεντίνικους στίχους, που όμως όλες οι λέξεις έχουν ρίζα ελληνική.Ένα οδοιπορικό στους μελαγχολικούς δρόμους της Αθήνας με τελικό προορισμό τη μόνη ελπίδα: τον άνθρωπο.

Μουσική - Στίχοι: Daniel Armando.

Ο Αργεντίνος συνθέτης Ντανιέλ Αρμάντο δήλωσε σε συνέντευξή του στη ραδιοφωνική εκπομπή ΅ΕλληνοφρένειαΆ ότι το εμπνεύστηκε όταν είχε πάει στην Κούβα και εισερχόμενος σε ένα βιβλιοπωλείο είδε ένα βιβλίο με τίτλο "Οι 17.000 ελληνικές λέξεις στην ισπανική γλώσσα".

Έζησα δύο χρόνια στην Ισπανία και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι ελληνικές λέξεις είναι πολύ περισσότερες. Θα μου πείτε, πού το ξέρεις, τις μέτρησες; Δεν χρειάζεται. ΟΛΕΣ οι λέξεις που υποδηλώνουν κάποια έννοια επιστημονική, κοινωνιολογική, ανθρωπιστική και όχι μόνο, είναι ελληνικές. Αυτό βέβαια συμβαίνει σε όλες τις γλώσσες. Το απίστευτο με την ισπανική είναι ότι επειδή η προφορά τους είναι σχεδόν ίδια με τη δικιά μας, οι ελληνικές λέξεις χρησιμοποιούνται σχεδόν ατόφιες και έχεις την εντύπωση ότι ακούς ελληνικά! Π.χ. η ώρα στα αγγλικά είναι hour, ενώ στα ισπανικά είναι ora! Ακριβώς ίδια. Η ιστορία στα αγγλικά είναι history, ενώ στα ισπανικά historia. Ακριβώς ίδια. Οι Ισπανοί και οι ¶γγλοι έχουν μάλιστα διατηρήσει τη δασεία που εμείς κάποτε είχαμε, συμβολίζοντάς τη με το γράμμα h. Όταν οι Ισπανοί θέλουν να πούν ΅Χρονομέτρα μεΆ, λένε ΅Cronometra me΄. Ακριβώς το ίδιο με εμάς! Τα παραδείγματα ατελείωτα.

Μόνο το ρεφρέν είναι στα ισπανικά, το οποίο μεταφράζεται ως εξής: ΅Αυτό είναι το τελευταίο μου τανγκό στην Αθήνα. Τανγκό δακρύβρεχτο, που τρέχει στις φλέβες μου. Αυτό είναι το τελευταίο μου τανγκό στην Αθήνα. Ταγκό γαμημένο που τρέχει στις φλέβες μουΆ. Ο Αργεντίνος συνθέτης Ντανιέλ Αρμάντο δήλωσε σε συνέντευξή του στη ραδιοφωνική εκπομπή ΅ΕλληνοφρένειαΆ ότι το εμπνεύστηκε όταν είχε πάει στην Κούβα και εισερχόμενος σε ένα βιβλιοπωλείο είδε ένα βιβλίο με τίτλο "Οι 17.000 ελληνικές λέξεις στην ισπανική γλώσσα".

Αν τώρα προσθέσουμε και λέξεις που εκ πρώτης όψεως φαίνονται ισπανικές, αλλά ψάχνοντας λίγο παραπάνω την προέλευσή τους διαπιστώνουμε ότι είναι ελληνικές, τότε ο κατάλογος των ελληνικών λέξεων γίνεται πραγματικά αμέτρητος. Π.χ. το ρούχο στα ισπανικά είναι ropa. Στα ελληνικά έχουμε την λέξη "λωποδύτης". Προέρχεται από την λέξη λώπη και δύτης. Λώπη στα αρχαία είναι το ένδυμα, το ρούχο. ¶ρα λωποδύτης αυτός πού δύει, πού βουτά το χέρι του στο ρούχο μας για να μας κλέψει. Με απλή αλλαγή του λ σε ρ, προκύπτει η λέξη ropa που χρησιμοποιούν οι φίλοι μας οι Ισπανοί! Η αλλαγή του λ σε ρ (είναι και τα δύο γλωσσικά σύμφωνα) και αντίστροφα είναι κάτι πολύ σύνηθες πού συμβαίνει καθημερινά, λέμε π.χ. αδελφός αλλά και αδερφός, κ.ο.κ. Εμείς βέβαια συνεχίζουμε να ασελγούμε στη γλώσσα μας.
Πρόσφατα ενημερωθήκαμε ότι τα παιδιά μας στα σχολεία θα διδάσκονται ότι τα φωνήεντα είναι 5 (α,ε,ο,ι, και ου!!!) ενώ τα σύμφωνα είναι 15, μεταξύ των οποίων το γκ και το μπ. Ο ορισμός της προδοσίας από ανθρώπους στους οποίους εμπιστευόμαστε το μέλλον των παιδιών μας. Από την κατάργηση του πολυτονικού μέχρι σήμερα, ο βιασμός της γλώσσας μας είναι συνεχής και περνάει απαρατήρητος. Καμία εκπομπή, καμία δημοσιότητα. Από την άλλη ανοίγεις την τηλεόραση και βλέπεις διαφημίσεις μόνο με αγγλική ορολογία, ενώ τα σίριαλ είναι τούρκικα! Η συνταγή γνωστή και δοκιμασμένη. Πρώτα απαξιώνεις κάτι και μετά το καταργείς. Με τον ίδιο τρόπο που απαξιώνουν τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ και σε κάνουν να λες ΅Ε άει στο διάολο, πουλήστε τα να ησυχάσουμεΆ, ομοίως απαξιώνουν την γλώσσα και κάνουν όλους εμάς να στέλνουμε τα παιδιά μας από την 1η δημοτικού να μάθουν αγγλικά και γερμανικά! Το γεγονός ότι τη γλώσσα μας τους τη διδάσκουν κακοποιημένη δεν μας απασχολεί καθόλου! Αλλά δεν πειράζει, το PSI να είναι καλά, το ευρώ και η Ευρωζώνη. Αυτά έχουν μόνο αξία. Η γλώσσα είναι άνευ σημασίας. Δεν μπορείς να την πουλήσεις οπότε δεν μπορεί να ανεβάσει το ΑΕΠ. Τι σημασία έχει πού από εργαλείο σκέψεως την έχουν καταντήσει μόνο μέσο επικοινωνίας και αυτό μάλιστα κολοβό. Αρκεί να μπορούμε να συννενοηθούμε ώστε να υπολογίζουμε το ΦΠΑ. Αυτό αρκεί.
Ακολουθούν οι στίχοι του τραγουδιού.

Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli cultura narcisista en una monarquia dogmatica simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera melodia simbolo, melodrama y tragedia. Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria politico dislexico en parodia onirica tirania fantasma, dilema megalomano de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis. Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2) Patriota heroicο, tragicο, sistematico hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο teatro ironicο, sindicato plasticο y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia. Energia hyperbole, antidotο democraticο Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima musica epidermica en un pentagrama masoquista y la simetria toxica de un epilogo necrologico. Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2) Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos en lirica extasis sus praxis es el melodico y fantastico antropo. Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (x2)

Δείτε το!