Οι κερδισμένοι και οι χαμένοι από το κλείσιμο του Ελεύθερου Τύπου
Ο πρώτος απολογισμός τρεις εβδομάδες μετά το μετά το κλείσιμο τις ιστορικής εφημερίδας.
Δημοσίευση 14/7/2009 | 00:00


Μετά το πρώτο σοκ από την ανακοίνωση για το κλείσιμο του «Ελεύθερου Τύπου» τη Δευτέρα 22 Ιουνίου, δεν άργησαν τα στοιχήματα για το ποια από τις ανταγωνιστικές εφημερίδες θα καρπωθεί το αναγνωστικό κοινό της εφημερίδας, και ειδικότερα του κυριακάτικου φύλλου. Θυμίζουμε ότι το τελευταίο διάστημα ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής είχε 65.000 σταθερούς αναγνώστες, ενώ όταν η έκδοση συνοδεύονταν από ακριβές προσφορές ξεπερνούσε τους 80.000.
Η πρώτη Κυριακή μετά το κλείσιμο του ΕΤ (28/06), έφερε πολλά χαμόγελα στη «Real News» η κυκλοφορία της οποίας ανέβηκε κατά περίπου 28.000 φύλλα, τα οποία αποδόθηκαν σε αναγνώστες της εφημερίδας «της Γιάννας». Όμως την αμέσως επόμενη εβδομάδα (05/07) η κυκλοφορία της εφημερίδας του Νίκου Χατζηνικολάου έπεσε κατά τον ίδιο σχεδόν αριθμό (25.000 φύλλα). Στο ίδιο διάστημα δείχνουν να σταθεροποιούνται μικρά κέρδη κυκλοφορίας για τον «Αδέσμευτο Τύπο» του Δημήτρη Ρίζου (3.000 φύλλα) και για την «Απογευματινή» (2.000 φύλλα).
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των πρακτορείων αλλά και ανθρώπων της αγοράς, επιβεβαιώνεται η αίσθηση ότι ο «Ελεύθερος Τύπος» διατηρώντας μια πιο «soft» πολιτική γραμμή, αποτελούσε τη δεύτερη ή τρίτη εφημερίδα των αναγνωστών. Οι μεγάλες κυκλοφορίες που κατά καιρούς πετύχαινε, δεν θα πρέπει να εξετάζονται ανεξάρτητα από τις προσφορές (κυρίως DVD premium υψηλής αξίας) που διένειμε. Ως εκ τούτου θεωρείται πιθανό μεγάλο ποσοστό του αναγνωστικού κοινού του ΕΤ να αγόραζε ήδη κάποια από τις άλλες μεγάλες εφημερίδες της παράταξης (Καθημερινή, Real News) οι οποίες θα δυσκολευτούν να ενισχύσουν εντυπωσιακά την κυκλοφορία τους.
Πάντως η μάχη για το «κοινό» της εφημερίδας θα συνεχίσει να δίνεται μέχρι της αρχές του Σεπτέμβρη οπότε αναμένεται να διαμορφωθεί μια καθαρότερη εικόνα στο εκδοτικό τοπίο. Ως «αουτσάιντερ» σε αυτό τον άτυπο αγώνα δείχνει να μπαίνει και η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» η οποία όλα αυτά τα χρόνια κράτησε σταθερά «φιλοκαραμανλική» γραμμή στο πολιτικό της ρεπορτάζ, αποφεύγοντας όμως τυφλή κομματική γραμμή.
Στις παράπλευρες επιπτώσεις από το κλείσιμο της εφημερίδας, δεν πρέπει να ξεχνάμε την αναστάτωση στη διανομή της διαφημιστικής πίτας, καθώς παραμένει ανοιχτό το ερώτημα για το πιο μέρος και με ποιο τρόπο θα αναδιανεμηθούν σε άλλες εφημερίδες τα διαφημιστικά έσοδα που είχε ο «ΕΤ». Μόνοι σίγουροι χαμένοι από την πτώση της συνολικής κυκλοφορίας φαίνεται να είναι τα υποπρακτορεία διανομής και τα Ταμεία του κλάδου.






