Σε όσους πιστεύουν στα θαύματα, η ιστορία της Βαϊόλα Ντέιβις είναι ένα θαύμα. Μια ιστορία που εμπνέει, που αποτελεί παράδειγμα για όσους δεν το βάζουν κάτω, και κυνηγούνε τα όνειρά τους.

Η Βαϊόλα Ντέιβις, ήταν παιδί μιας πολύ φτωχής οικογένειας στη Νότια Καρολίνα. Οι παππούδες ήταν σκλάβοι σε φυτείες. Η οικογένεια είχε 5 παιδιά, τα οποία εργαζόταν από πολύ μικρά για να συνεισφέρουν στο οικογενειακό τραπέζι. Οι γονείς αποφασίζουν να φύγουν για να μπορέσουν να έχουν ένα καλύτερο μέλλον, αφήνου πίσω τους δύο από τα πέντε παιδιά τους, και μετακομίζουν στο Σέντραλ Φολς του Ρόουντ Άιλαντ. Ο πατέρας εργάζεται στον ιππόδρομο και η μητέρα καθαρίστρια σε σπίτια πλουσίων.

Τα πράγματα για την οικογένεια δεν πήγαιναν καλά, με απότελεσμα να μένουν σε ένα σπίτι που είχε εγκαταλειφθεί χωρίς νερό και ηλεκτρικό ρεύμα. Η μικρή Βαϊόλα Ντέιβις έψαχνε τρόφιμα στα σκουπίδια, κοιμόταν την ώρα του σχολείου εξαντλημένη από την πείνα. Όπως δήλωσε η ίδια υπήρχαν μέρες που έτρωγαν αποφάγια πλουσίων, που έκλεβαν από σπίτια με κίνδυνο να συλληφθούν. 

Εκεί όμως μέσα σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, έπαιξε τους πρώτους της ρόλους. Αυτή και η αδελφή της έπαιζαν τις λευκές πλούσιες, και έτσι ξέφευγαν από την σκληρή πραγματικότητα. 

Σε ηλικία 16 ετών κέρδισε υποτροφία και ταξίδεψε στην Αφρική για να μελετήσει την επιρροή της τέχνης στους ιθαγενείς. Σπούδασε θέατρο στο Κολέγιο του Ρόουντ Άιλαντ και αργότερα μετακόμισε στην Νέα Υόρκη για να κάνει μαθήματα υποκριτικής. Τη δεκαετία του ’90 έκανε τα πρώτα της βήματα στο χώρο.

Συμμετείχε σε τηλεοπτικές παραγωγές και άρχισε να παίζει σε θεατρικές παραστάσεις στο Μπρόντγουεϊ. Το υποκριτικό της ταλέντο γοήτευσε τους κριτικούς και λίγα χρόνια αργότερα κέρδισε βραβείο Τόνι για την ερμηνεία της στο έργο King Hedley IΙ. Κερδίζει την εκτίμηση των συναδέλφων της αλλά όχι τις αμοιβές τους. Το χρώμα του δέρματός της ήταν εμπόδιο στο να της δοθεί μεγάλος ρόλος. Δεν το έβαλε κάτω. Η τηλεόραση της δίνει ευκαιρία να γίνει πρωταγωνίστρια, και η καριέρα της εκτινάσσεται, πρώτα με την ταινία «Υπηρέτριες», και έπειτα με τη σειρά “How to get away with murder”.

Υποψηφιότητα για όσκαρ, μεγάλα συμβόλαια και προχθές κάτι που δικαιούταν από καιρό. Ήταν η νικήτρια στη κατηγορία Όσκαρ β' Γυναικείου Ρόλου και ο λόγος της ήταν ειλικρινής και συγκινητικός.

Αν ψάχνετε για πρότυπο, δεν υπάρχει καταλληλότερο πρόσωπο. Ξέφυγε από τη ζωή που της δόθηκε, πάλεψε με προκαταλήψεις, στάθηκε στο υψηλότερο σκαλί και με δάκρυα στα μάτια δεν ξέχασε κανέναν. Απολαύστε την:

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