Η Εταιρεία Θεάτρου Εν Δράσει παρουσιάζει τον Τσέχωφ, μια παράσταση βασισμένη και αφιερωμένη στο έργο του Α.Π. Τσέχωφ {*1}.
Ένα παιχνίδι εξερεύνησης στον κόσμο του σπουδαίου συγγραφέα Α.Π. Τσέχωφ (αλληλογραφία, διηγήματα, νουβέλες, θεατρικά έργα) από τον οποίο «επινοείται» {*2} η παράσταση.
Μια κωμωδία, που οι πρωταγωνιστές, άλλοτε με επιτυχία, άλλοτε μάταια, πάντα όμως με το γέλιο, που φανερώνεται ακόμα και στις πιο τραγικές στιγμές, προσπαθούν να συνδιαλαγούν με το βάρος της ύπαρξής τους.
Σε αυτήν τη διαδρομή η μουσική, στην οποία τόσο συχνά αναφέρεται ο ίδιος ο συγγραφέας στα έργα του, απλώνει τις μελωδίες της και, σε αντιστοιχία με τη δράση και το λόγο, συντίθενται πρωτότυπα τραγούδια που αποδίδονται από τον θίασο επί σκηνής σε ρυθμούς που φτάνουν μέχρι και το μιούζικαλ!

Οι τρεις αδερφές κοντοστάθηκαν, έδειξαν προς τον ουρανό και φώναξαν με άγρια χαρά: «Εεεεεε, Θείε Βάνια, ένας γλάρος!»
«Πώς βρέθηκε στα μέρη μας;» αναρωτήθηκε εκείνος και η κυρία με το σκυλάκι που τον συνόδευε απάντησε μελαγχολικά: «Μάλλον θα ξέφυγε από τον θάλαμο 6, που τον είχαν κλεισμένο». Σήκωσε με μια κομψή κίνηση το βέλο της, δάγκωσε τη ρόγα ενός φραγκοστάφυλλου που μόλις είχε κόψει και προσέφερε άλλη μια στον συνοδό της. «Αν ήμουν 20 χρόνια νεώτερος, είπε ο Θείος Βάνιας, θα άρπαζα αυτήν τη ρόγα κατευθείαν από τα χείλη σας, θα σας έσφιγγα όλο πάθος στην αγκαλιά μου και θα σας έκανα πρόταση γάμου. Όμως εμένα τρίζουν τα γόνατά μου και είναι μέρες που νιώθω περισσότερο αρκούδα παρά άνθρωπος». Εκείνη, με τη διακριτική τρυφερότητα που συνήθως απευθυνόμαστε σε έναν γερασμένο συγγενή, τον τάισε το φραγκοστάφυλλο σαν να ήταν μωρό και του είπε: «Δεν έχετε τότε παρά να μου τραγουδήσετε για την αγάπη!».
Οι τρεις αδερφές πιο μπροστά, συνέχιζαν τη βόλτα στον βυσσινόκηπο...

Για την παράσταση «ΤΣΕΧΩΦ» χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα διηγημάτων από τη συλλογή: Α. Π. ΤΣΕΧΩΦ, επιλογή από το έργο του, Τόμος Α΄, Β΄, ΓΆ, μτφρ. Γιάννης Στυλιάτης, εκδ. Κέδρος, 1998, 2001, 2005

*1: Όλα τα έργα εγώ τα χωρίζω σε δύο είδη: εκείνα που μου αρέσουν κι εκείνα που δεν μου αρέσουν. ¶λλο κριτήριο δεν έχω κι αν με ρωτήσετε γιατί μου αρέσει ο Σαίξπηρ, δεν θα ξέρω να σας απαντήσω. (22 Μαρτίου 1890, Α. Π. Τσέχωφ προς τον Ι.Λ. Στσεγκλώφ-Λεόντιεφ, μτφρ. ΑντώνηςΒογιάζος, από το πρόγραμμα της παράστασης Ο Θείος Βάνιας, σκην. Λευτέρης Βογιατζής, εκδ. Η νέα ΣΚΗΝΗ, 1989-1990) *2: επινοείται: γΆ εν. παθ. φωνής <επινοώ: πλάθω, εφευρίσκω, κατασκευάζω με τη βοήθεια της δημιουργικής μου φαντασίας. (Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Γ. Μπαμπινιώτη, Κέντρο Λεξικολογίας)

*** Ευχαριστούμε θερμά τις εκδόσεις Κέδρος και την κα Μ. Φερτάκη για την παραχώρηση των δικαιωμάτων.