Η νεοσύστατη ομάδα Apparatus επιλέγει ως εναρκτήρια δουλειά της την παρουσίαση του άπαικτου θεατρικού έργου του Αριστείδη Αντονά, Ο Μηχανισμός του Δωματίου.

Ένα άγνωστο δωμάτιο κρύβεται πίσω από μια πόρτα, με μοναδικό φύλακα τον πορτιέρη που κρατάει το πόμολό της. Δουλειά του ακοίμητου αυτού φρουρού είναι να μην επιτρέψει σε κανέναν να ανοίξει την πόρτα. Το περιεχόμενο του δωματίου παραμένει άγνωστο. Η πόρτα ωστόσο θα παραβιαστεί κατ' επανάληψη και τα γεγονότα θα πάρουν γρήγορα μια εντελώς απρόσμενη τροπή. Τρεις πυροβολισμοί, δύο εξαφανισμένοι νεκροί, δυο αυξήσεις μισθού.

Ένα έργο που συνεχώς αποσυναρμολογείται. Στον Μηχανισμό του Δωματίου τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ο Πορτιέρης δεν είναι ήρωας, αλλά ένας σύγχρονος άνθρωπος που αυτοαπαλάσσεται των κοινωνικών ευθυνών. Δεσμευμένος από το συμβόλαιό του, φυλάει ένα δωμάτιο του οποίου το περιεχόμενο, αλλά και τα όσα διαπράττονται εντός αυτού, αγνοεί. Τα γεγονότα τον αφορούν μόνο όταν απειλούν τον ίδιο. Παρόμοια και οι υπόλοιποι χαρακτήρες, ενσαρκωμένοι από δύο ηθοποιούς, μένουν πιστοί στο καθήκον του ρόλου τους, χωρίς ονόματα, αλλά απλώς με ιδιότητες: Επισκέπτης, Καντηλανάφτης, Ανακριτής κ.α. Λειτουργούν εξυπηρετώντας μια απόκρυφη εξουσία, στο καλοκουρδισμένο σύστημα της οποίας εντάσσουν και τον Πορτιέρη. Εξαίρεση αποτελεί η Ντάλια. Η γυναίκα αυτή φέρει όλο το συμβολικό βάρος της αντίθεσης και αντίστασης στον «Άνθρωπο-μηχανή», είναι η μόνη που αναλαμβάνει την εξιχνίαση των υποφαινόμενων εγκληματικών ενεργειών πίσω από το δωμάτιο.

Σημείωμα σκηνοθέτη

«Κλειστοφοβικό σκηνικό, ανώνυμα πρόσωπα, αδιασαφήνιστες ιεραρχίες. Στον Μηχανισμό του Δωματίου κυριαρχεί μια παράλογη δραματική πλοκή, η οποία ξεφεύγει από τον παραδοσιακό τρόπο εξιστόρησης ενός έργου. Η λύση δεν επέρχεται, η αλήθεια γίνεται αδιάφορη, η μοίρα των ηρώων χάνεται. Το φαινόμενο της καθημερινής αποπροσωποποίησης δημιουργεί την εικόνα μιας εξουσίας αποκρυφιστικής και επικίνδυνης σε όλα της τα επίπεδα: πολιτικό, κοινωνικό, θρησκευτικό, οικονομικό. Η αδυναμία της γνώσης των κυρίαρχων μηχανισμών του «Νόμου» καταβροχθίζει την ελευθερία και τη συνείδηση των ανθρώπων, οι οποίοι κινούνται μαρτυρικά στην ανυπαρξία. Όσο κοντά και να πλησιάσει κάποιος στην πηγή της εξουσίας πάντα θα υπάρχει παραπέρα μια κλειστή και δυσπρόσιτη πόρτα. Γεγονός της εποχής μας είναι ο ρόλος που επωμίζεται και στον οποίο προσκολλάται ο καθένας σε αυτόν τον σκοτεινό μηχανισμό λειτουργίας των πραγμάτων. Ο άνθρωπος επαναπαύεται στην πεζή και επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα και εσκεμμένα αίρεται των ευθυνών: υπακούει στη ροή του κόσμου και οποιαδήποτε αντίσταση θα σήμαινε αυτόματα ανυπακοή στους αιωρούμενους θεσμούς του Νόμου. Γίνεται, όμως, η ανθρώπινη συνείδηση να σβήσει τελείως;»

Βάσια Χρονοπούλου

Κείμενο: Αριστείδης Αντονάς | Σκηνοθεσία: Βάσια Χρονοπούλου | Σκηνικά - Κοστούμια: Λένα Λέκκου | Φωτισμοί: Δημήτρης Μπαλτάς | Επιμέλεια κίνησης: Φαίδρα Σούτου | Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Κοσμίδης | Μάσκες: Μάρθα Φωκά | Βοηθός σκηνοθέτη: Μάνθα Καραδήμα | Φωτογραφίες: Αντώνης Λέκκος | Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας | Παραγωγή: Apparatus | Παίζουν: Βασίλης Ζώης, Ανδρέας Κανελλόπουλος, Χρήστος Καπενής, Στέλλα Σαμιώτη

<sub>Λίγα λόγια για το συγγραφέα

Ο Αριστείδης Αντονάς είναι αρχιτέκτονας και συγγραφέας. Σπούδασε αρχιτεκτονική και φιλοσοφία στην Αθήνα και το Παρίσι, ενώ διδάσκει θεωρία, αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και λογοτεχνία σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού. Το λιμπρέτο του Η Οργή του Καμβύση ανέβηκε στη Νέα Υόρκη σε μουσική GlenVelez (1994) και το θεατρικό του έργο Το γραφείο παρουσιάστηκε στο Βερολίνο, στο Παρίσι και στην Αθήνα το 2004 από τους Eclatsd’Etats. Το 2004 συνεκπροσώπισε την Ελλάδα στην 9η Biennale αρχιτεκτονικής της Βενετίας με το συμμετοχικό έργο Παραδείγματα. Τα λογοτεχνικά του κείμενα που έχουν δημοσιευτεί από το 1986 χαρακτηρίστηκαν εν σμικρύνση φιλοσοφικά μυθιστορήματα, αποκρυφιστικές αλληγορίες, αφηγήματα τρόμου, οικογενειακά χρονικά, μινιμαλιστικές καταγραφές, ηθικές παραβολές.


Λίγα λόγια για την ομάδα Apparatus

Οι Apparatus είναι μια ομάδα δημιουργών στο χώρο του θεάτρου και των εικαστικών τεχνών. Στόχος της ομάδας είναι η έκφραση των μελών της μέσω των διαφόρων μορφών της τέχνης. Όσον αφορά το χώρο του θεάτρου, τα μέλη των Apparatus έχουν ως σημείο εκκίνησης τη δημιουργία παραστάσεων όπου το ίδιο το έργο (θεατρικό ή μη) και η ανάγκη επικοινωνίας του με τον κόσμο είναι ο πρωταρχικός παράγοντας για την επιλογή του. [Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τους Apparatus και την παράσταση στο : @apparatus.gr και στην ιστοσελίδα: http://apparatus.gr/].</sub>