Η Ana di Pištonja, γνωστή και ως Baba Anujka ή η μάγισσα Banat, ήταν μια επιτυχημένη ερασιτέχνης χημικός που χρησιμοποίησε τις δεξιότητές της για να σκοτώσει έως και 150 ανθρώπους στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα.

Ορισμένες πηγές υποστηρίζουν ότι γεννήθηκε το 1838, στην περιοχή Μπανάτ της σύγχρονης Ρουμανίας, αλλά η ζωή της ήταν συνδεδεμένη με το γιουγκοσλαβικό χωριό Βλαντιμίροβατς, στην επαρχία Βοϊεβοντίνα της σημερινής Σερβίας.

Ως κόρη ενός πλούσιου κτηνοτρόφου, λέγεται ότι είχε μια άνετη παιδική ηλικία και καλή εκπαίδευση, αλλά έγινε μισάνθρωπος στα 20 της, αφού παρασύρθηκε από έναν Αυστριακό αξιωματικό που τελικά την εγκατέλειψε - έπειτα έμαθε πως κόλλησε σύφιλη. Βρήκε καταφύγιο στον τομέα της χημείας και έγινε γνωστή ως θεραπεύτρια και μάγισσα που μπορούσε να κάνει οποιονδήποτε να «εξαφανιστεί» για τη σωστή τιμή…

Αφού απομονώθηκε από τον κόσμο για μερικά χρόνια, η Ana di Pištonja φέρεται να παντρεύτηκε έναν ιδιοκτήτη γης με τον οποίο απέκτησε πέντε παιδιά. Δυστυχώς, μόνο ένας από αυτούς έφτασε στην ενηλικίωση. Ο σύζυγός της, ο οποίος φέρεται ότι ήταν πολύ μεγαλύτερος από αυτήν, πέθανε 20 χρόνια μετά τον γάμο τους και ήταν μετά το θάνατό του που έγινε η μάγισσα Βanat.

Μετά το θάνατο του συζύγου της, η Anujka έκανε το ένα κομμάτι του σπιτιού της σε εργαστήριο χημείας όπου άρχισε να πειραματίζεται με διάφορα μείγματα. Σύντομα έγινε γνωστή ως θεραπευτής και βοτανολόγος αλλά για κακό σκοπό - βοηθούσε τους στρατιώτες να γλιτώσουν από τη στρατιωτική θητεία δίνοντάς τους δηλητήριο για να τους αρρωστήσει και οι γυναίκες απαλλάσσονταν από τους συζύγους τους με το λεγόμενο «μαγικό νερό».

Η Anujka ρωτούσε τον πελάτη της, "Πόσο βαρύ είναι αυτό το πρόβλημα;", που σήμαινε, "Ποια είναι η σωματική μάζα του θύματος;" . Στη συνέχεια θα υπολόγιζε τη δόση του αρσενικού που ήταν απαραίτητη για να περάσει το "πρόβλημα" χωρίς να καταλάβει κανείς ότι είχε δηλητηριαστεί.

Η Baba Anujka έδινε το «μαγικό νερό» στις πελάτισσές της, που ήταν κυρίως γυναίκες, και τους καθοδήγησε να το δώσουν στους συζύγους τους, οι οποίοι συνήθως πέθαιναν μετά από περίπου οκτώ ημέρες. Η ηλικιωμένη γυναίκα πιστεύεται ότι ήταν υπεύθυνη για τον θάνατο τουλάχιστον 50 και έως και 150 ανθρώπων.