«Αἴφνης, ἀπὸ καιροῦ εἰς καιρόν, ἐξύπνα ἐκ τοῦ μακροῦ ὀνείρου της, 
κ᾽ ἐφαίνετο ἀνακτῶσα τὴν αἴσθησιν τοῦ πραγματικοῦ κόσμου, 
ἀλλ᾽ ὀλίγαι παρήρχοντο στιγμαί, καὶ πάλιν ἔπιπτεν 
εἰς τὴν νάρκην τοῦ ὕπνου της»

Ο Θίασος Λώτινος Ήλιος και η σκηνοθέτις Άννα Παπαμάρκου, μετά την επιτυχημένη περσινή παρουσίαση, αλλά και την εξίσου επιτυχημένη καλοκαιρινή περιοδεία της θεατρικής μεταφοράς του έργου του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, παρουσιάζουν τη Νοσταλγό, σε ένα νέο κύκλο 18 παραστάσεων στο θέατρο Αλκμήνη, από τη Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου.

Στον πρωταγωνιστικό ρόλο της παράστασης, βρίσκεται η καταξιωμένη ηθοποιός Αριέττα Μουτούση, που πλαισιώνεται από δυο νέους και ταλαντούχους ηθοποιούς, τη Μαρία Λογοθέτη και τον Δημήτρη Λιόλιο, ενώ στο ρόλο του μπάρμπα – Μοναχάκη εμφανίζεται κινηματογραφικά ο Θοδωρής Κατσαφάδος.

Η παράσταση
Στη θεατρική μεταφορά του έργου του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Η Νοσταλγός» η μνήμη ξυπνά και ζητά λύτρωση στο παρόν. Η Λιαλιώ ταξιδεύει και πάλι πέρα… Τότε, που ήταν νέα, παντρεμένη με συνομήλικο του πατέρα της. Τότε, που φλεγόταν από τη νοσταλγία για το πατρικό της σπίτι. Μια φεγγαρόλουστη νύχτα έκλεψε μια βάρκα μαζί με τον νεαρό ερωτευμένο Μαθιό. Η αθώα βαρκάδα εξελίχθηκε σε αγωνιώδες ταξίδι φυγής, καθώς ο σύζυγος τούς καταδίωξε. Η νοσταλγός ήταν αποφασισμένη να φτάσει πάση θυσία στην απέναντι όχθη και να επιστρέψει στην πατρίδα…

Η Λιαλιώ συμβολίζει κάθε ψυχή που ασφυκτιά μέσα στην αδιέξοδη πραγματικότητα και αναζητά την επιστροφή στην αθωότητα και την ακεραιότητα. Είναι η ψυχή που έχει τόση θέρμη και αφοσίωση στην αλήθεια της, ώστε να μεταμορφώνεται η ίδια σε βάρκα και πανί και σε άνεμο ευνοϊκό, που την οδηγεί πίσω στην δική της «Ιθάκη».

― Σὲ λίγο θὰ μᾶς ἔφταναν, ἂν εἴχαμε κάμει δρόμο πρὸς τὰ ἐκεῖ.
―Ὥστε καλὰ κάμαμε νὰ ᾽ρθοῦμε πρὸς τὰ ἐδῶ;
― Δὲν ἤρθαμε θεληματικῶς· μᾶς ἔφεραν τὰ ρέματα.
― Ξέρουν τί κάνουν τὰ ρέματα!

Σκηνοθετικό σημείωμα
Η Λιαλιώ συμβολίζει την κάθε ψυχή που ασφυκτιά μέσα στην αδιέξοδη πραγματικότητα και νοσταλγεί την επιστροφή στην αθωότητα και την ακεραιότητα. Συμβολίζει την ψυχή που δεν καταδέχεται να παραμείνει εγκλωβισμένη στη νοσταλγία, αλλά κάνει την ηρωική έξοδο αποφασισμένη να αλλάξει τη μοίρα της. Τολμά με ωριμότητα, με σεβασμό στον εαυτό της, αλλά και στον περίγυρο της.

Ένα θέμα πάντα επίκαιρο, καθώς ζητούμενο της εποχής παραμένει η ελευθερία και η αυθεντικότητα. Στη θεατρική μεταφορά του διηγήματος γίνεται ένα άλμα στο χρόνο. Η αφετηρία της δράσης μεταφέρεται χρόνια μετά. Το φώς της σελήνης, οι ήχοι της φύσης μοιάζουν σαν τότε… Ξυπνούν τις μνήμες από τη νεανική φυγή και ζητούν λύτρωση στο παρόν. Σε έναν σκηνικό χώρο που διαρκώς κινείται ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, με την επιβλητική παρουσία της ανατέλλουσας σελήνης και του νερού, όλα είναι ρευστά και όλα είναι δυνατά.

«Η Νοσταλγός» ταξιδεύει και πάλι πέρα… Ένα ταξίδι που θα επαναλαμβάνεται όσο ο άνθρωπος παραμένει μακριά από την πατρίδα. Ποια να είναι άραγε αυτή η πατρίδα για τον καθένα; – Άννα Παπαμάρκου


Σκηνοθεσία: Άννα Παπαμάρκου
Σκηνικά: Λένα Λέκκου
Κοστούμια: Ιωάννα Τιμοθεάδου
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Μουσική Σύνθεση: Δημήτρης Λαμπριανός
Κίνηση: Εριφύλη Στεφανίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Βάσια Χρονοπούλου
Video: Δημήτρης Γκότσης
Φωτογραφίες: Αντώνης Λέκκος
Παραγωγή: «Λώτινος Ήλιος»

Παίζουν: Αριέττα Μουτούση, Μαρία Λογοθέτη, Δημήτρης Λιόλιος
Στο ρόλο του μπάρμπα-Μοναχάκη εμφανίζεται ο Θοδωρής Κατσαφάδος