Την περίοδο μεταξύ 1309 και 1376, οι επτά Πάπες που εξελέγησαν δεν έμεναν στην Ρώμη αλλά στην Αβινιόν της Γαλλίας. Για 67 χρόνια, η έδρα του Πάπα είχε μεταφερθεί στην γαλλική πόλη του νότου, λόγω της διαμάχης του παπισμού με το γαλλικό στέμμα.

Ο Φίλιππος ο Δ’ της Γαλλίας εξανάφκασε το κονκλάβιο σε αδιέξοδο το 1305 ώστε να εκλέξει τον Κλήμη τον Ε’ από τη Γαλλία. Ο τελευταίος αρνήθηκε να μετακομίσει στη Ρώμη. Τα επόμενα 67 χρόνια λοιπόν και η απουσία από τη Ρώμη, αναφέρεται πολλές φορές ως η «Βαβυλώνια αιχμαλωσία του Παπισμού».

Ένας από τους Πάπες που εξελέγησαν, ο τρίτος κατά σειρά, ήταν ο Πάπας Βενέδικτος ο ΙΒ’. Το θέμα είναι ότι εκλέχθηκε κατά λάθος, χάρις σε μια παράδοση του κονκλάβιου που γύρισε μπούμερανγκ. Σε εκείνο το κονκλάβιο του 1334, ο επικρατέστερος ήταν ο Jean-Raymond de Comminges, από τον οποίο οι καρδινάλιοι ζήτησαν ώστε να τον εκλέξουν, να μην γυρίσει την έδρα στη Ρώμη. Ωστόσο εκείνος δεν ήθελε να δώσει αυτή την υπόσχεση.

Ήταν κάτι σαν παράδοση στην εκλογή του Πάπα για αρκετούς καρδινάλιους να ψηφίζουν τον λιγότερο πιθανό υποψήφιο αρχικά, ώστε να δουν που γέρνουν οι υπόλοιποι. Αλλα σε αυτή την περίπτωση όλοι ψήφισαν τον Γάλλο Jacques Fournier, που έλαβε όλες τις ψήφους στο κονκλάβιο, εκτός από τη δική του. Οι καρδινάλιοι δεν πίστευαν τι είχε συμβεί, αλλά ο Jacques Fournier έγινε ο Πάπας Βενέδικτος ο ΙΒ’.

Η ειρωνία ήταν ότι ο συγκεκριμένος Πάπας, ήθελε να επιστρέψει την έδρα στην Ρώμη, αλλά δεν τα κατάφερε τελικά. Προσπάθησε να αποκαταστήσει την βασιλική του Αγίου Πέτρου στην ιταλική πρωτεύουσα, αλλά αρρώστησε και ενέδωσε στις προτροπές των καρδιναλίων τα παραιτηθεί, μόλις οκτώ χρόνια μετά την ανάληψη των καθηκόντων του.