Για όσους έχουν μεγαλώσει στην εποχή μας με άμεση πρόσβαση στο Google Maps, μπορεί να είναι δύσκολο να φανταστεί ότι ο κόσμος ήταν κάποτε ένα μέρος γεμάτο άγνωστες τοποθεσίες. Οι χερσαίες μάζες δεν χαρτογραφήθηκαν, οι ήπειροι δεν εξερευνήθηκαν και οι μορφές ζωής ήταν μυστηριώδεις και κρυμμένες στις μακρινές σχισμές των δασών, των σπηλαίων και των θαλασσών.
Ωστόσο, η τελειοποίηση των λεπτομερειών των ακτών χρειάστηκε εκατοντάδες χρόνια. Οι καλύτεροι χάρτες αναπτύχθηκαν με την Ευρωπαϊκή Εποχή της Ανακάλυψης από τα μέσα περίπου του 1400 έως τα τέλη του 16ου αιώνα. Οι Πορτογάλοι ναυτικοί χρησιμοποίησαν τους ωκεανούς της Γης για να εξερευνήσουν, ακολουθούμενοι από τους Ολλανδούς, Ισπανούς, Άγγλους, Γάλλους και άλλους. Ωστόσο, ακόμα κι έτσι, τα πιο δύσκολα μέρη για πρόσβαση —όπως η Ανταρκτική— έχουν χαρτογραφηθεί πλήρως μόνο χάρη στις δορυφορικές εικόνες.
Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν χάρτινους χάρτες για να μετακινούνται σε μέρη, πριν από το Διαδίκτυο. Οι βασικοί περιφερειακοί χάρτες χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα π.Χ., όταν η χαρτογραφία ήταν μια κρίσιμη μέθοδος για τον προσδιορισμό των συνόρων και των εμπορικών οδών. Πολλοί χάρτες ξεχωρίζουν στους μεσαιωνικούς χρόνους, όπως ο χάρτης του 10ου αιώνα από τον Ibn Hawqals που βασίζεται στα ταξίδια του και στα έργα του Ρωμαίου πολυμαθούς, Πτολεμαίου. Αλλά μόλις το 1500 μ.Χ. οι χάρτες άρχισαν να παίρνουν τη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα.
Όσο δύσκολο κι αν είναι να το φανταστεί κανείς, ακόμη και ένα μέρος τόσο γνωστό στη σύγχρονη εποχή όπως η Καλιφόρνια, παρέμεινε ανακριβώς χαρτογραφημένο. Βρέχεται από τον Ειρηνικό Ωκεανό από τη μια πλευρά, με τρεις πολιτείες (Όρεγκον, Νεβάδα, Αριζόνα) από την άλλη. Ωστόσο οι χάρτες από το 1650 και μετά την απεικονίζουν όχι όπως φαίνεται, αλλά ως νησί.
Κοιτάζοντας έναν χάρτη του 1650 του Ολλανδού χαρτογράφου Johannes Vingboons που απεικονίζει την Καλιφόρνια ως νησί, ένα πράγμα πρέπει να ξεχωρίζεις: Οι χάρτες δείχνουν τη σημερινή χερσόνησο Baja στο Μεξικό νότια της Καλιφόρνια, και όχι αυτό που σήμερα ονομάζουμε «Καλιφόρνια». Επίσης, δεν είναι ακριβώς σαφές, με βάση τον χάρτη, πόσο πραγματικά απεικονίζεται η χερσόνησος. Ο χάρτης γίνεται πολύ περίεργος επειδή ο διάσημος χάρτης Mercator του 1538 δείχνει τη χερσόνησο Baja ως χερσόνησο, όχι ως νησί. Τι συμβαίνει λοιπόν εδώ;
Πρώτα απ 'όλα, οι Ισπανοί επιβεβαίωσαν πράγματι από το 1539 ότι η Baja είναι μια χερσόνησος που συνδέεται με μια μεγαλύτερη ξηρά. Είχαν φτάσει στον ισθμό της Καραϊβικής και της Κεντρικής Αμερικής, το στενό κομμάτι γης από το νότιο Μεξικό μέχρι τον Παναμά, μέχρι το 1501. Το 1519, ο γνωστός Ισπανός κατακτητής Ερνάν Κορτές αποβιβάστηκε στη χερσόνησο Γιουκατάν στο ανατολικό άκρο του Μεξικού.
Ο Κορτές έφτασε στη χερσόνησο Μπάχα το 1535, δύο χρόνια αφότου τα ισπανικά πλοία έφτασαν για πρώτη φορά σε αυτήν το 1533. Στη συνέχεια, το 1539, ο Κορτές διέταξε τον Ισπανό εξερευνητή Φραντίσκο ντε Ουλόα να χαρτογραφήσει τη διαδρομή μέχρι τη δυτική ακτή του Μεξικού. Ο ντε Ουλόα πήγε από το σύγχρονο Ακαπούλκο μέχρι τη τον Κόλπο της Καλιφόρνια, νότια γύρω από το άκρο Baja, και μετά βόρεια μέχρι το Isla de Cedros στη δυτική ακτή της χερσονήσου. Όμως, παρά τα ταξίδια του, ορισμένοι χάρτες συνέχισαν να απεικονίζουν την Καλιφόρνια, δηλαδή τη χερσόνησο Baja, ως νησί.
