Γνωστή ως η πραγματική Emily Rose, η Anneliese Michel υποβλήθηκε σε 67 καθολικές τελετουργίες εξορκισμού που τελικά την άφησαν νεκρή σε ηλικία 23 ετών την 1η Ιουλίου 1976.

View this post on Instagram

A post shared by SOHIER Julien (@mysterurbex)

Αν και πολλοί μπορεί να μην το γνωρίζουν, τα τρομακτικά γεγονότα της ταινίας του 2005 The Exorcism of Emily Rose δεν ήταν εντελώς φανταστικά, αλλά βασίστηκαν στις πραγματικές εμπειρίες μιας νεαρής Γερμανίδας με το όνομα Anneliese Michel.

Η Anneliese Michel μεγάλωσε πιστά καθολική στη Βαυαρία της Δυτικής Γερμανίας τη δεκαετία του 1960, όπου παρακολουθούσε τη λειτουργία δύο φορές την εβδομάδα. Όταν ήταν 16 ετών, έπαθε ξαφνικά μπλακάουτ στο σχολείο και άρχισε να περπατά ζαλισμένη. Αν και η ίδια η Michel δεν θυμόταν το γεγονός, οι φίλοι και η οικογένειά της είπαν ότι βρισκόταν σε κατάσταση έκστασης.

Ένα χρόνο αργότερα, η Anneliese Michel βίωσε ένα παρόμοιο περιστατικό, όπου ξύπνησε σε έκσταση και έβρεξε το κρεβάτι της. Στη συνέχεια, το σώμα της πέρασε από μια σειρά από σπασμούς, με αποτέλεσμα το σώμα της να τρέμει ανεξέλεγκτα, αφήνοντας πολλούς από τους πιο κοντινούς της βέβαιους ότι κυριεύτηκε από δαίμονα.

Αλλά αυτό που συνέβη στη συνέχεια ήταν ακόμη πιο ανησυχητικό και οι εξορκισμοί που χρησιμοποίησε η οικογένειά της για να αντιμετωπίσει τα συμπτώματά της την άφησαν τελικά νεκρή την 1η Ιουλίου 1976 σε ηλικία μόλις 23 ετών. 

Μετά τη δεύτερη φορά που μπήκε σε έκσταση, η Anneliese Michel επισκέφτηκε έναν νευρολόγο που της διέγνωσε επιληψία κροταφικού λοβού, μια διαταραχή που προκαλεί επιληπτικές κρίσεις, απώλεια μνήμης και οπτικές και ακουστικές παραισθήσεις.

View this post on Instagram

A post shared by Der Todesking (@nackshott_)

Η επιληψία του κροταφικού λοβού μπορεί επίσης να προκαλέσει το σύνδρομο Geschwind, μια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από υπερθρησκευτικότητα. 

Μετά τη διάγνωσή της, η Anneliese Michel άρχισε να παίρνει φάρμακα για την επιληψία της και γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Würzburg το 1973.

Ωστόσο, τα φάρμακα που της χορηγήθηκαν δεν την βοήθησαν και όσο περνούσε ο χρόνος η κατάστασή της άρχισε να επιδεινώνεται. Αν και έπαιρνε ακόμα τα φάρμακά της, η Μισέλ άρχισε να πιστεύει ότι την κυρίευσε ένας δαίμονας και ότι έπρεπε να βρει μια λύση εκτός ιατρικής.

Άρχισε να βλέπει το πρόσωπο του διαβόλου όπου κι αν πήγαινε και είπε ότι άκουγε δαίμονες να της ψιθυρίζουν στα αυτιά. Όταν άκουσε τους δαίμονες να της λένε ότι ήταν «καταραμένη» και ότι θα «σάπιζε στην κόλαση» ενώ προσευχόταν, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο διάβολος πρέπει να την κυριεύει.

Η Anneliese Michel και η οικογένειά της αναζήτησαν ιερείς για να τη βοηθήσουν με τη δαιμονική κατοχή της, αλλά όλοι οι κληρικοί που πλησίασε απέρριψαν τα αιτήματά της, λέγοντας ότι έπρεπε να ζητήσει ιατρική βοήθεια και ότι χρειάζονταν την άδεια ενός επισκόπου ούτως ή άλλως.

Τότε τα πράγματα ξέφυγαν εντελώς. Πιστεύοντας ότι ήταν δαιμονισμένη, έσκιζε τα ρούχα από το σώμα της, έκανε καταναγκαστικά έως και 400 καθίσματα την ημέρα, σέρνονταν κάτω από ένα τραπέζι και γάβγιζε σαν σκύλος για δύο ημέρες. Έφαγε επίσης αράχνες και κάρβουνο, δάγκωσε το κεφάλι ενός νεκρού πουλιού και έγλειψε τα ούρα της από το πάτωμα.

Ο Rituale Romanum ή αλλιώς "Μεγάλος Εξορκισμός" έγινε υπό άκρα μυστικότητα από τον πατέρα Arnold Renz και τον πάστορα Ernst Alt. Σύμφωνα με μαρτυρίες, το πρόσωπο της κοπέλας είχε παραμορφωθεί ενώ η φωνή της ήταν αλλοιωμένη. Αναγκάστηκαν μάλιστα να την αλυσοδέσουν προκειμένου να μην κάνει κακό στον εαυτό της. Χρειάστηκαν τρεις άντρες για να την ακινητοποιήσουν. Σύμφωνα με τον Renz είχε κυριευτεί από 7 δαίμονες: τον Ιούδα, τον Εωσφόρο, τον Χίτλερ, τον έκπτωτο ιερέα Φλάισμαν, τον Νέρονα και τον Κάιν. Μάλιστα υπάρχει και ηχητικό ντοκουμέντο του εξορκισμού. Τον Ιούνιο του 1976 τελέστηκε ο τελευταίος εξορκισμός.

Το επόμενο πρωί η Anneliese πέθανε αφού είχε πει στη μητέρα της ότι "κάτι θα συμβεί".