Η Μαρία γεννήθηκε το 1801 στις πιο φτωχικές συνθήκες, στο χωριό Πόλστεντ. Η Μαρία λέγεται ότι ήταν μια όμορφη νεαρή γυναίκα που τραβούσε τα βλέμματα όλων των ντόπιων παλικαριών.

Είχε ήδη αποκτήσει δύο παιδία από δεσμούς με νέους του χωριού, μέχρι τη στιγμή που γνώρισε τον Γουίλιαμ Κόρντερ. Ήταν ο μικρός αδερφός του πατέρα του πρώτου της παιδιού, με μια δυσάρεστη φήμη που ταίριαζε στο σχολικό του ψευδώνυμο «Foxey», ήταν δηλαδή γυναικάς.

Η δεξιοτεχνία του ως εραστής, οδήγησε σε άλλη μια εγκυμοσύνη για τη Μαρία. Στα μέσα Μαΐου του 1827, ο Κόρντερ έπεισε τη Μαρία να τον συναντήσει στον Κόκκινο Αχυρώνα, ένα τοπικό ορόσημο. Επρόκειτο, είπε, να το σκάσουν για το Ίπσουιτς για να παντρευτούν. Συγκεκριμένα, της είπε να ντυθεί άντρας για να μην την καταλάβουν και να βρεθούν στον αχυρώνα. Το ζευγάρι συναντήθηκε όπως είχε κανονίσει, αλλά η Μαρία δεν εθεάθη ποτέ ξανά ζωντανή.

Ο Γουίλιαμ Κόρντερ εξαφανίστηκε επίσης, αλλά παρέμεινε σε επαφή με την οικογένεια της Μαρίας στέλνοντας γράμματα που έλεγαν ότι ήταν καλά στην υγεία της. Το ζευγάρι ζούσε ευτυχισμένο, είπε, στο Isle of Wight. Δεν μπορούσε να στο κεφάλι της και πιθανότατα είχε μαχαιρωθεί μερικές φορές με σπαθί.

Το όνειρο της μητέρας

Ένα χρόνο μετά την εξαφάνιση της Μαρίας, η θετή μητέρα της, η Αν, ανέφερε ότι είχε όνειρα ότι η θετή της κόρη είχε δολοφονηθεί. Η νεκρή γυναίκα θάφτηκε κάτω από τον Κόκκινο Αχυρώνα, είπε.

Έπεισε τον πατέρα της Μαρίας να αρχίσει να σκάβει. Σύμφωνα με τις οδηγίες της Αν, άρχισε τις ανασκαφές σε έναν κάδο αποθήκευσης σιτηρών και σύντομα αποκάλυψε τα σκελετικά υπολείμματα της Μαρίας. Αναγνωρισμένη από τα ρούχα της, τα μαλλιά της και ένα δόντι της που έλειπε, τα στοιχεία που έμπλεξαν και τον Γουίλιαμ Κόρντερ, ήταν ένα πράσινο μαντήλι που του ανήκε και ήταν τυλιγμένο στο λαιμό της Μαρίας.

Ο δολοφόνος ήθελε σίγουρα να βεβαιωθεί ότι η δουλειά του είχε ολοκληρωθεί, επειδή, εκτός από τον εμφανή στραγγαλισμό, η Μαρία είχε πυροβοληθεί στο κεφάλι και πιθανότατα είχε μαχαιρωθεί μερικές φορές με σπαθί.

Η σύλληψη του δράστη

Άμεσα κινήθηκαν οι διαδικασίες για τη σύλληψη του. Εντοπίστηκε πολύ εύκολα. Ζούσε στο Μπρέντφορντ και ήταν παντρεμένος με τη Μέρι Μουρ. Μαζί με τη σύζυγο του διοικούσαν ένα οικοτροφείο θηλέων. Ο αστυνομικός Τζέιμς Λια πήγε στο οικοτροφείο προσποιούμενος ότι ήθελε να γράψει εκεί την κόρη του. Βρήκε τον Κόρντερ με την πιτζάμα του να βράζει αυγά. Κατά την έρευνα βρέθηκαν δύο πιστόλια, επιστολές με ενοχοποιητικό περιεχόμενο και ένα γαλλικό διαβατήριο. Ο Κόρντερ ετοιμαζόταν να μεταναστεύσει.

Η δίκη ξεκίνησε στις 7 Αυγούστου 1828 και προκάλεσε το ενδιαφέρον του Τύπου. Ο ιατροδικαστής έκρινε ότι ο Κόρντερ πρώτα πυροβόλησε τη Μαρία και στη συνέχεια τη μαχαίρωσε με ένα στιλέτο. Ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε ότι ήταν στον Κόκκινο Αχυρώνα αλλά έφυγε μετά από έναν καυγά. «Είχα απομακρυνθεί όταν άκουσα έναν πυροβολισμό. Επέστρεψα και τη βρήκα νεκρή, δίπλα της είχαν αφήσει ένα από τα πιστόλια μου» θα πει. Δεν έπεισε τους ενόρκους που τον καταδίκασαν σε θάνατο. Αναμένοντας την εκτέλεση του ομολόγησε ότι δολοφόνησε την κοπέλα. Υποστήριξε ότι δεν είχε πρόθεση και από ατύχημα την πυροβόλησε το μάτι. 

Οι χαλαροί νόμοι της εποχής επέτρεπαν στις εφημερίδες να τον καταδικάσουν πριν ακουστεί ούτε μια λέξη κατάθεσης. «Ένοχος όπως κατηγορείται», ήταν η ετυμηγορία. «Κρεμάστε τον την επόμενη εβδομάδα», είπε ο δικαστής.

Η φήμη της υπόθεσης εξασφάλισε ότι ένα μεγάλο πλήθος θα παρευρεθεί για να παρακολουθήσει τις τελευταίες στιγμές του Κόρντερ έξω από τη φυλακή Bury St. Edmonds. Επτά χιλιάδες (κάποιοι λογαριασμοί αναφέρουν 20.000) εμφανίστηκαν στο θέαμα του θανάτου του στα χέρια του δήμιου Τζον Φόξτον.

Το πρωί της εκτέλεσής του, ο Κόρντερ έγραψε μια ομολογία, αλλά ισχυρίστηκε ότι αυτός και η Μαρία είχαν μαλώσει και την πυροβόλησε κατά λάθος στο μάτι.

Λίγο πριν το μεσημέρι της 11ης Αυγούστου 1828 έγινε ο απαγχονισμός.