Ήταν ένας από τους ήρωες της Δανίας στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου το 1992 – Δυστυχώς νικήθηκε από τους δαίμονες του που εξακολουθούν να τον κυριεύουν - Το τελευταίο του κατόρθωμα ήταν η εισβολή του στο γήπεδο όπου γυμνός έκανε ασκήσεις... γιόγκας!

Το όνομα του στους νεότερους δεν λέει κάτι… Η αλήθεια είναι ότι κι οι παλαιότεροι θα πρέπει να προσπαθήσουν αρκετά για να θυμηθούν «ποιος είναι αυτός ο Λαρς Έλστρουπ».

Πρόκειται για έναν από τους ήρωες της Εθνικής ομάδας της Δανίας η οποία το 1992 αν και μπήκε από το παράθυρο (λόγω του αποκλεισμού της Γιουγκοσλαβίας) κατάφερε να κατακτήσει το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στην Σουηδία.

Ο Έλστρουπ στον προημιτελικό με τη Γαλλία ήρθε από τον πάγκο και πέτυχε το γκολ της πρόκρισης, ενώ στον ημιτελικό με την Ολλανδίας ευστόχησε στο πέναλτι που οδήγησε τους Δανούς στον τελικό.

Ο Έλστρουπ, με καριέρα στην Ράντερς, στην Μπρόντμπι και τη Φέγενορντ, ένα χρόνο αργότερα εγκατέλειψε ξαφνικά το ποδόσφαιρο και εντάχθηκε σε μια θρησκευτική σέκτα με το όνομα «ο ήλιος του Χιέρτε» έχοντας καταρρεύσει ψυχολογικά…

Από εκείνη τη στιγμή απασχόλησε τα ΜΜΕ κυρίως για παραβατικές συμπεριφορές, με τελευταίο κρούσμα την είσοδο του στην ανάπαυλα του αγώνα Ράντες – Σίλκεμποργκ για το πρωτάθλημα Δανίας, όπου εισέβαλλε ολόγυμνος στο χορτάρι κάνοντας ασκήσεις… γιόγκας!

Ο κόσμος γέλασε, οι περισσότεροι ρωτούσαν «ποιος είναι αυτός» κι οι άνδρες ασφαλείας τον έβγαλαν έξω με τον πρόεδρο της τοπικής ομάδας Μίκαλε Γκράβγκαρντ να δηλώνει: «Είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις έναν από τους ήρωες της πόλης αλλά και της χώρας σ’ αυτή την κατάσταση».

Ο Έλστρουπ θα απολογηθεί αύριο στο δικαστήριο, εκεί όπου πλέον βρίσκεται συχνά πυκνά. Είτε κατηγορούμενος για ρατσιστική επίθεση (σε νεαρούς μετανάστες), είτε γιατί απείλησε να σκοτώσει τον αρχηγό της σέκτας στην οποία ήταν μέλος, είτε γιατί προσπάθησε να κρεμαστεί ανεπιτυχώς, είτε γιατί εμφανίστηκε γυμνός σε δρόμο της Κοπεγχάγης…

Αυτό το τελευταίο συνέβη το 1994 (δύο χρόνια μετά την ανάδειξη του ως πρωταθλητή Ευρώπης) με έναν εκ των αστυνομικών να τον αναγνωρίζει και να φωνάζει «είναι ο Λαρς Έλστρουπ», ωστόσο ο ίδιος ατάραχος του απάντησε: «Δεν είμαι ο Έλστρουπ. Είμαι ο Νταράντο…». Πλέον στην σέκτα είχε αλλάξει το όνομα του (σ.σ. σήμαινε ‘ο ποταμός που εκβάλει στη θάλασσα).

Ο… Νταράντο μας τελείωσε το 2000 έτσι ξαφνικά όπως εμφανίστηκε και ο Έλστρουπ εγκατέλειψε την σέκτα δηλώνοντας έτοιμος να κερδίσει ξανά μια θέση στην ποδοσφαιρική ομάδα της Οντένσε. Ξεκίνησε προπονήσεις (λέγοντας ότι θέλει να ξαναβρεθεί και στην Εθνική), αλλά ο προπονητής έκρινε ότι δεν μπορούσε και… εξαφανίστηκε.

Λίγους μήνες αργότερα συνελήφθη από την αστυνομία της πόλης με την κατηγορία της ρατσιστικής επίθεσης και ξυλοδαρμό νεαρών μεταναστών με τον ίδιο να καταθέτει μήνυση κατά της αστυνομίας… Την γλίτωσε με κάποιες ώρες κοινωνικής εργασίας, ενώ την ίδια χρονιά έμπλεξε σε καβγά με Άγγλο αστυνομικό καθώς τον έπιασε να… αφοδεύει στην πλατεία Τραφάλγκαρ…

Τα τελευταία χρόνια φαινόταν να έχει ησυχάσει και είχε ιδρύσει μια θεραπευτική εταιρία η οποία ασχολείτο με την «θεραπεία της ψυχικής υγείας»… Προφανώς αν κρίνουμε από τη δική του περίπτωση και την «εισβολή» του στο γήπεδο, μάλλον δεν θα πήγαιναν και πολύ καλά οι δουλειές του…