Το έργο «Μετά την Βάρκιζα» του Μυρώδη Αδαμίδη παρουσιάστηκε από τις 20 Γενάρη στο θέατρο «Αλκμήνη» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου, με την Θεοδώρα Σιάρκου στο ρόλο της μάνας. Μετά την sold out εμφάνιση του στη Θεσσαλονίκη στα πλαίσια των Θεατρικών κύκλων East End του Δήμου Καλαμαριάς και των «Θεατρικών Βηματισμών στην Καλαμαριά», έρχεται στη Λάρισα στις 3 και 4 Απριλίου, στο Θέατρο του Μύλου. Η παράσταση εντάσσεται στη Θεατρική Άνοιξη 2017.

Λίγο πριν ξεσπάσει επίσημα ο εμφύλιος πόλεμος, μια μάνα-χήρα, βρίσκεται αντιμέτωπη με τις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις των δυο γιών της. Προσπαθεί να συμφιλιώσει τα παιδιά της, τους συστήνει ουδετερότητα, παροτρύνει τον μεγάλο γιό να υπογράψει Δήλωση για να μην τον κυνηγούν, παρακαλεί τον μικρό να δεχθεί τις διαφορετικές ιδέες του αδελφού του, ενώ συμβουλεύει τη μικρή της κόρη να μην ανακατεύεται. Όμως, τα γεγονότα σύντομα μετατρέπουν την ελπίδα σε εφιάλτη, την αγάπη σε φόβο και τον φόβο σε συμφορά. Με ρεαλιστική, λιτή γραφή ο συγγραφέας αντλώντας υλικό από μια πραγματική ιστορία - μία από τις πολλές συγκλονιστικές καταστάσεις που βίωσε ο λαός μας - πλάθει ένα συγκινητικό, ανθρώπινο και ταυτόχρονα πολιτικό δράμα. Μία από τις πολλές συγκινητικές αληθινές ιστορίες του εμφυλίου πολέμου, που μπορεί σήμερα κάποιος να διηγηθεί στα παιδιά ή στα εγγόνια του. Μια ιστορία από αυτές που διεκδικούν τον δικό τους χώρο, προσφέροντας ως αντίδωρο το αμυδρό φως της ελπίδας, μια ιστορία από αυτές που χαράχτηκαν ανεξίτηλα στο «σώμα» της κοινωνικής και ιστορικής «μνήμης». Μια ιστορία που φωτίζει την αγωνία του ανθρώπου και όλες τις μεγάλες οδύνες του. Οι ήρωες του σε ένα διαρκή αγώνα ζωής και θανάτου, με την ελπίδα να πεθαίνει και να ανασταίνεται.

Στο σημείωμά του στο πρόγραμμα της παράστασης ο συγγραφέας Μυρώδης Αδαμίδης γράφει: «Είναι αλήθεια: "Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί" (Σεφέρης), όμως «Βίγλα αψηλή στα φρένα μας η μνήμη» (Καζαντζάκης). Αυτές οι αλήθειες συνηγόρησαν στο να σας διηγηθώ μια ιστορία όπως την άκουγα παιδί, αντί για παραμύθια με μάγισσες, δράκους και ιππότες, πρίγκιπες και βασιλοπούλες. Μια αληθινή ιστορία που στην μικρή κοινωνία του χωριού μου απέκτησε μεγάλη σημασία και 70 χρόνια μετά έρχεται στη θεατρική σκηνή, ως μάρτυρας των καιρών, να επιβεβαιώσει ότι οι λαοί που δεν διδάσκονται από το παρελθόν, είναι καταδικασμένοι να το ξαναζήσουν. Με το έργο αυτό επιχειρώ να καταθέσω απλώς αυτό που μου αναλογεί, αυτό που μέσα μου επιμένει να με συγκλονίζει. Πόνος, περηφάνια, μνήμη, προβληματισμός. Η Ελλάδα και η πρόσφατη ιστορία της. Η δύναμη του καλού και οι "δαίμονες" του κακού. Οι αγωνιστές και οι πατριδοκάπηλοι διώκτες τους. Η ζωή και ο θάνατος».


Παίζουν οι:
Θεοδώρα Σιάρκου, Μάνος Κωστής, Ειρήνη Πολυδώρου, Κωστής Σαββιδάκης, Τσαμπίκα Φεσάκη και Σάββας Πογιατζής.


Συντελεστες:
Σκηνοθεσία, φωτισμοί:  Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος
Μουσική: Τάσος Σωτηράκης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Κωστής Σαββιδάκης και Άννυ Ζερβού
Παραγωγή: Οψεις Πολιτισμού
Εκτέλεση παραγωγής:  Σοφία Αδαμίδου και Θέατρο «Συν Κάτι»