Το να μπορούμε να μιλάμε για την οικονομία είναι σημαντικό. Επηρεάζει το μέλλον όλων μας. Αλλά, αυτή τη στιγμή, αυτό δεν συμβαίνει. Ένας οικονομικά εγγράμματος πληθυσμός κάνει πιο σωστές οικονομικές επιλογές!
H έλλειψη δεξιοτήτων και γνώσεων σε οικονομικά θέματα για να αναλάβουμε με αυτοπεποίθηση αποτελεσματική δράση που εκπληρώνει καλύτερα τους προσωπικούς, οικογενειακούς και παγκόσμιους κοινοτικούς στόχους ενός ατόμου, είναι ο οικονομικός αναλφαβητισμός.
Τα ευρύτερα κοινωνικά οφέλη των πολιτών που είναι οικονομικά εγγράμματοι έχουν αναφερθεί από πολλούς σχολιαστές. Ένας οικονομικά εγγράμματος πληθυσμός κάνει πιο σωστές οικονομικές επιλογές και κατανοεί καλύτερα τον κόσμο γύρω του.
Μπορούν να συμβάλουν στην αποτελεσματικότητα της δημόσιας πολιτικής ευθυγραμμίζοντας τις προσδοκίες και τη συμπεριφορά τους με αυτήν ή επηρεάζοντας τις ενέργειες της κυβέρνησης και την ποιότητα του δημόσιου λόγου.
Με άλλα λόγια, οι πολίτες πρέπει να είναι σε θέση να αξιολογούν και να μιλούν για οικονομικά ζητήματα που τους επηρεάζουν στους διάφορους οικονομικούς ρόλους που θα διαδραματίσουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Επιπλέον, αυτές οι αξιολογήσεις και οι ανακοινώσεις θα πρέπει να γίνονται συχνά και χωρίς τη δυνατότητα αγοράς συμβουλών από ειδικό.
Γιατί είναι αυτό πρόβλημα;
Ο ευρέως διαδεδομένος οικονομικός αλφαβητισμός - είναι πολύτιμος για τα άτομα και τις κοινωνίες. Ως άτομα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη θεμελιώδη γνώση για να λάβουμε πολλές σημαντικές αποφάσεις στη ζωή, αυξάνοντας και ασκώντας την εξουσία μας. Για τις κοινωνίες, ο οικονομικός αλφαβητισμός αποτελεί θεμέλιο για τη δημοκρατία και τον υγιή δημόσιο διάλογο σχετικά με το συλλογικό μας μέλλον.
Όταν οι άνθρωποι γίνονται πιο καταρτισμένοι οικονομικά, παίρνουν καλύτερες αποφάσεις, σχετικά με την αποταμίευση και τα δάνειά τους, είναι πιο πιθανό να προγραμματίσουν σωστά τη συνταξιοδότησή τους, και επενδύουν τις αποταμιεύσεις τους με μεγαλύτερη προσοχή και διασπορά κινδύνου.
Αναμφισβήτητα, ωστόσο, η υπόθεση για τον οικονομικό αλφαβητισμό εξακολουθεί να εκφράζεται πιο έντονα από τον βραβευμένο με Νόμπελ, George Stigler, ο οποίος μας ωθεί να αναρωτηθούμε γιατί ένας πολίτης πρέπει να είναι εγγράμματος στα οικονομικά παρά σε οποιονδήποτε άλλο κλάδο της γνώσης.
Η απάντησή του είναι ότι τα οικονομικά αξίζει να γνωρίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι κάτι για το γιατί, με τη σειρά τους, εμπίπτουν σε αυτές τις δύο συγκεκριμένες κατηγορίες γνώσης (Stigler 1970, σελ. 63):
- Είναι ένα «μέσο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, που ενσωματώνει ένα βασικό λεξιλόγιο ή λογική που συναντάται τόσο συχνά που τη γνώση πρέπει να την κατέχουν όλοι».
- Είναι ένα «είδος γνώσης που σου χρειάζεται συχνά».
Ο Stigler το περιγράφει ως την ανάγκη για «να κάνετε μόνοι σας οικονομική ανάλυση». Δηλώνει επίσης ότι αυτού του είδους η οικονομική ανάλυση είναι σημαντική επειδή το κοινό επιλέγει «να μιλήσει και να ψηφίσει για οικονομικά προβλήματα».
Σε άρθρο του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, αναφέρεται πως, σύμφωνα με πορίσματα του ΟΟΣΑ, τα επίπεδα χρηματοοικονομικού αλφαβητισμού κυμαίνονται από 13% έως 70% ανά χώρα, με το μέσο επίπεδο χρηματοοικονομικού αλφαβητισμού στην Ευρώπη να φτάνει το 52%, αναδεικνύοντας το γεγονός ότι δισεκατομμύρια πολίτες σε όλο τον κόσμο είναι ανέτοιμοι να διαχειριστούν τις ραγδαίες εξελίξεις ενός ασταθούς, πολύπλοκου και διαρκώς μεταβαλλόμενου χρηματοοικονομικού περιβάλλοντος.
