Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, που έκλεισε πριν λίγες μέρες τα 91 του χρόνια, αφηγείται στον Σταύρο Θεοδωράκη άγνωστες ιστορίες για τους πολιτικούς θρύλους και τους ήρωες που μας ενώνουν.

Για δεκαετίες ολόκληρες ο Λυκουρέζος κέρδιζε τα πρωτοσέλιδα είτε υπερασπιζόμενος ακόμη και «διαβόλους» είτε, μετέχοντας στις παρέες που καθόρισαν ένα μεγάλο τμήμα του πολιτισμού μας.

Ζωή Λάσκαρη, Μάνος Χατζιδάκις, Μελίνα Μερκούρη, Μίκης Θεοδωράκης, Νίκος Γκάτσος, Γιάννης Τσαρούχης, αλλά και Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ανδρέας Παπανδρέου. «Στον Αλέξανδρο που με μάγεψε» γράφει ιδιοχείρως η Μελίνα, σε μια φωτογραφία που του έχει αφιερώσει.

Και ακολουθούν αφιερώσεις από τον Ελύτη, τον Μάνο, τον Μίκη, τον Χορν (ο οποίος μάλιστα γράφει «στον Αλέξανδρο, τον μέλλοντα Μέγα!»). Γιατί όμως οι θρύλοι του πολιτισμού μας μιλούσαν τόσο θερμά για τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο; Τι τους ένωνε;

Ατάκες που θα ακουστούν:
– «Η Ζωή έλεγε ότι είναι και του σαλονιού και του λιμανιού. Εγώ ήμουνα περισσότερο του σαλονιού».
– «Η Ζωή ήταν πολύ στενά συνδεδεμένη με την Αλίκη. Και προσπαθούσε να την πείσει ότι τα χρόνια περνάνε…»
– «Ναι μου άρεσε να έχω μια περιπέτεια παράλληλα με τη Ζωή. Όταν το μάθαινε βέβαια η Ζωή, οι εκρήξεις της ήταν πολύ σκληρές».
– «Ό,τι κεραυνός με έχει πληγώσει, με έχει βλάψει ή με έχει ζημιώσει, προέρχεται από μένα τον ίδιο».