Τρία χρόνια μετά το «La ultima noche ή οι Καρχαρίες», το πρώτο θεατρικό έργο του Θανάση Τριαρίδη, ο Δημήτρης Γιαμλόγλου επιστρέφει στον ιδιαίτερο κόσμο του συγγραφέα, σκηνοθετώντας το τελευταίο μιας άτυπης δωδεκαλογίας.

Στο πιο ερμητικό έργο του Τριαρίδη, συναντάμε όλα τα χαρακτηριστικά που πλέον αναγνωρίζουμε ως προϋποθέσεις της δραματουργίας του: Ένα παιχνίδι ρόλων, μια αλληλουχία αποκαλύψεων και ανατροπών, ένα ταξίδι στα βάθη του ασυνειδήτου και – κυρίως – το ζήτημα της μεταβαλλόμενης ταυτότητας. Οι ήρωες των έργων του αποφασίζουν να είναι ό,τι θελήσουν (ή πιστεύουν πως είναι ό,τι θελήσουν) προσδίδοντας μιαν άλλη σημασία στην έννοια της ταυτότητας.

Το «Lacrimosa ή το απέπρωτο» είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ μυστηρίου, ένα σπαρακτικό παραμύθι, μια ιστορία αγάπης που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, μια αλληγορία για τους ρόλους της γυναίκας στην οικογένεια, μια ιστορία στο κατώφλι του φανταστικού, ένα υπαρξιακό δράμα και ταυτόχρονα – όπως πάντα – μια αναζήτηση για τα όρια του ίδιου του θεάτρου.

Στην παράσταση πρωταγωνιστούν δύο νέοι, πρωτοεμφανιζόμενοι, ηθοποιοί 22 ετών που αποφοίτησαν φέτος από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ο Μιχαήλ Ταμπακάκης και η Μάρθα Λαμπίρη Fedorόw, καλούνται να υποδυθούν δυο συνομήλικούς τους: δυο αδέλφια που υποδύονται τους γονείς τους, που στη συνέχεια μετατρέπονται στα παιδιά τους, τα οποία γίνονται οι γονείς τους – μέχρι που το αίνιγμα της Lacrimosa να βρει τη δική του απάντηση, πέρα από κάθε προσδοκία.

Σύνοψη

Στην αρχή, ήταν η Σχισμή: Ένα ζευγάρι επιτυχημένων δικηγόρων εξαφανίζεται μυστηριωδώς αφήνοντας πίσω τα εντεκάχρονα παιδιά τους και κάποιους ακατάληπτους στίχους σε ένα μωβ τετράδιο.

Έντεκα χρόνια μετά, απόψε, ο Κ και η Ρ στα εικοσιδύο τους, αποφασίζουν να υποδυθούν τους γονείς τους προκειμένου να κατανοήσουν την αλλόκοτη εξαφάνιση.

Μέσω μιας αυτοσχέδιας (ή όχι;) μυστικιστικής τελετής, φτάνουν τόσο βαθιά στον ψυχισμό των γονιών τους ώστε κάποια στιγμή παρασύρονται και γίνονται εκείνοι. Λίγο πριν εξαφανιστούν, οι γονείς αποφασίζουν να υποδυθούν τα παιδιά τους έντεκα χρόνια αργότερα.

Ένα ταξίδι, παρόμοιο με το παιχνίδι με τις ρώσικες κούκλες έχει ξεκινήσει. Και μέσα από τρομακτικές ιστορίες θυσίας, αλληλοκατηγορίες, ανάσυρση κρυμμένων επιθυμιών, ενοχές και δοκιμασίες πίστης, το Απέπρωτο θα ολοκληρωθεί.

Κι όπως έχουν πει και άλλοι, παλιότεροι: Όσα ήταν να γίνουν δεν έγιναν ποτέ – κι όσα έγιναν δεν ήταν για να γίνουν.


Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Γιαμλόγλου
Σκηνικά / Κοστούμια: Αιμιλία Κακουριώτη
Φωτισμοί: Μαριάννα Κοντούλη
Μουσική: Γιάννης Πλαστήρας
Βοηθός σκηνοθέτη / Φωτογράφηση: Γιάννης Ζαφείρης
Συμπαραγωγή: Εκδόσεις Ευρασία – Μανόλης Σάρδης, PRO4

Παίζουν: Μάρθα Λαμπίρη – Fedorów, Μιχαήλ Ταμπακάκης