Ο κόσμος του χορού θρηνεί τη διεθνούς φήμης Νοτιοαφρικανή χορεύτρια και χορογράφο Ντάντα Μασιλό, η οποία απεβίωσε την Κυριακή (29/12/2024) στο νοσοκομείο, σε ηλικία 39 ετών. Η Ντάντα Μασιλό πέθανε ξαφνικά έπειτα από μια σύντομη ασθένεια, ανέφερε σε ανακοίνωση εκπρόσωπος της οικογένειάς της.

Γεννημένη στο γκέτο του Σοβέτο, απέκτησε τη φήμη μιας δραστήριας και ατρόμητης χορεύτριας που ανέτρεψε τους κανόνες και εισήγαγε τους ρυθμούς του αφρικανικού χορού σε κλασικούς ευρωπαϊκούς ρόλους κατά τη σταδιοδρομία της που διήρκεσε δύο δεκαετίες.

«Με βαθύ σεβασμό στις ευρωπαϊκές και σύγχρονες μουσικές παραδόσεις, αλλά και χωρίς να φοβάται να ανέβει στη σκηνή και να εκφράσει τις δικές της απόψεις, άλλαξε πραγματικά τη φόρμα και το όραμα του σύγχρονου χορού στη Νότια Αφρική», αναφέρει στην ανακοίνωσή της η εκπρόσωπος της οικογένειας Μπρίτζετ φαν Έρι.

Τιμημένη με πολυάριθμα εθνικά και διεθνή βραβεία, έλαβε το Σεπτέμβριο το βραβείο Positano Leonide Massine για το σύνολο της καριέρας της στον κλασικό και το σύγχρονο χορό.

«Ένα λαμπρό φως έσβησε», δήλωσε από την πλευρά του ο θίασος του Joburg Ballet, χαιρετίζοντας «τη δημιουργική δύναμη της Μασιλό ως χορογράφου και τη σοφία της ως ανθρώπου».

«Η επαναστατική δουλειά της αναμόρφωσε τον κόσμο του σύγχρονου χορού και το πνεύμα της θα συνεχίσει να εμπνέει γενιές καλλιτεχνών και του κοινού», γράφει το τμήμα τεχνών και πολιτισμού του Πανεπιστημίου του Γιοχάνεσμπουργκ.

Το Dance Consortium, με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, που πραγματοποίησε στη Βρετανία δύο περιοδείες με την Ντάντα Μασιλό, χαρακτήρισε το θάνατό της «τραγική απώλεια για τον κόσμο του χορού». «Η νέα προοπτική της, η εκπληκτική παρουσία της και οι συγκλονιστικές δημιουργίες της γοήτευσαν και ενέπνευσαν το κοινό και τους καλλιτέχνες του Ηνωμένου Βασιλείου και ολόκληρου του κόσμου».

Η Ντάντα Μασιλό ήταν κυρίως γνωστή για τις εμβληματικές εκδοχές της μεγάλων κλασικών μπαλέτων όπως «Η Λίμνη των Κύκνων» και «Ζιζέλ», δήλωσε η Lliane Loots, καλλιτεχνική διευθύντρια του κέντρου χορού JOMBA! του Πανεπιστημίου στο Κουαζούλου-Νατάλ.

Χρησιμοποίησε το «αξιοσημείωτο ταλέντο της ως χορεύτριας του μπαλέτου» για να συγχωνεύσει αυτή τη μορφή του ευρωπαϊκού χορού «με τους ρυθμούς και (...) τη δική της ιστορία του αφρικανικού χορού», πρόσθεσε η Loots.