Μια μη τυπική σύνθεση της Αντιγόνης του Σοφοκλή, σε μετάφραση Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου και σκηνοθεσία Χάρη Φραγκούλη, στο Θέατρο ΣΦΕΝΔΟΝΗ.

Ας κάνουμε κάτι. Τώρα. Κάτι που έγινε παλιά. Πρώτη φορά. 
Κάτι που στη ζωή δεν κάνουμε. Κάτι που τινάζει στον αέρα τον κόσμο.

Πότε έγινε αυτό;
Σε μια μέρα μέσα στη νύχτα απόψε, δυο αδελφοί αλληλοσφάζονται.
Λέει το πρόσταγμα που βγήκε στην πολιτεία:
Μόνο τον έναν. Ενώ τον άλλον, μνήμα να μην τον σκεπάσει, ούτε απάνω του κανένας να θρηνεί.

Και μετά;
Δάκρυα, που κυλάν και κυλάν.

Και μετά;
Τον πεθαμένο, Κάποιος τον έθαψε.

Και μετά;
-Αυτή.
-Τι αυτή;
-Αυτή τον έθαψε τον άνθρωπο.
-Αυτό που μου δείχνεις είναι δέντρο!