«Εκείνο το βράδυ ήταν όλα σιωπηλά κι όλα ωραία. Πού ήταν κρυμμένη η χαρά; Μα ήταν μια τρέλλα να τον ξανάβρω εκεί πάλι, εκεί στο ταβερνάκι του Πάτα, σαν κάναν άγγελο καθιστόν στη γωνία του, με μπροστά του το κατοσταράκι κρασί!»

Η απατηλή όψη των πραγμάτων, ο αμφίβολης ταυτότητας ερωτισμός, η ανατροπή, το παιχνίδι και η απόλαυσή του, ως προϊόν της φαντασίας και άρα αντίποδα της πραγματικότητας και ο αποχαιρετισμός. Ο κάθε λογής αποχαιρετισμός.

Ο Σκαρίμπας μας παρουσιάζει στο διήγημα αυτό, ένα αγαπημένο του τέχνασμα, αυτό της μεταμφίεσης ως βασικής τεχνικής της σάτιρας. Στόχος του είναι η εκτροπή της κοινότοπης ιστορίας προς το παράδοξο.

Η ομάδα Terre de Semis θα επιχειρήσει να εισχωρήσει στον κόσμο του Σκαρίμπα μελετώντας την έκρυθμη συμπεριφορά της γλώσσας του, όπως λέξεις σε αργκό, ιδιωματισμούς, ηθελημένα λάθη που δημιουργούν αμφισημίες αλλά κυρίως λέξεις πλασμένες από τον ίδιο το συγγραφέα.

«Σταυραετοί της φιλίας μείς ήμασταν, της πάσα εγκαρδιότης κι αγάπη.» «Ο Κύριος του Τζακ» δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1948.

Σκηνοθεσία: Ειρήνη Φαναριώτη, Ομάδα Terre de Semis
Σκηνικά - Κοστούμια: Τίνα Τζόκα
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Φώτης Σιώτας
Επιμέλεια κίνησης: Χαρά Κότσαλη
Σχεδιασμος φωτισμών: Σεσίλια Τσελεπίδη
Παίζουν οι ηθοποιοί: ¶ρης Λάσκος, Ειρήνη Μπούνταλη, Ειρήνη Φαναριώτη