Στη συντηρητική Αθήνα της περιόδου του Όθωνα υπήρχαν γυναίκες ιερόδουλες, που δεν έβγαζαν πάντα μεροκάματο. Τις ονόμαζαν «παστρικές» επειδή πλένονταν πιο συχνά από τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Είχαν όμως και ένα ακόμα παρατσούκλι, τις έλεγαν «Παξιμαδοκλέφτρες» ή «Παξιμάδες», γιατί όπως κυκλοφορούσαν στην πόλη, συνήθιζαν να περνούν ανάμεσα στα τραπεζάκια και να κλέβουν τα παξιμαδάκια που συνόδευαν τον καφέ.

Πάντως η ζωή για αυτές ήταν δύσκολη. Εκτός από την αγωνία για το αν θα έβγαζαν τα προς το ζην, ήταν κατάπτυστες από την κοινωνία, οι γυναίκες τις φτύνανε ή και τις μούτζωναν. Οι πιο ευγενικές περιορίζονταν στο να κλείνουν πόρτες και παράθυρα για να μην πάρουν χαμπάρι τα παιδιά και κυρίως η κόρη της οικογένειας.