Αν νομίζεις ότι είσαι «περίεργος» ακροατής επειδή ακούς post-rock ή ιαπωνικό city pop, ετοιμάσου να ταπεινωθείς. Ο κόσμος της μουσικής έχει βγάλει από τα σπλάχνα του μερικά είδη τόσο παράξενα, που κάνουν το progressive rock να μοιάζει με ραδιοφωνική pop.

Από «επικίνδυνες» συνθέσεις που ζητούν από τον καλλιτέχνη να αυτοτραυματιστεί, μέχρι black metal για χριστιανούς και ηλεκτρονικά κομμάτια στα 15.000 beats το λεπτό — αυτά τα είδη είναι τόσο ακραία που κάνουν το noise να μοιάζει με σιωπή.

Danger Music

Το punk, το metal ή το industrial δεν είναι τίποτα μπροστά στο Danger Music — ένα είδος που δεν έχει στόχο να ακούγεται, αλλά να σοκάρει. Οι “παρτιτούρες” του ζητούν από τον μουσικό να κάνει πράγματα όπως να ρίξει βόμβες στο κοινό, να ουρλιάζει μέχρι να λιποθυμήσει ή να οδηγήσει μπουλντόζα πάνω στη σκηνή.

Ένα από τα πιο διάσημα έργα του είδους, το Music for a Revolution, δίνει την εξής οδηγία: “Παίξτε το κομμάτι και πέντε χρόνια μετά... βγάλτε τα μάτια σας”. Κανείς φυσικά δεν το έχει παίξει ποτέ. Τα περισσότερα «live» ακυρώνονται πριν αρχίσουν — πιθανώς για τον ίδιο λόγο που ακυρώνεις ένα δημόσιο έγκλημα.

Unblack Metal

Το black metal υπήρξε πάντα η μουσική του σκότους, γεμάτη ουρλιαχτά, blast beats και αντίχριστους στίχους. Κι όμως, κάπου εκεί μέσα, γεννήθηκε το Unblack Metal: το ίδιο επιθετικό, το ίδιο δαιμονικό στον ήχο, μόνο που αυτή τη φορά τραγουδά... για τον Ιησού.

Οι μπάντες του είδους, όπως οι Horde, παίζουν με την οργή και την ένταση του black metal, αλλά με θεολογικό περιεχόμενο. Αντί για «Satan rules», φωνάζουν «Christ stormed the gates of Hell». Μερικοί λένε πως είναι πνευματική λύτρωση, άλλοι πως είναι απλώς η πιο μεταμοντέρνα ειρωνεία στην ιστορία της metal.

Splittercore & Extratone

Κάποια στιγμή, η ηλεκτρονική μουσική σταματά να είναι χορευτική και γίνεται... φυσικό φαινόμενο. Το Splittercore είναι το αποτέλεσμα: ήχοι στα 600 beats το λεπτό, τόσο γρήγοροι που θυμίζουν πολυβόλο σε rave.

Και μετά έρχεται το Extratone — το Splittercore στα στεροειδή, πάνω από 1.000 BPM. Σ’ αυτό το σημείο, ο ρυθμός δεν ακούγεται πια· γίνεται συνεχές βουητό, κάτι ανάμεσα σε σειρήνα και μελίσσι μέσα σε πλυντήριο. Μερικά κομμάτια λέγεται ότι φτάνουν τα 15.000 BPM. Δεν υπάρχει καμία διαφορά στα αυτιά, αλλά το ego των δημιουργών μετράει πάντα πιο ψηλά από το metronome.

Pirate Metal

Ναι, υπάρχει και αυτό. Το Pirate Metal είναι power metal με θεματολογία αποκλειστικά πειρατική: στίχοι για λεηλασίες, θησαυρούς, ρούμι, γυναίκες και ναυμαχίες. Οι μουσικοί ανεβαίνουν στη σκηνή ντυμένοι σαν τον Jack Sparrow και τραγουδούν για την «τιμή των κουρσάρων» με ηλεκτρικές κιθάρες.

Το είδος γεννήθηκε το 1987 από τους Running Wild, που κουράστηκαν να γράφουν για πολιτική και αποφάσισαν να τραγουδούν για πειρατές. Οι Alestorm το συνέχισαν με ένα χαμόγελο και πολύ αλκοόλ. Κάπως έτσι, δημιουργήθηκε το μοναδικό metal είδος που μεθάει πριν ακόμα ανοίξει η μπάρα.

Black MIDI

Το Black MIDI είναι μια άσκηση υπερβολής: εκατομμύρια νότες στριμωγμένες σε λίγα λεπτά μουσικής. Αν γραφτεί σε παρτιτούρα, το χαρτί γίνεται κατάμαυρο — εξού και το όνομα.
Το πιο γνωστό παράδειγμα, το “Bad Apple!!”, περιλαμβάνει πάνω από 8,4 εκατομμύρια νότες σε μόλις τέσσερα λεπτά. Το αποτέλεσμα; Ένας καταιγισμός ήχων τόσο γρήγορος που ακόμα και το πρόγραμμα που το αναπαράγει κολλάει. Είναι σαν να παρακολουθείς ένα πιάνο να παθαίνει επιληψία.

Αν κάτι αποδεικνύουν όλα αυτά, είναι ότι η ανθρώπινη φαντασία — και η ανθρώπινη τρέλα — δεν γνωρίζουν όρια. Από το black metal των πιστών μέχρι το techno των 15.000 BPM, η μουσική παραμένει ένα από τα πιο επικίνδυνα και συναρπαστικά πειράματα που κάνει η ανθρωπότητα εδώ και αιώνες.