Δύο από τα σημαντικότερα έργα του Μίκη Θεοδωράκη, τον «Επιτάφιο» (ποίηση Γιάννη Ρίτσου) και τα «Επιφάνια» (ποίηση Γιώργου Σεφέρη) θα παρουσιαστούν την Μεγάλη Τετάρτη, 27 Απριλίου, στις 22.30, στο «Πέραν, το καφέ-αμάν της πόλης». Με τον Γιώργο Υδραίο και την Στέλλα Καρύδα στο τραγούδι, τον Αργύρη Ντίνα στο μπουζούκι, τον Στέλιο Καρύδα στην κιθάρα και τον συνθέτη Μιχάλη Τρανουδάκη στο πιάνο. Απαγγέλλει ο Βασίλης Παπαδόπουλος.

Ο Μίκης Θεοδωράκης συνέθεσε τον «Επιτάφιο» στο Παρίσι, το 1958, αφού έλαβε από τον Γιάννη Ρίτσο το βιβλίο με την εξής αφιέρωση: «Το βιβλίο τούτο κάηκε από τον Μεταξά στα 1938 κάτω από τις στήλες του Ολυμπίου Διός». Αρχικά, έκανε τρία αντίτυπα των συνθέσεων, ένα για τον φίλο του Βύρωνα Σάμιο, ένα για τον Γιάννη Ρίτσο και ένα για τον Μάνο Χατζιδάκι, χωρίς τον οποίο «είναι βέβαιον ότι δεν θα έμπαινα τότε στον στίβο του ελληνικού τραγουδιού», όπως λέει ο ίδιος. Το φθινόπωρο του 1960 συναντήθηκε με τον Γεώργιο Σεφέρη στο Λονδίνο, όπου υπηρετούσε ως πρεσβευτής, και τον κάλεσε να παρακολουθήσει τη γενική πρόβα της «Αντιγόνης» στο Covent Garden. Ήταν η πρώτη φορά που ο Σεφέρης άκουγε μουσική του Θεοδωράκη. Ενθουσιασμένος, του πρότεινε να συνεργαστούν πάνω σε μια ιδέα του. Ο Θεοδωράκης αντιπρότεινε, για αρχή, να μελοποιήσει ποιήματά του. Τα τέσσερα τραγούδια των «Επιφανίων» γράφτηκαν το ίδιο απόγευμα, στο μικρό δωμάτιο όπου ζούσε εκείνη την εποχή με την Μυρτώ και τα δύο τους παιδιά.

Τόσο ο Ρίτσος, όσο και ο Σεφέρης, αρχικά ήταν επιφυλακτικοί απέναντι στη λαϊκή φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση και στο μπουζούκι του Μανώλη Χιώτη. Όμως, η αποδοχή των έργων ήταν τόσο ευρεία και ισχυρή που κατάφερε να τους παρασύρει. Ο Σεφέρης, μάλιστα, το καλοκαίρι του 1962, πέρασε μια βραδιά με τον Μίκη Θεοδωράκη, πηγαίνοντας από ταβέρνα σε ταβέρνα για «…να δει με τα ίδια του τα μάτια και ν΄ακούσει με τα ίδια του τ΄αυτιά τους καλλιτέχνες και το κοινό σε όλα τα μαγαζιά να τραγουδούν το ΠΕΡΙΓΙΑΛΙ ΤΟ ΚΡΥΦΟ…», όπως εξιστορεί ο συνθέτης.