Ήμουν μικρός όταν βρέθηκα στην Κένυα και κάποια χρόνια αργότερα στην Τυνησία. Πρόκειται για δυο πολύ διαφορετικές χώρες, που έχουν ένα εμφανέστατο κοινό: βρίσκονται και οι δυο στην Αφρική.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν και άλλα κοινά. Η πιο δυνατή εμπειρία είναι φανερά εκείνη της Κένυας. Μια χώρα που είναι αρκετά πλουσιότερη από πολλές άλλες γειτονικές της, όπως η Σομαλία, όπου όμως η φτώχεια δεν απουσιάζει.
Στο Ναϊρόμπι, ο ξεναγός μας οδηγούσε από δρόμους που υποτίθεται ότι ήταν ασφαλείς. Μας έλεγε να μην κάνουμε το λάθος να χαθούμε, αφού δεν είναι και ότι πιο σοφό για έναν Mzungu να περιπλανηθεί μόνος του στους δρόμους της πρωτεύουσας. «Μην στρίψετε από εκεί, ευθεία», μας έλεγε. Έκανες έτσι το κεφάλι σου να δεις τι συμβαίνει σε αυτόν τον δρόμο που δεν μπορούσες να διασχίσεις. Και έβλεπες όλα όσα σου δείχνουν τα ντοκιμαντέρ για την Αφρική. Και κάτι περισσότερο...
Παιδιά μόνα τους στον δρόμο, με αυτό το απεγνωσμένο αξέχαστο βλέμμα. Όμως είναι διαφορετικό να τα βλέπεις στην τηλεόραση και διαφορετικό από κοντά. Η διαφορά είναι τεράστια. Το πρώτο σε σημαδεύει μέχρι να πας στο κρεβάτι να κοιμηθείς. Τους περισσότερους τουλάχιστον. Το δεύτερο δεν φεύγει ποτέ ως εικόνα από το μυαλό σου.
Το σαφάρι από την άλλη είναι πανέμορφο. Η Αφρική είναι μακράν η πιο όμορφη ήπειρος. Η φύση είναι άγρια και γοητευτική. Η πανίδα είναι μαγική. Και εκείνο το ηλιοβασίλεμα... Όπως ακριβώς πρέπει να είναι. Υπάρχει πολύς κόσμος που από τότε που επισκέφτηκε την Αφρική, δεν μπόρεσε να την αφήσει. Για χίλιους δυο λόγους. Έχει κάτι αυτή η ήπειρος που την κάνει αξέχαστη. «T.I.A.», έλεγαν συνεχώς στην ταινία «Blood Diamond». Πράγματι, το «This is Africa» σημαίνει πολλά. Και καλά και κακά.
Σημαίνει μια πανέμορφη ήπειρο που έχει περισσότερα από 200.000 παιδιά στρατιώτες. Ένα ζεστό μέρος (και με τις δυο έννοιες), όπου η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία απολύτως αξία. Αναπτυσσόμενα κράτη όπου η φτώχεια και η ανισότητα βασιλεύει ακόμα. Μέρη όπου οι άνθρωποι όσο καλοί κι αν προσπαθούν να είναι, η ζωή τους έχει σκληρύνει και τους έχει απογυμνώσει συναισθηματικά.
Οι εικόνες της Αφρικής είναι τόσο αντιφατικές. Η εμπειρία μιας επίσκεψης μπορεί να σου δώσει μαθήματα ζωής. Μαθήματα που δεν θα μπορούσες να διδαχθείς πουθενά αλλού. Όταν φύγεις από εκεί, τα συναισθήματα που σου μένουν είναι πολλά. Οργή, αγανάκτηση, θλίψη. Αισθάνεσαι ανήμπορος να κάνεις οτιδήποτε για να αλλάξει κάτι. Όμως αισθάνεσαι και νοσταλγία. Γιατί η γοητεία που σου ασκεί αυτή η ήπειρος, δεν μπορεί να συγκριθεί με καμία άλλη...
