Όταν όλοι σου λένε ότι κάτι είναι αδύνατο να συμβεί, αλλά μια φωνή μέσα σου, σου λέει να συνεχίσεις να προσπαθείς, δεν υπάρχει κανένα δίλημμα ποιον πρέπει να ακούσεις.

Ο Τζόρτζ Φόρμαν είναι από τους πυγμάχους που έγραψαν ιστορία στα ρινγκ, αλλά κυρίως ενέπνευσαν με τη ζωή τους και την επιμονή τους.

Τα δύσκολα παιδικά χρόνια

Ο Τζόρτζ μεγάλωσε σε μια οικογένεια πάμπτωχη, που δεν είχε καν χρήματα για μια κανονική διατροφή. Αναγκάστηκε να παρατήσει το σχολείο, γιατί έμπλεκε σε καυγάδες όταν τα άλλα παιδιά τον περιγελούσαν για τα τρύπια παπούτσια του και τα φθαρμένα ρούχα του. Τον Τζορτζ δεν τον πείραζε η φτώχεια, αλλά το να μην το σέβεσαι.

Στα 15 του πηγαίνει σε μια επαγγελματική σχολή, μόνο και μόνο για τα 3 δωρεάν γεύματα. Εκεί θα γνωρίσει τον άνθρωπο που θα τον μυήσει στη πυγμαχία.

Τα πρώτα βήματα

Κερδίζει το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο με τις ΗΠΑ στην πυγμαχία, αλλά το κλίμα για τους μαύρους αθλητές, τον αναγκάζει να στραφεί στην επαγγελματική πυγμαχία. Κερδίζει με νοκ άουτ όλους τους αγώνες και τελικά του δίνεται η ευκαιρία να διεκδικήσει τον τίτλο απέναντι στον ανίκητο Τζο Φρέιζερ τον Ιανουάριο του 1973.

Η ήττα από τον Μοχάμεντ Άλι

Όπως σε όλους τους αθλητές η επιτυχία τους μπερδεύει και όταν ο Μοχάμεντ Άλι τον προκαλεί για τον τίτλο, σε ένα από τους ιστορικότερους αγώνες όλων των εποχών, στο Ζαίρ, γνωρίζει την ήττα.

Εκεί παίρνει την μεγάλη απόφαση να σταματήσει και στρέφεται στην Εκκλησία. Γίνεται κύρηκας του λόγου του Θεού και δημιουργεί ένα κέντρο νεότητος στη γενέτειρά του.

Όμως τα λάθη που έκανε ένας συνεργάτης του και στενός του φίλος με τα οικονομικά του, τον αφήνουν χωρίς λεφτά. Μετά από δέκα χρόνια υπό το βάρος της χρεοκοπίας, επιστρέφει στα ρινγκ, αρκετά κιλά παραπάνω, και πιο αργός.

Όλοι τον χλεύαζαν, αλλά εκείνος στόχευε στη κορυφή και δεν άκουγε τις φωνές γύρω του.

Διεκδικεί τον τίτλο από τον Εβάντερ Χόλιφιλντ, στα 42 του χρόνια. Ο Χόλιφιντ τον επιλέγει επίτηδες γαι να έχει έναν εύκολο αγώνα. Μόνο εύκολος δεν ήταν. Ο Φόρμαν έχασε στα σημεία, και αν υπηρχε λίγος χρόνος ακόμα θα ήταν ο νικητής.

Στα 45 του χρόνια, διεκδικεί ξανά τον τίτλο από τον 25χρονο Μάικλ Μούρερ. Κάτοχο του τίτλου και φονικό όπλο όπως τον αποκαλούν. Για 8 γύρους ο Φόρμαν δέχεται απανωτά χτυπήματα, και όλοι στις κερκίδες τον χλευάζουν.

Και τότε ο γίγαντας ξυπνάει. Σε όλη του τη ζωή αναζητά τον σεβασμό. Κανείς δεν μπορεί να τον κοροιδεύει. Μια γροθιά ξαπλώνει τον νεαρό αντίπαλο και γίνεται ο μεγαλύτερος πρωταθλητής κόσμου στην ιστορία. Το κοινό που λίγο πριν τον χλεύαζε παραληρεί και τον αποθεώνει. Ο Φόρμαν απλά σηκώνει το βλέμμα ψηλά και ευχαριστεί τον Θεό.

Η ιστορία είχε γραφτεί!