Λόγω της πεπερασμένης ταχύτητας του φωτός, όταν κοιτάζεις τον νυχτερινό ουρανό, κοιτάς το παρελθόν. Το φωτεινό αστέρι Σείριος βρίσκεται 8,6 έτη φωτός μακριά. Αυτό σημαίνει ότι το φως που χτυπά το μάτι σας απόψε ταξιδεύει εδώ και 8,6 χρόνια. Με άλλα λόγια: Όταν κοιτάς τον Σείριο απόψε, τον βλέπεις όπως ήταν πριν από 8,6 χρόνια.
Καθώς κοιτάτε πιο μακρινά αντικείμενα, η επίδραση γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Τα αστέρια της Μεγάλης Άρκτου κυμαίνονται από 60 έως 125 έτη φωτός μακριά. Όταν κοιτάς το Ντουμπέ, το μπροστινό αστέρι της Μεγάλης Άρκτου, βλέπεις φως από πριν γεννηθείς.
Ένας διασκεδαστικός τρόπος να το σκεφτείς είναι ο ακόλουθος. Πάτα πάνω σε αυτήν τη λίστα με τα φωτεινότερα αστέρια, κάντε κλικ στη στήλη «απόσταση» για να τα ταξινομήσετε με βάση το πόσο μακριά βρίσκονται και βρείτε τον αριθμό που βρίσκεται πιο κοντά στην ηλικία σας. Αυτό είναι το αστέρι της γέννησής σας, αυτό του οποίου το ορατό φως είναι στην ίδια ηλικία που είστε. Όταν κοιτάς αυτό το αστέρι απόψε, το βλέπεις όπως ήταν τη στιγμή της γέννησής σου. Υπάρχει ένα αστέρι γέννησης για όλους (περίπου) εάν είστε άνω των 4 ετών.
Ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας είναι το πιο μακρινό αντικείμενο που είναι εύκολα ορατό με γυμνό μάτι. Είναι 2,5 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Το φως από αυτό που βλέπουμε αυτή τη στιγμή είναι ηλικίας 2,5 εκατομμυρίων ετών. Επομένως, βλέπουμε τον Γαλαξία της Ανδρομέδας όπως ήταν σε μια εποχή πολύ πριν την ύπαρξη των σύγχρονων ανθρώπων! Οι πιο κοντινοί ανθρώπινοι συγγενείς που ζούσαν εκείνη την εποχή ήταν μέλη του γένους Australopithecus.
Ο γαλαξίας NGC 4845, ο οποίος βρίσκεται 65 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά, που σημαίνει ότι τον βλέπουμε όπως ήταν πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, ακριβώς την εποχή που εξαφανίστηκε ο τυρρανόσαυρος. Η πεπερασμένη ταχύτητα του φωτός έχει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα προς την άλλη κατεύθυνση: Αν υπάρχουν νοήμονες εξωγήινοι σε αυτόν τον γαλαξία, όταν κοιτάζουν τον Γαλαξία μας, βλέπουν τον γαλαξία μας όπως ήταν την εποχή των δεινοσαύρων. Θεωρητικά, θα μπορούσαν επίσης να δουν τον πλανήτη μας, όπως ήταν εκείνη την εποχή. Τον πλανήτη, βέβαια, όχι τους δεινόσαυρους…
