Η Γιώτα Φέστα σ' έναν αποκαλυπτικό μονόλογο.
Μια γυναίκα περιμένει κάθε Πέμπτη απόγευμα έναν άντρα.
Ξαφνικά την καλούν για αναγνώριση.
Αναγνωρίζει τα σημάδια ενός ανεκπλήρωτου έρωτα.
Αναγνωρίζει την ιστορία της ζωής της.

"Τι θα πει θα σε σκέφτομαι πάντα"; "Τι άλλο από το θα σε αδικώ ισόβια";

Η ευγένεια της ποίησης συναντιέται σ' έναν τρυφερό ραντεβού με την καθημερινότητα.

Μια ερωτική ιστορία σαν κι αυτές που περνούν πάνω απ' τις ζωές και τις σαρώνουν.
Τις αφήνουν γυμνές και έρημες.

"... Ήθελα να γράψω αυτή την ιστορία γι αυτή τη γυναίκα και γι αυτόν τον άντρα, που είναι ανυπόφορα παρών σ' αυτό το έργο, κι ας μη μπορεί να αρθρώσει ούτε λέξη..." ¶κης Δήμου

"Πρέπει να είναι χειμώνας, για να μπορώ να φανταστώ μιαν ¶νοιξη".

Κείμενο: ¶κης Δήμου
Σκηνοθεσία: Φρόσω Μαστρόκαλου - Γιώτα Φέστα
Σχεδιασμός ήχου: Σοφία Καμαγιάννη
Φωτογραφίες: Anna Kei
Παραγωγή: Pan Entertainment