1977 - Πεθαίνει η παγκοσμίου φήμης Ελληνίδα σοπράνο, Μαρία Κάλλας

Η Μαρία Σοφία Άννα Καικιλία Καλογεροπούλου, όπως ήταν το πραγματικό όνομά της, γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1923 στην Νέα Υόρκη. Ήταν κόρη φαρμακοποιού, με τους Έλληνες γονείς της να έχουν μεταναστεύσει στην Αμερική στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής.

Σε ηλικία 11 ετών, έχει ήδη να ξεχωρίζει για την φωνή της, κερδίζοντας το πρώτο της βραβείο. Τρία χρόνια αργότερα, θα εγκατασταθεί στην Αθήνα με την μητέρα της και την αδερφή της, ύστερα από το διαζύγιο των γωνιών της. Γράφεται στο Εθνικό Ωδείο και λίγο αργότερα στο Ωδείο Αθηνών. Σε ηλικία 17 ετών, προσλαμβάνεται στην Λυρική Σκηνή. Και ένα χρόνο αργότερα ξεκινά τις εμφανίσεις της. Θα παραμείνει στην Αθήνα μέχρι το 1945.

Το 1945, επιστρέφει στην Νέα Υόρκη για να προωθήσει μια διεθνή καριέρα που ανοιγόταν μπροστά της. Τότε είναι που αλλάζει το όνομά της σε Κάλλας. Το 1947 θα μεταβεί στην Ιταλία για να ερμηνεύσει στην αρένα της Βερόνας, μια από τις πιο σημαντικές λυρικές σκηνές της Ιταλίας. Στην Βερόνα θα γνωρίσει και τον πρώτο της άντρα, τον βιομήχανο Τζιανμπατίστα Μενεγκίνι. Ο γάμος τους θα λάβει χώρα τον Απρίλιο του 1949.

Με την βοήθειά του η Κάλλας απογειώθηκε. Μέχρι το 1951 είχε «εγκατασταθεί» στην «Σκάλα» του Μιλάνου, ερμηνεύοντας Βέρντι.

Το 1954, ξεκίνησε μια αυστηρή και, όπως αποδείχθηκε αργότερα, εξαντλητική δίαιτα. Η Νέα Υόρκη την λάτρεψε, όπως φυσικά και η Ελλάδα. Όμως η δίαιτα την εξάντλησε και μαζί με την «κακή» χρήση της φωνής της, είχε επίπτωση στις ψηλές τις νότες. Από το 1958 θα ξεκινήσει μια καθοδική πορεία. Ο ιταλικός τύπος άλλο που δεν ήθελε. «Αυτή την καλλιτέχνιδα δεύτερης κατηγορίας, που έγινε Ιταλίδα χάρη στον γάμο της, Μιλανέζα χάρη στον αδικαιολόγητο θαυμασμό μιας μερίδας του κοινού της Σκάλας, και διεθνής χάρη στην επικίνδυνη φιλία της με την Έλσα Μάξγουελ», σχολίασε με κακοήθεια η ιταλική εφημερίδα Il Giorno.

Το 1959, η Κάλλας γνωρίζει τον Αριστοτέλη Ωνάση και ξεκινάει ένα από τα πιο διάσημα και σκανδαλώδη ειδύλλια της εποχής. Το 1965 θα αποσυρθεί από τις λυρικές παραστάσεις, με το κύκνειο άσμα να είναι η «Νόρμα» στο Παρίσι.

Ζητά διαζύγιο από τον Μενεγκίνι και ελπίζει σε πρόταση γάμου από τον Ωνάση. Ο Ιταλός αρχικά δεν της το δίνει. Το 1966, λαμβάνει την ελληνική υπηκοότητα και παίρνει τελικά διαζύγιο. Όμως ο Ωνάσης δεν την ζητά σε γάμο. Το έκανε δυο χρόνια αργότερα, όταν παντρεύτηκε την χήρα του Τζον Κένεντι, Τζάκι.

Το σοκ για την Κάλλας είναι μεγάλο. Προσπαθεί να δουλέψει για να ξεχαστεί και κάνει αρκετές εμφανίσεις μέχρι το 1974, όταν και εμφανίστηκε στην Ιαπωνία.

