Στα βάθη της βορειοανατολικής Ινδίας, με θέα τα σύνορα Ινδίας-Μπανγκλαντές, σε ένα από τα πιο υγρά μέρη στη γη, δεν χτίζονται γέφυρες, αλλά έχουν αναπτυχθεί σχεδόν από μόνες τους.

Οι νότιοι λόφοι Khasi και Jaintia είναι υγροί και ζεστοί, διασχίζονται από ποτάμια με ορμητική ροή και ορεινά ρέματα. Στις πλαγιές αυτών των λόφων, ευδοκιμεί ένα είδος ινδικού καουτσούκ με απίστευτα δυνατό ριζικό σύστημα.

Το Ficus elastica παράγει μια σειρά από δευτερεύουσες ρίζες στον κορμό του και μπορεί άνετα να κουρνιάσει πάνω σε τεράστιους ογκόλιθους κατά μήκος των οχθών του ποταμού ή ακόμα και στη μέση των ίδιων των ποταμών. Οι War-Khasis και War-Jaintias, δύο στενά συγγενείς φυλές στη Meghalaya, παρατήρησαν πριν από πολύ καιρό αυτό το δέντρο και είδαν στις ισχυρές ρίζες του μια ευκαιρία να διασχίσουν εύκολα τα πολλά ποτάμια της περιοχής. Τώρα, όποτε και όπου παραστεί ανάγκη, απλά μεγαλώνουν τις γέφυρες τους.

Προκειμένου να αναπτυχθούν οι ρίζες ενός τέτοιου δέντρου προς τη σωστή κατεύθυνση, ας πούμε, πάνω από ένα ποτάμι, οι κάτοικοι της νότιας Μεγκαλάγια έχουν χρησιμοποιήσει πολλές διαφορετικές στρατηγικές. Μερικές φορές, οι ρίζες των δέντρων απλώς τραβιούνται, δένονται, στρίβονται και ενθαρρύνονται με το χέρι να συγχωνευθούν μεταξύ τους, έως ότου, με την πάροδο του χρόνου, σχηματίσουν την επιθυμητή αρχιτεκτονική δομή. Γέφυρες ρίζας έχουν επίσης κατασκευαστεί δημιουργώντας ικριώματα από ξύλο και μπαμπού και στη συνέχεια μεταφέροντας τις νεαρές ρίζες σε αυτές τις προσωρινές κατασκευές, αντικαθιστώντας τα πιο ευπαθή στοιχεία, καθώς σαπίζουν στις έντονες εποχές των μουσώνων.

Σε ορισμένα μέρη, όπως γύρω από το χωριό Nongriat, οι κορμοί από καρύδια betel, κομμένοι στη μέση και κούφιοι, χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία συστημάτων καθοδήγησης των ριζών. Οι λεπτές, τρυφερές ρίζες του δέντρου, που εμποδίζονται να αναπτυχθούν συγκεκριμένα από τους κορμούς των καρυδιών, αναπτύσσονται κατευθείαν. Οι κορμοί έχουν επίσης το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι παρέχουν στις ρίζες πρόσθετα θρεπτικά συστατικά καθώς αποσυντίθενται. Όταν φτάσουν στην άλλη πλευρά του ποταμού, τους αφήνουν να ριζώσουν στο χώμα. Μετά από αρκετό χρόνο παράγεται μια στιβαρή, ζωντανή γέφυρα.

Οι γέφυρες με ρίζες μπορούν να αναπτυχθούν για όσο διάστημα ο οργανισμός στον οποίο αποτελούν μέρος παραμένει υγιής, αν και μπορεί να χρειαστούν πολλά χρόνια για να αρχίσουν να λειτουργούν, ενώ το χρονικό διάστημα εξαρτάται από τις τοπικές συνθήκες, όπως η υγεία του δέντρου, ο τρόπος που η γέφυρα αναπτύσσεται και η διαθεσιμότητα θρεπτικών ουσιών στο έδαφος στο οποίο καλλιεργείται. Ωστόσο, μόλις δημιουργηθούν οι γέφυρες ρίζας, είναι εξαιρετικά ισχυρές, τόσο ισχυρές ώστε μερικές από αυτές να μπορούν να υποστηρίξουν το βάρος 50 ή περισσότερα ατόμων τη φορά. Στην πραγματικότητα, επειδή είναι ζωντανές και εξακολουθούν να αναπτύσσονται, οι γέφυρες αποκτούν πραγματικά δύναμη με την πάροδο του χρόνου και μερικές από τις αιωνόβιες γέφυρες που χρησιμοποιούν καθημερινά οι κάτοικοι των χωριών γύρω από το Cherrapunji μπορεί να είναι πολύ πάνω από 500 ετών.

Οι γέφυρες ρίζας της νότιας Meghalaya έχουν μια τεράστια ποικιλία σχημάτων και μεγεθών. Είναι γνωστό ότι μεγαλώνουν έως και 52 μέτρα σε μήκος και βρίσκονται 24 μέτρα πάνω από τα ρέματα που διασχίζουν. Οι περισσότερες ζωντανές γέφυρες έχουν μόνο ένα μόνο άνοιγμα, ωστόσο αρκετές έχουν περισσότερα, διατεταγμένες είτε ως δύο παράλληλα ανοίγματα, είτε ως δύο γέφυρες στοιβαγμένες η μία πάνω στην άλλη, όπως η περίφημη "Γέφυρα Umshiang".

Η πρακτική της δημιουργίας νέων ζωντανών γεφυρών και της διατήρησης αυτών που ήδη υπάρχουν, σε μεγάλα τμήματα της Νότιας Μεγκαλάγια σιγά σιγά εξαφανίζεται. Σε πολλά χωριά σε όλη την περιοχή, οι γέφυρες αυτές είναι κάτι περισσότερο από μια ανάμνηση. Ωστόσο, από τότε που άρχισαν να προσελκύουν ξανά την προσοχή γύρω στο 2004, η τοπική αφοσίωση στις γέφυρες, τουλάχιστον σε μερικά σημεία, τις εμπόδισε να καταστραφούν υπέρ των χαλύβδινων. Επιπλέον, μερικές νέες γέφυρες ρίζας βρίσκονται υπό κατασκευή. Στο χωριό Rangthylliang, μια εντελώς νέα γέφυρα αναπτύσσεται χρησιμοποιώντας ένα ικρίωμα από μπαμπού και ξύλο, και στην τοποθεσία Nongriat, ένα νέο, τρίτο άνοιγμα αναπτύσσεται επί του παρόντος πάνω από τις άλλες δύο, και θα πρέπει να είναι έτοιμο για χρήση μέσα σε μια δεκαετία.

Πηγή φωτογραφιών: wikipedia.org