Ο Ray O’Neill, Επίκουρος Καθηγητής Ψυχοθεραπείας, του Πανεπιστημίου Dublin City, στο νέο του επιστημονικό άρθρο στο περιοδικό, The Conversation, καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: «Ένα πρόβλημα που μοιράζεται, είναι ένα πρόβλημα που λύνεται κατά το ήμισυ».

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, έγινε έρευνα σε ένα μεγάλο δείγμα ενηλίκων, και βρέθηκε πως μόλις το 9% εκδηλώνει τη δυσαρέσκεια του για κάτι που συμβαίνει. Οι υπόλοιποι απλά σιωπούν και καταπιέζουν τις σκέψεις τους.

Από αυτό το 9% όσοι παραπονέθηκαν και γκρίνιαξαν για κάτι, το 75% ένιωσε πολύ καλύτερα μετά από το ξέσπασμα.

36% ένιωσαν πως το πρόβλημα λύθηκε, 25% ένιωσε ανακούφιση και οι υπόλοιποι κατάλαβαν πως το πρόβλημα τους δεν ήταν και τόσο σημαντικό.

Η έρευνα καταλήγει πως η γκρίνια μας κάνει ευτυχισμένους. Ειδικά στις ηλικίες της εφηβείας, το να εξωτερικεύεις την δυσαρέσκεια σου φαίνεται πως λειτουργεί αμυντικά σε κατάθλιψη και άλλα ψυχικά νοσήματα.

Όμως οι επιστήμονες της έρευνας κλείνουν με μια διαπίστωση. Η γκρίνια θέλει μέτρο, αλλιώς γίνεται εμμονή, θυμός και απογοήτευση.