Τα βιβλία της Αγίας Γραφής που δεν διαβάστηκαν ποτέ
Γίγαντες, άγγελοι και ένας άλλος Ιησούς Χριστός
Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Δημοσίευση 16/12/2025 | 01:01

Η Αγία Γραφή μοιάζει συχνά σαν ένα βιβλίο 'κλειδωμένο'. Σαν να ήταν πάντα έτσι χωρίς να αλλάξει ποτέ.
Η Βίβλος που γνωρίζουμε σήμερα περιλαμβάνει 66 βιβλία. Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Όμως στους πρώτους αιώνες του ιουδαϊσμού και του χριστιανισμού κυκλοφορούσαν πολλά περισσότερα κείμενα. Πάνω από 70. Κάποια διαβάζονταν ευρέως. Άλλα θεωρούνταν επικίνδυνα και άλλα κόπηκαν.
Υπάρχουν θεωρίες πως αυτά τα βιβλία που κόπηκαν είναι είναι τα λεγόμενα χαμένα ή απόκρυφα βιβλία. Γράφτηκαν από την εποχή πριν και μετά τη ζωή του Ιησού, μέχρι περίπου τον 3ο αιώνα μ.Χ. Και περιέγραφαν έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο. Αγγέλους που ερωτεύονταν ανθρώπους. Γίγαντες που κατέστρεφαν τη Γη. Έναν Ιησού που δεν έμοιαζε καθόλου με αυτόν που ξέρουμε.
Οι πρώτοι ηγέτες της Εκκλησίας έπρεπε να αποφασίσουν τι θα μείνει και τι θα φύγει.
Πολλά από αυτά τα κείμενα απορρίφθηκαν επειδή δεν ταίριαζαν με τη θεολογία που διαμορφωνόταν τότε. Άλλα θεωρήθηκαν αιρετικά. Άλλα απλώς πολύ… παράξενα. Έτσι, δεν μπήκαν ποτέ στον επίσημο κανόνα και σώθηκαν μόνο σε αποσπάσματα, χειρόγραφα ή σε κοινότητες που τα κράτησαν ζωντανά, όπως οι Αιθίοπες Χριστιανοί ή τα Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας.
Ένα από τα πιο γνωστά είναι το Βιβλίο του Ενώχ. Εκεί μαθαίνουμε περισσότερα για τους Νεφελίμ. Τους γίγαντες. Σύμφωνα με το κείμενο, 200 άγγελοι κατέβηκαν στη Γη, πήραν ανθρώπινες γυναίκες και έκαναν παιδιά. Τα παιδιά αυτά έγιναν βίαια τέρατα που κατανάλωναν τα πάντα. Ο Θεός, τελικά, τιμωρεί τους αγγέλους και εξαφανίζει τους γίγαντες με τον Κατακλυσμό. Παρότι το βιβλίο ήταν πολύ δημοφιλές στην αρχαιότητα, δεν μπήκε ποτέ στη Βίβλο – εκτός από την Αιθιοπική Εκκλησία, που το θεωρεί ακόμα ιερό.
Άλλα κείμενα είναι ακόμα πιο σοκαριστικά.

freepik
Στην Αποκάλυψη του Πέτρου, για παράδειγμα, ο Ιησούς εμφανίζεται να γελά την ώρα της σταύρωσης. Όχι από ειρωνεία. Αλλά γιατί, σύμφωνα με γνωστικές ιδέες, το σώμα του ήταν απλώς μια ψευδαίσθηση. Ο πραγματικός, θεϊκός Χριστός δεν υπέφερε ποτέ. Αυτή η ιδέα, όμως, ερχόταν σε πλήρη σύγκρουση με τη χριστιανική πίστη που καθιερωνόταν τότε. Έτσι, το κείμενο αποκλείστηκε.
Ακόμα πιο ακραίο είναι το Ευαγγέλιο της Παιδικής Ηλικίας του Θωμά. Εκεί ο Ιησούς παρουσιάζεται ως παιδί πέντε ετών με ανεξέλεγκτες δυνάμεις. Δημιουργεί πουλιά από πηλό και τα ζωντανεύει. Καταριέται ένα παιδί που πεθαίνει. Τυφλώνει ανθρώπους που τον κατηγορούν. Και μετά, αναιρεί τις πράξεις του. Δεν είναι ο γλυκός, ήρεμος Ιησούς. Είναι εκδικητικός. Και τρομακτικός. Το κείμενο απορρίφθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη.
Και μετά υπάρχει το Ευαγγέλιο του Ιούδα. Ανακαλύφθηκε ξανά τη δεκαετία του ’70, κοντά στον Νείλο. Και άλλαξε όσα ξέραμε. Σε αυτό το Ευαγγέλιο, ο Ιούδας δεν είναι ο προδότης. Είναι ο μόνος που καταλαβαίνει πραγματικά τον Ιησού. Η προδοσία του δεν είναι έγκλημα. Είναι αποστολή. Ο ίδιος ο Ιησούς του ζητά να την κάνει. Μια ιδέα που ανέτρεπε αιώνες χριστιανικής παράδοσης.
Τα «χαμένα» βιβλία δεν μπήκαν ποτέ στη Βίβλο. Τα κείμενα αυτά είναι άλλοτε ιστορικά κείμενα αλλά και θεωρίες. Με τον καιρό, επικράτησε μία γραμμή. Οι υπόλοιπες μπήκαν στο συρτάρι.






