Το να κερδίσεις ένα Όσκαρ είναι το όνειρο κάθε κινηματογραφιστή, ηθοποιού ή οποιουδήποτε ασχολείται με τον κινηματογράφο. Ωστόσο, το ίδιο το αγαλματίδιο δεν είναι τόσο πολύτιμο όσο θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί, τουλάχιστον όχι με χρηματικούς όρους.

Κάθε βραβείο, με ύψος 35 εκατοστών και βάρος 4 κιλών, είναι επιχρυσωμένο και η παραγωγή του κοστίζει περίπου 400 δολάρια. Ωστόσο, η πραγματική του αξία βρίσκεται στον συμβολισμό του, ως η απόλυτη αναγνώριση στον ίδιο τον κινηματογράφο. Οι νικητές δεν μπορούν να επωφεληθούν από την επιτυχία τους, τουλάχιστον όχι νομικά.

Από το 1951, η Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών (AMPAS) έχει επιβάλει έναν αυστηρό κανόνα: οι νικητές των Όσκαρ δεν μπορούν να πουλήσουν ή να μεταφέρουν τα τρόπαιά τους χωρίς προηγουμένως να τα προσφέρουν πίσω στην Ακαδημία για το συμβολικό ποσό του 1 δολαρίου. Αυτό ισχύει ακόμη και για κληρονόμους των βραβείων Όσκαρ.

Σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες της Ακαδημίας:

«Οι νικητές δεν θα πουλήσουν ή θα διαθέσουν με άλλο τρόπο το αγαλματίδιο του Όσκαρ, ούτε θα επιτρέψουν την πώληση ή την απόρριψή του βάσει νόμου, χωρίς προηγουμένως να προσφερθούν να το πουλήσουν στην Ακαδημία έναντι του ποσού του 1,00 δολαρίου».