Η Ουκρανία δοκιμάζεται το 2015, κινδυνεύει με εμφύλια σύρραξη. Χλιάδες διαδηλωτές βγαίνουν στους δρόμους, ζητώντας ειρήνη. Θρηνούν για τα θύματα, αυτής της αδιανόητης σύρραξης. Αδέλφια σκοτώνονται, και ο απλός λαός δεν μπορεί να το κατανοήσει. 

Σε μια σπάνια διαδήλωση, οι γυναίκες αναλαμβάνουν να παίξουν το ρόλο του ειρηνοποιού. Κρατούν στα χέρια τους, καθρέπτες και φέρνουν αντιμέτωπους τους αστυνομικούς, με τον ίδιο τους τον ευατό.

Τους θυμίζουν ότι θα μπορούσαν να είναι οι μητέρες τους, ότι πάνω από όλα είναι άνθρωποι, γιοι, αδέλφια. Η στολή τους δεν πρέπει να τους νικήσει. Να τους αλλάξει. Η ειρήνη πρέπει να κερδίσει. 

Οι νεαροί αστυνομικοί σκύβουν το κεφάλι, απολογούνται για τη βία, για το θυμό, για τα θύματα. Οι δεσμοί αίματος νικήσαν, προσωρινά, αλλά νικήσαν.