Στη σκηνή συνυπάρχουν μια παρουσία και μια απουσία, η μοναχικότητα και η συντροφικότητα, μα πάνω απΆ όλα ένας έρωτας απολύτως αφοσιωμένος, όσο και καταστροφικός. Συνάμα όμως λυτρωτικός. Σαν ανάγκη της πεμπτουσίας της ψυχής.

Αγάπη, πόνος, μίσος, εκδίκηση, απόρριψη, προσβολή, ταπείνωση, ήττα, αγάπη. Εναλλάσσονται, συνυπάρχουν, παλεύουν μεταξύ τους.

Ενώ κάτω στην πλατεία, οι ζητιάνοι σπάνε με τις βαριές τΆ αγάλματα, για να βγει έξω το φως που κρύβεται μέσα τους.

Ο Πέτρος Αποστολόπουλος, μετά την ερμηνεία του ως Γιαννούλης Χαλεπάς, όπου απέσπασε από την Κορφιάτικη Ακαδημία το πρώτο βραβείο ερμηνείας «Μάνος Κατράκης» για το 2014, και την ερμηνεία του ως Φρόυντ στην παράσταση «Εγώ η Μάρθα Φρόυντ», αναμετράται μΆ ένα συνταρακτικό μονόλογο – κατάθεση ψυχής, γραμμένο από τον ποιητή Δημήτρη Λέντζο.

Σκηνοθεσία και ερμηνεία: Πέτρος Αποστολόπουλος

Μουσική: Μιχάλης Τερζής

Σκηνικά – κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά

Φωτισμοί: Τάκης Ποδαρόπουλος