Πέθανε από καρδιακή προσβολή, σε ηλικία 54 ετών, στις 16 Σεπτεμβρίου του 1977. Ήταν η μεγαλύτερη ντίβα της όπερας που έχει υπάρξει στην ιστορία, την οποία και απογείωσε με τα εκπληκτικά φωνητικά της προσόντα. Δεν είναι τυχαίο, πως όταν μια τραγουδίστρια της όπερας φαίνεται πως θα ξεχωρίσει της χαρακτηρίζουν ως «Νέα Κάλλας»...

1982 – Πραγματοποιούνται μαζικές σφαγές Παλαιστινίων στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Σάμπρα και την Σατίλα στον Λίβανο

Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1982, λιβανικές παραστρατιωτικές οργανώσεις, υπό το βλέμμα των συμμάχων τους Ισραηλινών, έσφαξαν περίπου 1.700 Παλαιστίνιους που βρίσκονταν στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Σάμπρα και της Σατίλα στην Βηρυτό.

Οι περισσότεροι από τους σφαγιασθέντες ήταν γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι, πρόκειται για μια ξεχασμένη σφαγή για την οποία ποτέ και κανείς δεν οδηγήθηκε στην Δικαιοσύνη για να υποστεί τις συνέπειες των πράξεων του. Ως φυσικού αυτουργοί της σφαγής φέρονται οι Λιβανέζοι Χριστιανοί Φαλαγγίτες. Αλλά υπάρχουν μαρτυρίες πως έδρασαν υπό την ανοχή του Ισραηλινού στρατού κατοχής, αν όχι υπό τις διαταγές του.

Ο εμφύλιος στον Λίβανο μαινόταν. Τον Ιούνιο οι Ισραηλινοί εισέβαλλαν στην χώρα με σκοπό να καταστείλει την Οργάνωση για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Τον Αύγουστο, τα ισραηλινά στρατεύματα μπήκαν στη Βηρυτό. Στις 16 Σεπτεμβρίου δεν εμπόδισαν τους Λιβανέζους παραστρατιωτικούς να μπουν στα στρατόπεδα που είχαν αποκλείσει.

Οι σφαγές και οι βιασμοί κράτησαν δυο ημέρες. Οι νεκροί λέγεται πως είναι από 800 έως 1.700, αλλά σε συνδυασμό με τις εξαφανίσεις ανθρώπων, ο αριθμός πλησιάζει τις 3.500.

Σύμφωνα με μαρτυρίες στρατιωτικών, την ευθύνη για την σφαγή είχε ο τότε υπουργός Άμυνας και μετέπειτα πρωθυπουργός του Ισραήλ, Αριέλ Σαρόν. Βέλγικο δικαστήριο ξεκίνησε έρευνα για τη συμμετοχή του στα εγκλήματα, αλλά μερικά χρόνια μετά σταμάτησε. Η ξεχασμένη σφαγή στην Σάμπρα και στην Σατίλα δεν είχε ποτέ επίσημους ενόχους.

1987 – Υπογράφεται το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ για την σταδιακή κατάργηση παραγωγής ουσιών που καταστρέφουν το στρώμα του όζοντος

Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1987, 46 εκπρόσωποι χωρών συγκεντρώθηκαν στο Μόντρεαλ του Καναδά και υπέγραψαν την συνθήκη με σκοπό την προστασία της στιβάδας του όζοντος. Η συνθήκη μεταξύ άλλων, προέβλεπε την σταδιακή κατάργηση της παραγωγής βλαβερών για το περιβάλλον ουσιών, που κατέστρεφαν το στρώμα του όζοντος και προκαλούσαν καταστροφικές αλλαγές στον πλανήτη.

Από τότε, το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ έχει υποστεί 8 αναθεωρήσεις, με την τελευταία να πραγματοποιείται ξανά στο Μόντρεαλ το 2007. 197 χώρες έχουν επικυρώσει το εν λόγω πρωτόκολλο, το οποίο έχει επίδραση όχι μόνο στο περιβάλλον αλλά και στην υγεία, αφού σε μια έκθεση που δημοσιεύτηκε το 2015, εκτιμάται ότι από την προστασία της στιβάδας του όζοντος αποτρέπονται τουλάχιστον 280 εκατ. Κρούσματα και 1.5 εκατ. θάνατοι από καρκίνο του δέρματος.

Το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ κατάφερε να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για την προστασία του όζοντος και το ανέδειξε σε μείζον θέμα για την προστασία του περιβάλλοντος.