Οι φανταστικοί χαρακτήρες, οι θρύλοι και οι ιστορίες μπορούν όχι μόνο να επηρεάσουν ή να επιβεβαιώσουν τις πεποιθήσεις, αλλά και να τις δημιουργήσουν. Μπείτε στην ιστορία της Βασίλισσας Καλίφια που κυβέρνησε μια μυθική, μακρινή χώρα γεμάτη μαύρες γυναίκες πολεμίστριες σε στυλ Αμαζόνων με «δυνατά σώματα και δυνατές και φλογερές καρδιές», ανά Floating Homes. Η γη της Βασίλισσας Καλίφια, η Καλιφόρνια, εμφανίστηκε μπροστά και στο κέντρο του δημοφιλούς ιπποτικού βιβλίου περιπέτειας του 1510, "Las Sergas de Espandián" ("Οι περιπέτειες του Espandián") του Ισπανού συγγραφέα Garci Rodríguez de Montalvo. Ο Montalvo πιθανότατα βασίζεται στο αραβικό όνομα, «χαλίφης».
Είναι λίγο δύσκολο να βρεθεί μια ακριβής γραμμή που να συνδέει το "Las Sergas de Espandián" με τους λανθασμένους χάρτες της χερσονήσου Baja, αν και πηγές όπως το IFL Science προτείνουν το ίδιο. Στην ιστορία του Montalvo, η Καλιφόρνια της Βασίλισσας Καλίφια βρισκόταν «στα δεξιά των Ινδιών», όπου «οι Ινδίες» κυμαίνονταν από την Ινδία μέχρι τα νησιά της νοτιοανατολικής Ασίας όπως η Ινδονησία. Με άλλα λόγια, οι Ευρωπαίοι δεν είχαν συνειδητοποιήσει πόσο μεγάλος είναι ο Ειρηνικός Ωκεανός (καλύπτει περισσότερο από το 30% της επιφάνειας της Γης).
Οι New York Times λένε ότι Ισπανοί εξερευνητές ήλπιζαν να βρουν το ονειρικό, παραδεισένιο νησί που περιγράφεται στο μυθιστόρημα του Montalvo. Όπως έγραψε το νομοθετικό σώμα της Πολιτείας της Καλιφόρνια το 2017, «Αυτό που είναι γνωστό με βεβαιότητα είναι ότι κάποιος, πιθανώς Ισπανός πλοηγός, έδωσε το όνομα στην περιοχή... κάποια στιγμή πριν από το έτος 1541». Σε αυτό το σενάριο, τα ονειρικά οράματα ενός νησιωτικού παραδείσου που ονομάζεται Καλιφόρνια κολλήθηκαν στο μυαλό του επόμενου χαρτογράφου περισσότερο από την πραγματικότητα. Νησί, όχι χερσόνησος.
Μετά την πρώιμη ισπανική εξερεύνηση της χερσονήσου Baja και την ονομασία της σε "Καλιφόρνια" το 1541, φαίνεται ότι όλοι κατάλαβαν ότι η Καλιφόρνια ήταν χερσόνησος, όχι νησί. Αναφέραμε ότι ο παγκόσμιος χάρτης Mercator το 1538 το έδειξε ως χερσόνησο. Ο εντυπωσιακός παγκόσμιος χάρτης του Abraham Ortelius του 1570, Theatrum orbis terrarum, έδειξε το ίδιο. Το ίδιο και ο χάρτης του Cornelis van Wytfliet του 1597.
Αλλά από το 1602 έως το 1603, το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ αναφέρει ότι η αποστολή του Antonio de la Ascensión ανέφερε γραπτά: «όλο το Βασίλειο της Καλιφόρνια που ανακαλύφθηκε σε αυτό το ταξίδι, είναι το μεγαλύτερο γνωστό νησί». Ο ιστορικός Antonio Vázquez de Espinosa επανέλαβε το ίδιο το 1615 όταν έγραψε: «Η Καλιφόρνια είναι νησί και όχι ηπειρωτική, όπως αναπαρίσταται στους χάρτες που έφτιαξαν οι κοσμογράφοι». Το 1622, Άγγλος μαθηματικός έγραψε παρομοίως: «Η Καλιφόρνια μερικές φορές υποτίθεται ότι είναι μέρος της δυτικής ηπείρου σας, αλλά σύμφωνα με έναν Ισπανικό Χάρτη που πήραν οι Ολλανδοί, βρέθηκε ότι είναι ένα όμορφο νησί». Κατά γενική ομολογία, αυτή η παραπληροφόρηση επαναλήφθηκε ξανά και ξανά και έφτασε σε χάρτες όπως εκείνοι του Johannes Vingboons το 1650 που έδειχναν την Καλιφόρνια ως νησί. Το πώς το μυθιστόρημα του Garci Rodríguez de Montalvo του 1510, «Las Sergas de Espandián», επηρέασε αυτήν την επίμονα ψεύτικη άποψη για την Καλιφόρνια είναι ασαφές.
Όπως αναφέρει το περιοδικό Stanford, χρειάστηκε πολύς δρόμος μέχρι το 1747 για να παρέμβει άμεσα ο Ισπανός βασιλιάς, ο βασιλιάς Φερδινάνδος VI, και να εκδώσει ένα επίσημο βασιλικό διάταγμα που να δηλώνει ευθέως: «Η Καλιφόρνια δεν είναι νησί». Αλλά από το 1622 μέχρι τότε, το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ έχει αρχεία με πάνω από 800 λανθασμένους χάρτες που απεικονίζουν την Καλιφόρνια ως νησί.
