Την τελευταία του πνοή άφησε ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης και ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας του Καναδά, Αντώνης Φώσκολος, σε ηλικία 94 ετών.

Την είδηση του θαvάτoυ του έκανε γνωστή ο Δρ Σωτήρης Καμενόπουλος, PhD της Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης, με ανάρτησή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Ο κ. Καμενόπουλος χαρακτήρισε τον Αντώνη Φώσκολο «μέγα ευπατρίδη και πρωτοστάτη στον αγώνα για την αξιοποίηση των ελληνικών υδρογονανθράκων», επισημαίνοντας τη μεγάλη απώλεια για την Ελλάδα.

Η ζωή και το έργο του Αντώνη Φώσκολου

Ο Αντώνης Φώσκολος γεννήθηκε στις 15 Μαΐου 1930 και σπούδασε Γεωπονία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, στις ΗΠΑ, και εργάστηκε στο Ινστιτούτο Ιζηματογενούς Γεωλογίας και Πετρελαίου του Καναδά. Εκεί, συνέβαλε στην έρευνα υδρογονανθράκων στην Κεντρική Αλμπέρτα, τη θαλάσσια περιοχή του Beaufort MacKenzie, τις εκβολές του ποταμού MacKenzie και τα πολικά νησιά του Καναδά.

Το 1986, ο Φώσκολος εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης, όπου δίδαξε «Ανόργανη και Οργανική Γεωχημεία και Οργανική Πετρογραφία των Ιζηματογενών Πετρωμάτων». Παράλληλα, παρέμεινε ομότιμος ερευνητής στο Ινστιτούτο Ιζηματογενούς Γεωλογίας και Πετρελαίου του Καναδά.

Ο Φώσκολος διακρίθηκε για την ακαδημαϊκή και ερευνητική του δραστηριότητα, διατελώντας αντιπρόεδρος Ακαδημαϊκών Θεμάτων του Πολυτεχνείου Κρήτης, πρόεδρος του Τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων και σύμβουλος για ενεργειακά θέματα στον ΟΗΕ.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Αντώνης Φώσκολος δημοσίευσε 84 επιστημονικές εργασίες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, με Citation Index of 338, και παρουσίασε 47 ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια σε Ευρώπη και Αμερική. Επιπλέον, εκπόνησε 14 τεχνικές εκθέσεις για λογαριασμό των ΔΕΠ-ΕΚΥ, ΔΕΗ, ΙΓΜΕ και ΟΗΕ.

Ο Αντώνης Φώσκολος αφήνει πίσω του ένα σημαντικό έργο, τόσο στην ακαδημαϊκή κοινότητα όσο και στην έρευνα και αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, συμβάλλοντας στην κατανόηση και την ανάπτυξη των ενεργειακών πόρων της Ελλάδας και του κόσμου. Η απώλειά του αποτελεί σημαντικό πλήγμα για την επιστημονική κοινότητα και την Ελλάδα.