«Ποτέ, κανείς ούτε καν υπονόησε, και έχω μιλήσει με όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ποτέ κανένας δεν υπονόησε καν, δεν άφησε να πλανάται στον αέρα η πιθανότητα ''μήπως θες να ’ρθεις μαζί μας''. Ποτέ! Αυτό το έχω ακούσει μόνο από τους υποστηρικτές του κυβερνώντος κόμματος»

Η Μαρία Καρυστιανού δίνει τον δικό της αγώνα για δικαίωση της μνήμης του παιδιού της και γενικότερα των 57 θυμάτων στο έγκλημα των Τεμπών.

Τόσο στην κατάθεσή της στην Εξεταστική Επιτροπή, όσο και στον λόγο της στο Ευρωκοινοβούλιο, καθήλωσε με όσα είπε. Μάλιστα, η Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποφάσισε να παραμείνει ανοιχτή η αναφορά που κατέθεσε εκ μέρους του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, η Μαρία Καρυστιανού.

Η ίδια μίλησε στα Παραπολιτικά 90,1 για το θέμα αυτό και τόνισε αρχικά: «Το βλέμμα μου από την αρχή ήταν στραμμένο προς το εξωτερικό, γιατί ήξερα τι έχω να αντιμετωπίσω εδώ. Είναι πολύ μεγάλη ντροπή για μένα να πρέπει να ξενιτευτώ για να βρω δικαίωση για ένα έγκλημα που έγινε στην Ελλάδα, είμαι όμως και ικανοποιημένη, στον βαθμό που μπορώ να είμαι, ότι τα πράγματα πραγματικά αυτή τη φορά θα πάνε όπως πρέπει. Και έχουμε και την ελπίδα ότι μέσα από αυτόν τον αγώνα που δίνουμε για να δικαιώσουμε τους δικούς μας ανθρώπους είναι ουσιαστικά και μια ευκαιρία να αλλάξουνε τα κακώς κείμενα που υπάρχουν που μας έχουν επιβληθεί. Όταν έχουν μιλήσει πολιτικοί για την παθογένεια των συστημάτων των σιδηροδρόμων, εγώ θα πω μια γενικότερη παθογένεια που υπάρχει, τον τρόπο που λειτουργεί πλέον η κοινωνία μας, επομένως είμαστε ικανοποιημένοι και αισιόδοξοι ως προς αυτό».

Σχετικά με την Εξεταστική Επιτροπή, η κ. Καρυστιανού σημείωσε μεταξύ άλλων πως: «Δεν περιμέναμε και τίποτα περισσότερο. Εκφράσαμε από την αρχή τους φόβους μας, τις αντιρρήσεις μας, το μη νόμιμο και το μη δημοκρατικό του θέματος και είδαμε ότι αυτό δεν ενόχλησε κανέναν από τους συμμετέχοντες βουλευτές στο να κρατήσει τα προσχήματα, στο να προσπαθήσουν να κρατήσουν κάποιες ισορροπίες, είδαμε ότι δεν έγινε αυτό. Πραγματικά δεν μπορώ να κατανοήσω πώς είναι δυνατόν τόσο απροκάλυπτα να συγκαλύπτουν έναν υπόλογο συνάδελφό τους. Και όμως έγινε».

«Δικαίωση είναι η παραδειγματική τιμωρία των ενόχων του εγκλήματος, ανεξάρτητα από την κοινωνική τους θέση, και φυσικά αυτό να είναι το εφαλτήριο μιας σωστής λειτουργίας του κράτους γενικότερα. Να μην υπάρξει ξανά πιθανότητα να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο στην κοινωνία. Οι Έλληνες πολίτες να ζούνε με ασφάλεια και αξιοπρέπεια. Γι' αυτό το αυτονόητο εμείς πρέπει να παλέψουμε, αλλά θεωρώ ότι θα συμβεί τελικά», συμπλήρωσε.

Ερωτηθείσα αν θα καλούσαν τον κ. Καραμανλή να ζητήσει να πάει μόνος του στην Προανακριτική, απάντησε:

«Φυσικά δεν θα έπρεπε να το κάνει; Δεν έχει την ηθική υποχρέωση, τουλάχιστον την αξιοπρέπεια; Τοποθετήθηκε σε μια θέση ευθύνης, όπου οι παραλείψεις του, η αδιαφορία του και η διαφθορά του οδήγησαν στο να σκοτωθούν 57 άνθρωποι και να τραυματιστούν 180. Στους πόσους δηλαδή θανάτους θα θεωρούσε ότι έπρεπε τουλάχιστον να σταθεί μπροστά σε έναν δικαστή και να απολογηθεί; Σαφώς και υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες. Ποιοι ήταν όμως την τελευταία τετραετία και θα μπορούσαν έστω να έχουν κάνει κάτι. Η 717 δεν υπήρχε, ήρθε όμως ο κ. Καραμανλής, ο οποίος δεν συντηρούσε καν ως όφειλε τα ήδη πεπαλαιωμένα συστήματα υποδομής, άρα δεν φρόντισε την υποδομή, υποστελέχωσε κιόλας. Δηλαδή, αν υπήρχε έστω και ελάχιστη ασφάλεια, ο κ. Καραμανλής έβαλε αρνητικό πρόσημο, δεν πρέπει να έχει ευθύνες; Όταν μιλάμε για το έγκλημα στα Τέμπη, μιλάμε και για το έγκλημα της συγκάλυψης, γιατί το έγκλημα συγκάλυψης είναι χειρότερο.»

«Με τον Μητσοτάκη θα μπορούσα να βρεθώ σε δικαστική αίθουσα, σε καμία περίπτωση στο γραφείο του»

Ερωτηθείσα τι θα έλεγε στον πρωθυπουργό σε μια πιθανή συνάντηση μαζί του, η κ. Καρυστιανού είπε: «Δεν νομίζω ότι θα είχα μια τέτοια κατ’ ιδίαν συνομιλία με τον πρωθυπουργό, δεν νομίζω ότι θα το ήθελα. Θα μπορούσα να βρεθώ μαζί του σε μια δικαστική αίθουσα, στο γραφείο του δεν θα πήγαινα σε καμία περίπτωση».

Για το αν δέχτηκε πρόταση να κατέβει στις ευρωεκλογές, ξεκαθάρισε: «Ποτέ, κανείς ούτε καν υπονόησε, και έχω μιλήσει με όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ποτέ κανένας δεν υπονόησε καν, δεν άφησε να πλανάται στον αέρα η πιθανότητα ''μήπως θες να ’ρθεις μαζί μας''. Ποτέ! Αυτό το έχω ακούσει μόνο από τους υποστηρικτές του κυβερνώντος κόμματος. Όποιος μιλάει μαζί μου στα πέντε λεπτά έχει καταλάβει για ποιον λόγο γίνεται αυτό και κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν θέλησε να το εκμεταλλευτεί αυτό».