Drones, σκύλοι και επιστήμονες σε πόλεμο με ένα έντομο‑φονιά
Πώς ένα σκαθάρι απειλεί να αλλάξει για πάντα τα δάση
Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Δημοσίευση 1/9/2025 | 12:05

Μικρότερο κι από το νύχι μας, το φλοιοφάγο σκαθάρι Ips typographus έχει κερδίσει τον τίτλο του «δημόσιου εχθρού νούμερο ένα». Μετά την Ευρώπη, όπου κατέστρεψε εκατομμύρια έλατα, το έντομο πέρασε τη Μάγχη με τον άνεμο και έκανε την εμφάνισή του στη νοτιοανατολική Αγγλία.
Μικρότερο κι από το νύχι μας, το φλοιοφάγο σκαθάρι Ips typographus έχει κερδίσει τον τίτλο του «δημόσιου εχθρού νούμερο ένα». Μετά την Ευρώπη, όπου κατέστρεψε εκατομμύρια έλατα, το έντομο πέρασε τη Μάγχη με τον άνεμο και έκανε την εμφάνισή του στη νοτιοανατολική Αγγλία.
Η πρώτη εστία εντοπίστηκε το 2018 στο Κεντ, σε φάση ήδη προχωρημένης αναπαραγωγής. Από τότε, η απειλή εξαπλώνεται, θέτοντας σε συναγερμό τις βρετανικές αρχές.
Η επιχείρηση εντοπισμού και εξόντωσης θυμίζει στρατιωτική δράση: drones σαρώνουν τεράστιες εκτάσεις, ειδικά εκπαιδευμένοι σκύλοι εντοπίζουν κρυφές εστίες, ενώ μοντέλα δανεισμένα από την πυρηνική βιομηχανία προβλέπουν την εξάπλωση. Δασολόγοι καταγράφουν ακόμη και με το χέρι κάθε πιθανό κρούσμα, σε μια διαδικασία που μοιάζει με αναζήτηση «βελόνας στα άχυρα».
Η σημασία της μάχης είναι τεράστια. Η ερυθρελάτη Sitka, βασικό δέντρο για την ξυλεία στη Βρετανία, καλύπτει πάνω από 725.000 εκτάρια. Αν το σκαθάρι εγκατασταθεί μόνιμα, οι οικονομικές απώλειες υπολογίζονται σε 2,9 δισ. λίρες τον χρόνο. Η εμπειρία της Νορβηγίας είναι χαρακτηριστική: μέσα σε δέκα χρόνια χάθηκαν 100 εκατομμύρια κυβικά μέτρα ξύλου.
Κλιματική αλλαγή: ο «σύμμαχος» του σκαθαριού
Παρά τις πρώτες επιτυχίες στην εξάλειψη εστιών, το μέλλον παραμένει αβέβαιο. Η κλιματική αλλαγή εξασθενεί τα δέντρα: σε περιόδους ξηρασίας, δεν παράγουν αρκετή ρητίνη για να απομακρύνουν τα έντομα. Όταν οι πληθυσμοί του σκαθαριού φτάσουν σε δισεκατομμύρια, κανένα δάσος δεν μπορεί να αντέξει.
Με περισσότερους από 1.400 πιθανούς εχθρούς να απειλούν τη βρετανική χλωρίδα, το Ips typographus θεωρείται ο πιο ύπουλος. Για την ώρα, η μάχη φαίνεται να κερδίζεται. Το ερώτημα είναι αν θα συνεχίσει έτσι όταν οι θερμοκρασίες ανεβούν και οι ξηρασίες γίνουν πιο έντονες.