Γέρμα : Γυναίκα άγονη, γυναίκα έρημη, γυναίκα σε αναμονή….

Ο πόθος για το παιδί που δεν έρχεται, μετατρέπεται σε εμμονή. Μια εμμονή ηλεκτρισμένη και ολοκληρωτική, που φλογίζει το άνυδρο γυναικείο σώμα, και το μεταμορφώνει σταδιακά από τοπίο ζωής σε τοπίο θανάτου.

Ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα χαράζει μια αιμάτινη πορεία που αποθεώνει την μητρότητα ως ύψιστη μορφή δημιουργίας και οδηγεί από το φως της γέννας στο σκοτάδι της ματαίωσης, από τη Γυναίκα- Δημιουργό στη Γυναίκα- Αυτουργό.
Ο ισπανός δραματουργός συνθέτει με ακρίβεια ένα πολυφωνικό, σκοτεινό τοπίο εγκλωβισμού, όμοιο με υλικό τραγωδίας, όπου το αρσενικό στοιχείο – η ζωογόνος δύναμη- εξουσιάζει δια της απουσίας του, και σιωπά εκκωφαντικά. Οι φωνές των γυναικών, με κορυφαία αυτή της Γέρμας, ξεπηδούν άναρχα πίσω από τις κλειδαμπαρωμένες πόρτες και διεκδικούν σθεναρά το δικαίωμα στη ζωή και τη δημιουργία. Σαν σύγχρονος χορός τραγωδίας, συνομιλούν με το τότε και το τώρα, γεφυρώνουν το παρόν με το παρελθόν, και θίγουν ζητήματα φύσης και θέσης.
80 χρόνια μετά την πρώτη παρουσίαση του έργου, στην ματωμένη και μόνη Ελλάδα του 2014, εννέα νέοι ηθοποιοί, μέσω της ομαδικής σύμπραξης, αναζητούν στο κλασσικό κείμενο του κορυφαίου ισπανού ποιητή το καθολικό και διαχρονικό εκείνο στοιχείο που φωλιάζει στον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης, και επιλέγουν να αφηγηθούν την ιστορία μιας γυναίκας που, κόντρα σε όλες τις κοινωνικές νόρμες, αμφισβητεί και εν τέλει πράττει.